Angstcultuur

Sommige besturen willen alles in de hand houden. Dat leidt tot nare gevolgen voor de werknemers. De Groningse universitair docent Eelco Runia heeft zijn baan opgezegd vanwege het 'marktdenken' in zijn instituut, de bureaucratie en het gebrek aan eigen ruimte voor professionals. Een van de aanleidingen was dat hij als historicus voor een zaal met louter Nederlandse studenten in het Engels les moest geven. Zijn besluit om ontslag te nemen is ‘langzaam gegroeid’, schrijft het Dagblad van het Noorden. Op de letterenfaculteit spelen volgens hem allerlei zaken. Het ergst vindt hij de ‘chronische deprofessionalisering’. 'Er is steeds minder ruimte voor specialisering. De onderwijslast is heel hoog. Doorlopend word je onderworpen aan toetsingsmechanismen. De angst voor de visitatiecommissie op de universiteit zit heel diep.' Het is een door velen herkende en onderschreven kritiek op de actuele situatie in onderwijsinstellingen. De controle op het werk van professionals is volledig uit de hand gelopen. En dat geldt niet alleen voor het onderwijs. Ook in de gezondheidszorg zijn vergelijkbare klachten te horen van met name hoog opgeleide professionals die alle ruimte voor een eigen, kreatieve invulling van hun taken ontnomen wordt en voortdurend worden lastiggevallen door functionarissen uit het management die hen met gedetailleerde regelgeving het leven zuur maken. Geen commentaar Ook het vrije woord moet het ontgelden. Runia heeft zijn ontslag middels een open brief in de NRC toegelicht. Hij kreeg veel instemming. Maar de Groningse universiteit verbood volgens Runia onmiddellijk werknemers en zelfs studenten hierover met de pers te praten zonder tussenkomst van voorlichtingsfunctionarissen. De belangen en de reputatie van het instituut gaan boven de vrijheid van meningsuiting van zijn werknemers.

Door: Foto: Roel Wijnants (cc)
Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten

KRAS | Onder controle

, door

In mijn ochtendkrant constateerde een SP-Kamerlid met schijnbare verontwaardiging dat een bepaald ministerie, dat al sinds 2010 door VVD-ministers en staatsen bestierd wordt, geheel gecontroleerd wordt door de VVD. Nooo shit, Sherlock! Aanleiding voor de verontwaardiging was dat een voormalige VVD-minister en VVD-staatssecretaris een toenmalig VVD-kamerlid, heden minister, hadden toegestaan zich met een Kamerbrief te bemoeien.

Dat deugt natuurlijk niet, maar het komt op mij niet over als een teken dat de VVD volledige grip heeft op het ministerie. Eerder dat twee VVD’ers onvoldoende controle over hun ambtenaren hadden om hen een fatsoenlijke Kamerbrief te laten schrijven. Het gewezen kamerlid, heden minister, ligt dezer dagen onder vuur om zijn overigens zinnige correcties (en wegens gestuntel in andere dossiers). Benieuwd wie er nu de Kamerbrieven schrijft.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: zoekende naar een oplossing

, door

[qvdd]

Het ministerie van Justitie [is] inmiddels ruim een jaar lang zoekende naar een oplossing voor de problematiek van vermelding van het adres van de BV. Er is nu toegezegd dat daar op korte termijn een oplossing voor zal komen.

De Volkskrant onthulde dat Wilders verzuimde een BV te melden, iets wat verplicht is voor kamerleden. Wilders zelf zegt dat dat niet kon, omdat er een adres genoemd moest worden, iets wat hij zich als bedreigd persoon niet kon permitteren.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

Mededeling

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.