Geen subsidie, ook geen gezeik

Minister Cramer overweegt de subsidie voor Milieudefensie stop te zetten. Bij Milieudefensie zouden ze daar heel blij mee moeten zijn. Wil je actievoeren voor een beter milieu, dan moet je niet gebonden zijn aan steun van dezelfde overheid die je probeert te beïnvloeden. Je kan veel zeggen over Greenpeace, maar wat dat betreft doen ze het helemaal goed: geen subsidies, geen giften van bedrijven. De overheid heeft genoeg aan zijn onderzoeksinstituten voor het milieu, zoals bijvoorbeeld het RIVM, en kan ook nog altijd een beroep doen op de universiteiten. Wat dan weer niet zegt dat het gehuil uit het (alleen dankzij de milieuorganisaties nog overeind staande) rechtse wolvenbos terecht is. Winkelketens worden "kapot gemaakt" omdat milieu- en mensenrechtenorganisaties onderzoeken publiceren over 'fout hout' en 'foute kleren'. Soms winnen ze zelfs een zaak bij de linkse hippieclub Raad van State! Mevrouw Helma Neppérus van de VVD krijgt er zelfs het rambam van dat Milieudefensie langs de deuren gaat om de aanleg de Tweede Maasvlakte te verhinderen. De horror! Wat is er toch gebeurd met die stoere vrijeondernemersgeest?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige