Wie houden er nog meer van Shakespeare?

De Russische romanschrijver Lev Tolstoj heeft een essay geschreven over Shakespeare. Hij vertelt hoe hem altijd werd voorgehouden dat Shakespeare's 'King Lear' de meest indrukwekkende prestatie in de wereldliteratuur was. Dus las Tolstoj het stuk, in een Russische vertaling. Daarna nam hij nog een andere Russische vertaling ter hand, en nog een. Hij ging verder met het lezen van King Lear in het Duits, en in het Frans. Uiteindelijk nam hij de ultieme stap - hij besloot Engels te leren om King Lear in de oorspronkelijke taal te kunnen lezen. Na King Lear zes keer gelezen te hebben, in wel vier verschillende talen, kon hij met zekerheid zeggen dat 'King Lear' niet het grootste literaire werk ooit was. Integendeel. Het stuk was van A tot Z ridicuul, zonder een moment van diepgang of geloofwaardigheid. Hetzelfde gold, wat Tolstoj betreft, voor de rest van Shakespeare's werk.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.