Lekker paffen

In het westen gaan steeds minder mensen roken. De sigarettenfabrikanten hoeven zich echter geen enkele zorgen te maken. Op 17 oktober 2003, om 17.15 stak ik mijn laatste sigaret op. Sindsdien lurk ik nog wel eens aan een waterpijp, maar dat is het wel zo'n beetje. Ik heb mij toen voorgenomen om niet over rokers/roken te zeuren - niets zo irritant als een ex-roker. Maar ik moet toch even met dat voornemen breken. Terwijl we hier vaak het idee hebben dat roken afneemt, blijkt dat op mondiaal niveau helemaal niet zo te zijn. Het aantal rokers in arme landen neemt flink toe. Dat betekent dat ook het aantal doden als gevolg van roken flink zullen stijgen. Dat is goed nieuws voor de fabrikanten, maar slecht nieuws voor de rokers zelf. De WHO schat dat bij een onveranderde situatie deze eeuw een miljard mensen aan de gevolgen van roken zullen sterven. Met de Global Adult Tobacco Survey (GATS) probeert een aantal Amerikaanse onderzoeksgroepen het wereldwijde rookgedrag nauwkeuriger in kaart te brengen. Op dit moment worden 14 landen gemonitord, maar die veertien landen zijn al goed voor de helft van de wereldbevolking. De resultaten van het eerste onderzoek zijn net bekend geworden (registratie verplicht). Ik vind ze schokkend.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Mededeling

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.