De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Esperanto Translate
Het heeft precies 125 jaar geduurd, maar sinds gisteren is het Esperanto opgenomen in Google Translate, de populairste en grootste vertaalmachine op het internet. In 1887 publiceerde de Poolse oogarts Lejzer Zamenhof in eigen beheer een boekje Internationale taal waarin hij een korte grammatica van zijn taal gaf en een paar voorbeeldteksten en -vertalingen, waaronder een zakelijke brief en gedichten van Heinrich Heine en Zamenhof zelf.
De taal is misschien niet geworden wat Zamenhof zich ervan voorgesteld had – achterin zijn boekje zaten bonnen waarop je kon beloven de taal te leren als tien miljoen andere wereldburgers hetzelfde zouden doen en dat aantal is nauurlijk nooit gehaald. Zamenhofs idee was dat zoveel mogelijk mensen (in ieder geval in Europa en Amerika) de taal als tweede taal zouden leren: thuis en in eigen kring kon je je moedertaal gebruiken maar in het openbare internationale leven alleen een taal die eenvoudig was en neutraal, omdat ze voor niemand de moedertaal was.
Je kunt er lang over mijmeren waarom dat niet gelukt is, maar het is ook interessant om te filosoferen over de vraag waarom er 125 jaar na het verschijnen van dat enigszins flodderige boekje van een armlastige jonge joodse oogarts in Warschau nog steeds in ieder geval enkele duizenden mensen zijn die zijn taal spreken. Er verschijnen nog ieder jaar een paar romans en dichtbundels in de taal, er worden films in gemaakt (zoals deze Turkse film Senmova van vorig jaar of de cultfilm Incubus met William Shatner uit 1965), er zijn zelfs een paar moedertaalsprekers van de taal (zie bijvoorbeeld deze peuter op YouTube).
Google gaat ook censureren
1 februari 2012 was een zwarte dag voor het internet volgens directeur de Vries van Xs4all. Sinds gisteren blokkeert deze provider op rechterlijke bevel de toegang tot drie websites die te maken hebben met Pirate Bay. Het voorlopige einde van de strijd van de belangenbehartigers van een obsoleet auteursrecht tegen een vrij internet.
Google maakte de dag gisteren nog zwarter door de aankondiging dat het bedrijf in navolging van Twitter bloggers gaat censureren als zij de nationale wetten dreigen te overtreden. Daarvoor zet het bedrijf net als Twitter geografische filters in. Binnen bepaalde gebieden mag je veel, binnen andere gebieden weinig. En dat wordt dan bepaald door een particuliere onderneming. Die filters kunnen vast wel op de een of andere manier omzeild kunnen worden, net als bij Pirate Bay. Maar wat hier gebeurt gaat natuurlijk veel verder dan een technische maatregel.
Twitter en Google buigen met hun geografische filters voor de nationale wetten met alle beperkingen die daarin zitten voor het vrije verkeer van informatie en de mensenrechten. Internet begon ooit als een belofte voor wereldwijde vrije communicatie. Maar met de actuele ontwikkelingen verandert die belofte meer en meer in een utopie.
De bedrijven die het internet in hun greep hebben zijn zelf multinationals met alle mogelijkheden om zich wereldwijd vrij te bewegen om de grootst mogelijke winst te behalen. Ze binden hun gebruikers echter aan wetten die de communicatie beperken en de uitoefening van burgerlijke vrijheidsrechten belemmeren. De redenen liggen voor de hand: de winst moet behaald worden uit de commerciële exploitatie van het internet en dat betekent dat je geen risico’s mag nemen om uitgesloten te worden van lucratieve markten. Aanpassing aan de regels van de lokale machthebbers is daarom vereist. De illusie dat een vrij internet gewaarborgd kan worden door particuliere ondernemers is opnieuw gebroken. Even konden we blij zijn met de steun van Google c.s. in de oppositie tegen SOPA. Bij nader inzien ging het in dit geval toch meer om de strijd tussen oude en nieuwe media. Google tegen Hollywood en niet Google voor de internetvrijheid.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Google komt met terminator brillen op de markt
Big Brother aan het schrikken maken
Meer dan ooit integreert Google haar diensten en (onze) data in één informatiestroom. Zo, belooft de zoekmachine, kan ze een nog betere internet-ervaring leveren. En dat is fijn – want we zijn op internet toch voor al De Verdwaalde Mensch. Zonder Privacy, voegen vele commentatoren op Googles plannen daarbij. De uitruil van de vindervaring op het net weegt wat hen betreft niet op tegen het verlies aan individuele zeggenschap over onze data. Eén van die criticasters is Maxwell Wessels (HBR). Zijn grootste bezwaar tegen Google ‘datacoup’: we kunnen ons er niet tegen verzetten. Het is slikken of weggaan bij Google. There is no opting out.
Stom, vindt Maxwell en hij trekt een vergelijking met een algoritme dat hij enige tijd geleden met collega’s heeft ontworpen. Het filterde uit een grote groep patiënten alleen die mensen die bij meerdere apotheken hun medicijnen kwam halen. Dat is gevaarlijk omdat apothekers niet weten welke medicijnen patiënten nog meer gebruiken. Poly-gebruik kan potentieel dodelijk zijn. Door de database van medicijnen te doorzoeken op mensen die op meerdere plekken hun spullen halen, kunnen ongelukken worden voorkomen. Apothekers kunnen patiënten dan waarschuwen vooral bij één apotheek hun spullen te halen. Stukje service-gebeuren, zou je kunnen zeggen. En zo geschiedde.
En Maxwells algoritme werkte goed – zeventig procent van de patiënten die hun medicijnen op meerder plekken afhaalde, werd uit het systeem gefilterd. En als ze hun medicijnen kwamen halen, werden ze aangesproken op hun ‘gedrag’. En daar ging het algoritme volgens Maxwell mis. Patiënten zaten daar helemaal niet op te wachten. Want hoe wist de apotheker waar zij hun spullen haalden en waarom moesten zij er, onaangekondigd en ter plekke verantwoording voor afleggen? Wat begon als service werd een nachtmerrie. Patiënten benaderden apothekers niet zelden agressief. Ze hadden het gevoel dat er met hun medische gegevens werd gekloot. De inbreuk in de privacy kon bijna niet dieper.
Wie gaat aan de haal met Kodak?
Spectaculaire vuurpijl rond Megaupload vandaag, maar het begin van een minstens zo interessante strijd met potentieel veel grote impact op cyberspace stond gisteren in de krant: Kodak gaat ten onder. Het bedrijf probeerde al een half jaar een deel van zijn waardevolle patenten te verkopen, maar potentiële kopers dachten dat ze minder kwijt zouden zijn als Kodak helemaal geen geld meer had.
De uitverkoop van in totaal 11.000 patenten kan nu beginnen, vergelijkbaar met de veiling van de Nortel patenten vorig jaar. Het bankroete telecombedrijf had er 6000. Apple en Microsoft waren er zo op gebrand Google buiten de deur te houden dat ze 4,5 miljard dollar overhadden voor Nortels portfolio. Google sloeg binnen een maand terug door voor 12,5 miljard Motorola Mobile over te nemen, vooral vanwege de patenten.
De waarde van de 1.100 patenten voor digitale camera’s, die Kodak eerder probeerde te verkopen, werd geschat op drie miljard dollar. Als Google en Apple/Microsoft weer tegenover elkaar komen te staan, kan de prijs behoorlijk uit de hand lopen.
De inzet is vrij eenvoudig: controle over uw mobiele telefoon. Patenten worden door grote bedrijven tegenwoordig vooral ingezet om elkaar het leven zuur te maken, niet om werkelijke innovaties te beschermen (uitstekende analyse van het fenomeen). Kodak heeft al een zaak lopen tegen Apple en Google zal die met liefde willen overnemen, net zoals het bij de aankoop van Motorola Mobile doorzette om een verkoopverbod van iPhones en iPads in Duitsland afdwingbaar te maken.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.