Quote du Jour | Nieuwsgierige vent

"Ik ben wel nieuwsgierig, ja. Ik moet zeggen: ik beschouw het als een slechte eigenschap. Toen ik in die brieven van Juliana zat te grasduinen, waren er momenten waarop ik dacht: wat ben jij toch een vervelende, nieuwsgierige vent. Het gevoel van de pottenkijker die zit te loeren in een correspondentie die niet aan zijn adres is gericht" Cees Fasseur in een interview naar aanleiding van het verschijnen van zijn boek over de Greet Hofmans-affaire, over het feit dat hij door de prive correspondentie van Bernard en Juliana kon grasduinen en daar lustig uit citeert in zijn hoek. Overigens een aparte opmerking van hem, want veel historici doen niets liever dan grasduinen in de levens van anderen "Het boek wemelt van de kattebelletjes en brieven tussen ‘Bernilo’ en ‘Jula’. Juliana op 19 oktober 1940 bijvoorbeeld, aan Bernhard: ‘Besef je eigenlijk wel hoe weinig ik van je afweet. (-) Ik weet niet in wiens gezelschap je slaapt. Ik weet niets, niets niets!’ "

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.