GC @ Cinedans 2008: Dance for All
Liefhebbers van mooie documentaires hebben mazzel, want Cinedans directeur Janine Dijkmeijer heeft aangekondigd dat de schitterende film ‘Dance for All’ vanmiddag nog een keer vertoond zal worden op het dansfilm festival. De film opende afgelopen donderdag al het zesde Cinedans festival en aan het aanhoudende applaus te horen waren de afgezanten van GeenCommentaar niet de enige die met open mond hadden zitten kijken.
Dance for All vertelt het verhaal van de gelijknamige dansschool in de townships van Kaapstad. Het openingsshot maakt in het kort duidelijk wat de school betekend voor de leerlingen: hoofdpersoon Nqaba wandelt ’s ochtends uit de armoede van zijn anonieme krotje naar de dansschool, waar hij zijn talenten kan gebruiken. Al tien jaar komen hij en andere bewoners van de krottenwijken de school van Philip Boyd en Phyllis Spira. Toen zij, als enige blanken, het project opzetten werden ze aanvankelijk met argusogen aangekeken (en erger: bedreigd en zelfs neergestoken) door de townships-bewoners. Maar nu werd de school alom gerespecteerd en ziet men in dat Dance for All niet alleen wat regelmaat en afleiding geeft aan 500 kinderen, maar voor de allerbesten ook kansen biedt om aan het uitzichtloze bestaan te ontkomen.
Wat dat betreft vervult dans in Kaapstad dezelfd functie die voetbal in de Braziliaanse sloppenwijken en basketbal in de zwarte wijken in de VS vervult: een kans, weliswaar voor de allerbesten, om eruit te komen, om iemand te worden. In de film volgen we Nqaba en Xola (onuitspreekbare namen vanwege de Xhosa-klikgeluiden, die overigens door velen in de bioscoop zachtjes uitgeprobeerd werden) die inderdaad die kans krijgen en uitgenodigd worden om naar San Fransisco te gaan.