Hart en zielig

Tijdens de tweede pyrreneeënrit gebeurde er iets unieks in de wielerwereld. Iets ongeziens, en iets dat we nooit meer zullen terugzien. Er was een aanval van Cadel Evans. Commentatoren verbaasd, wielervolgers verbaasd. Evans valt aan? Dat hebben we nog nooit gezien. En dat op de eerste klim van de dag! Op de top is het nog ruim 150 kilometer te gaan! Merckxiaans? Of chasse patate? Cadel Evans heeft de bijnaam Mr. Hubba Bubba gekregen. Dat zit zo: hij plakt aan het wiel, als een roze kauwgumpje onder een voetzool. Hij neemt nooit initiatief en volgt alleen maar. Hij heeft deze manier van koersen tot kunst verheven. Al jaren rijdt hij op deze manier, die hij misschien ‘economisch’, ‘zuinig’ of ‘effectief’ zal noemen, maar in werkelijkheid spuuglelijk is, fraaie ereplekken bij elkaar. Was het Cadel Evans misschien opgevallen, dat hij ondanks zijn fraaie ereplaatsen geen enkele aansprekende overwinning bij elkaar gerekend had (nou vooruit, eentje misschien: Romandië 2006)? Een etappetje misschien, hier en daar, als de enige drie meter die hij op kop reed, per ongeluk de laatste drie waren. Maar een werkelijk verdiende overwinning, die hem door iedereen werd gegund omdat hij ervoor gereden had? Als een leeuw gevochten en de woedende meute achtervolgers had weerstaan? Nope. Zou hij zich hebben gerealiseerd dat hij de geschiedenis boeken in zou gaan als die man die even vaak won als hij aanviel, de anticoureur Evans? De werkelijkheid is anders. Het enige historische aan de aanval van Evans, was de mate van onvermogen die eruit sprak. Als coureur, en als mens. Want natuurlijk werd het een chasse patate.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De Week van GeenCommentaar: Epo

, door

Met al het natuurlijk epo dat zich in onze lichamen bevindt, fietsen de leden van de GC-redactie richting de zomer. De hele maand juli en augustus blijven we u ondanks het zomerrooster voorzien van hard, boterzacht of komkommernieuws én opinies. Blijf ons daarbij vooral voorzien van tips of uw eigen bijdragen. Maar genoeg gekeuvel, hieronder het overzicht van de week.

Meest gelezen
Het artikel dat het meest gelezen werd ging over de tussenstand in de Tour de France 2008 en de GeenCommentaar-Tour de Francepoule:

Cadel Evans rijdt zoals verwacht in het geel, met als meest opvallende actie geen mooie demarrage, maar een flinke valpartij. Zijn voorsprong is momenteel slechts één seconde, maar het scenario dat zich gaat ontrollen is voorspelbaar: Evans houdt de schade beperkt in de Alpen en pakt de definitieve winst in de tijdrit op de een-na-laatste dag. Minstens zo voorspelbaar is dat Valverde in het hoogtegebergte weer eens door het ijs gezakt.

Gelooft u nog in een ander scenario? Of bent u al afgehaakt vanwege al het gebruik van synthetische epo als doping?

Meeste reacties
De meeste reacties kwamen op het artikel over het spreken van Nederlands op straat en de vraag of allochtonen eigenlijk de Nederlandse taal onderling zouden moeten spreken in het openbaar:

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tour 2008: de tussenstand

, door
Deel van de commerciele karavaan (Foto: Flickr/Joe Shlabotnik)

Bij het begin van de Tour de France vroeg GeenCommentaar zich af: wordt het een saaie Tour met meerijder Evans of komt er een verrassing, bijvoorbeeld in de vorm van Riccò?

Als we op de rustdag de tussenstand opmaken, dan blijkt het beide het geval te zijn. Cadel Evans rijdt zoals verwacht in het geel, met als meest opvallende actie geen mooie demarrage, maar een flinke valpartij. Zijn voorsprong is momenteel slechts één seconde, maar het scenario dat zich gaat ontrollen is voorspelbaar: Evans houdt de schade beperkt in de Alpen en pakt de definitieve winst in de tijdrit op de een-na-laatste dag. Minstens zo voorspelbaar is dat Valverde in het hoogtegebergte weer eens door het ijs gezakt.

Ondertussen zorgt Riccò wel voor vuurwerk door in de stijl van zijn grote idool Pantani tegen de cols op te vliegen. En dat zonder EPO (maar wel met een natuurlijk hoog hematocriet). Helaas lijkt Riccò een te matige tijdrijder om meneer degelijk Evans echt in de problemen te kunnen brengen.

In de GeenCommentaar tourpoule gaat ondertussen schrijver dezes aan de leiding met een kleine voorsprong op Hans van der Ploeg (1661 om 1636 punten). Als ik het ego had van Riccò, zou ik mezelf nu uit kunnen roepen tot superkenner, maar met een ploeg met Dessel en Popovych en zonder Menchov lijkt het meer een kwestie van eenoog in het land der blinden te zijn.