Stervende soldaat geen recht op geestelijke zorg

Discriminatie is een onderscheid maken tussen mensen of groepen op criteria die niet ter zake doen. Iets waar je de PVV van zou kunnen beschuldigen als je enkel kijkt naar de standpunten: Koran verbieden, moslimscholen verbieden, dubbel paspoort verbieden en ga zo maar door. Zo eenvoudig is dat echter niet, want de PVV draagt criteria aan die wel ter zake doen. Zal bijvoorbeeld een minister met een dubbel paspoort wel in het belang van Nederland handelen in politieke geschillen met die andere staat?

De nieuwste kwestie betreft de omstreden leger-imam. En wederom heeft de PVV een criterium dat hout snijdt: een werknemer moet qua mening en kijk op de maatschappij passen binnen de organisatie die hij moet vertegenwoordigen. Maar Hero Brinkman gaat verder. Kijkt u naar deze uitzending van Pauw en Witteman, waarin Pauw hem de cruciale vraag stelt (15:47): bent u eigenlijk wel voor een imam in het leger? Het heldere antwoord: nee. In de rest van het interview drijven Pauw en Witteman hem tot de onverbiddelijke consequentie van dit antwoord.

“Maar hoe moet je dan omgaan met slachtoffers in het leger die moslim zijn,” vraagt Pauw. Deze vraag was Brinkman afgelopen week al gesteld door een journalist van De Pers:

“En ik heb hem gezegd dat ik dat een beledigende vraag vond. Bij de PVV maakt het totaal niet uit of een soldaat die overlijdt […] of die nou een islamiet is of niet.”

En als antwoord op Pauw’s vervolgvraag over geestelijk verzorging van een stervende soldaat merkt hij op:

“Als die mensen dat privé willen regelen [is dat prima]. Als je katholiek bent en je overlijdt, en je wil graag dat de pastoor bij de uitvaart is, dan regel je dat toch ook zelf?”

U heeft uiteraard door dat dat geen antwoord op de vraag is; als moslimsoldaat zou je voor geestelijke verzorging je eigen verzorger mee moeten slepen naar bijvoorbeeld Uruzgan. Op de suggestie dat het nogal vreemd is om wel een katholieke, wel een protestantse, wel een humanistische maar geen islamitische geestelijk verzorger aan te stellen in het leger weigert Brinkman in te gaan. “Of heeft u misschien liever helemaal geen islamieten in het leger,” vraagt Pauw.

“U weet dat de islamitische mensen die nu in het leger zitten, die hebben een dubbel paspoort. […] Die hebben wel een dubbele loyaliteit!”

“Maar ze zijn bereid hun leven te geven voor Nederland!” probeert Witteman nog. Het antwoord van Hero Brinkman is onthutsend:

“Ja, prima!”

Samenvattend: Brinkman vindt het prima dat islamitische soldaten hun leven wagen voor de Nederlandse zaak, maar een moslimsoldaat heeft geen recht op geestelijke zorg. En eigenlijk ziet hij ze liever helemaal niet in het leger.

En hier zit het verschil met andere PVV-standpunten: het loyaliteitscriterium heeft geen grond, en heeft sowieso niets van doen met het gelijkelijk aanbieden van geestelijke zorg aan werknemers. Conclusie: dit is doodordinaire discriminatie naar geloof.

“What’s next?”, vraag je je continu af bij de PVV. Op basis van het bekende credo ‘de geschiedenis herhaalt zich’ doe ik u bij deze een voorspelling: over een jaar lanceert de PVV het voorstel om een lager loon te betalen aan soldaten met een dubbel paspoort en een apart bataljon van moslims te vormen. Want bij de PVV maakt het immers totaal niet uit of iemand een islamiet is.