Overzicht

serie

Closing Time

Foto: Ted (cc)

De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders


Closing Time | ABADIR

, door

De Egyptische producer ABADIR voegt traditionele Arabische ritmes samen met jungle en nog wat andere stijlen die me eerlijk gezegd niet zoveel zeggen. Het resulteert in ieder geval in een wat nerveuze, maar toch heerlijk dansbare mix. Hij verhuisde recent van Cairo naar Berlijn, maar dit weekend is hij nog dichterbij te beluisteren, op het festival Rewire in Den Haag.

Closing Time | Grand River

, door

Aimée Portioli is een componist en ‘sound designer’ die onder de naam Grand River experimentele elektronische muziek maakt. Voor haar nieuwe album All Above maakte ze ook gebruik van akoestische instrumenten, waarbij de piano centraal staat.

Closing Time | Ryuichi Sakamoto

, door

Ik kende Ryuichi Sakamoto eigenlijk vooral als ambient-artiest (hij werkte onder meer samen met Alva Noto en Fennesz), maar nu ik zijn in memoriam lees – hij overleed deze week op 71-jarige leeftijd aan kanker – begrijp ik dat hij van veel meer markten thuis was, en die markten mee hielp definiëren. Dus draaien we vanavond het nummer ‘Riot in Lagos’ van zijn eerste solo-album B-2 Unit uit 1980 als eerbetoon, en wel om deze reden:

Closing Time | Drexciya

, door

Drexciya was het duo James Stinson en Gerald Donald, onderdeel van de Detroit-technoscene van begin jaren ’90. Met hun muziek creëerden zij de mythische onderwaterwereld genaamd Drexciya. Met hoesteksten, kaarten en illustraties gaven ze leven aan de Drexciyans, de ongeboren kinderen van de tot slaaf gemaakte vrouwen die tijdens de Middenpassage overboord werden gegooid:

“During the greatest holocaust the world has ever known, pregnant america-bound african slaves were thrown overboard by the thousands during labor… Is it possible that they could have given birth at sea to babies that never needed air?” (in album The Quest, 1997)

Closing Time | Lie to Me

, door

Ouwetje van Depeche Mode uit 1984.

So lie to me
like they do it in the factory
Make me think that at the end of the day
some great reward
will be coming my way

 

Closing Time | Rich, White, Straight Men

, door

Eigenlijk wilde ik deze bewaren voor een toepasselijk moment, als er aandacht werd gevraagd voor gelijke rechten voor vrouwen en minderheden of iets dergelijks. Maar toen realiseerde ik me dat het eigenlijk elke dag al rijke witte mannendag is! Dus waarom wachten? Daarom dit lied waarin de vraag centraal staat wat er zou gebeuren als rijke witte heteroseksuele mannen de macht niet meer zouden hebben. Ik neem aan dat een spoiler overbodig is.

Closing Time | Wim de Bie

, door

Vandaag maakt de VPRO bekend dat Wim de Bie op 83-jarige leeftijd overleden. Samen met Kees van Kooten vormde hij jarenlang een satirisch duo op tv. Als duo hebben ze een schier oneindige reeks van typetjes en taalvondsten geïntroduceerd, waarvan een groot deel nog steeds herkenbaar en relevant is. Bij ons thuis was Keek op de Week op zondagavond verplichte kost. Desnoods met een bord op schoot voor de tv. Met typetjes als Dirk de Zwerver en de overgetelijke Frank, die op z’n 47ste nog bij z’n moeder woont, maar eigenlijk ‘een lekker blonde meid om mee te rollebollen onder de kerstboom‘ wil… maar die heeft ie niet. En daar is hij voor behandeld.

Closing Time | Basloopje

, door

Al jaren trekken een paar noten, soms een paar maten op gitaar de aandacht met lijstjes ‘beste gitaarriff’. Ook op Sargasso wordt zo nu en dan de gitaarriff in de schijnwerpers gezet.

Maar het lage equivalent, de basriff, a.k.a. het basloopje, is qua belangstelling sterk ondergewaardeerd. Daar gaan we nu wat aan doen.

Bassist Abraham Laboriel nam een klein basloopje dat hij ergens in de 70-er jaren had gebruikt bij een plaatopname als uitgangspunt voor ‘The Bass Walk’ (jawel, het basloopje). Jammer dat niet wordt vermeld welke specifieke riff is bedoeld. Misschien dat een kenner het uit deze uitvoering weet te halen.

Vorige Volgende