Overzicht

serie

Closing Time

Foto: Ted (cc)

De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders


Closing Time | Bible And A Gun

, door

Jason Ringenberg, maar van wie is die andere stem? Steve Earl. Mooi duo, en ondertussen snijden de snaren van de violen mij in plakjes, tot op het bot, daar ga ik, naar de tranenpoel, hier houd ik geen stand tegen.

Goeie Americana, maar ja dat is maar mijn mening, with a Bible and a gun.

Over  tekstschrijven gesproken:

 

That this highway is paved with sorrow
And every mile is lined with pain
And when the sun comes up tomorrow
You’ll be just as far away

Now I hear her whisper soft and low
Through every mile I run
As I travel through this world of woe
With a Bible and a gun

If a man was made to suffer
I’m a mighty man I know

 Darkness is my shelter
Emptiness my light
And stranger, heaven help you
If our paths cross tonight

Closing Time | Alcohol And Pills

, door

Laat het maar aan de country / Americana artiesten over om live, tijdens hun concerten, tussen de songs door, de boel aan elkaar te babbelen. (En kunnen ze, het is toch pauze, even een slokje nemen en een snaar  stemmen.)

Ik herinner me een concert van The Secret Sisters, waarin elke eventuele stilte moeiteloos werd opgevangen door een anekdote, iets over de oorsprong van het liedje, een review over het hotel waar ze hadden overnacht, een recensie over de maaltijd of over het toetje (‘how is it called, the flaflip?) dat ze was voorgeschoteld in poppodium van de avond ervoor.

Closing Time | Burned in Effigy

, door

OMDAT ALLES MOOIER WORDT VAN GOEDE MELODIEUZE DEATH METAL!

En ja, dat maakt Burned in Effigy: goede melodieuze death metal. Verder kan ik er ook niet veel over vertellen, ze zijn dermate onbekend dat ze niet eens een wiki-entry hebben – en ik heb eerlijk gezegd ook geen idee meer waar ik ze voorbij heb zien komen, ik had opeens een tabblad open staan met dit. Waar je openstaande tabs opruimen al niet goed voor kan zijn, zullen we maar zeggen. Voor de mensen die toch graag meer info willen, zie hier en hier.

Closing Time | For Cryin’ Out Loud

, door

Wie zijn dit? The Heck. Wat, The Heck? Ja, The Heck. Uit Klazienaveen, Drenthe, tussen Zwartemeer en Bargerveen. En daar maken ze dus ge-wel-di-ge muziek. Waarom weet niet iedereen dat?

Deze clip is opgenomen in de voormalige dierentuin van Emmen. Naar verluidt stonden de pinguïns in de polonaise, stonden de giraffes te headbangen en stonden de olifanten tijdens dit nummer klaar om te gaan stagediven. (Gelukkig greep de oppasser op tijd in.)

Closing Time | Bloodywood

, door

Ok, er bestaat dus een metalband uit India die Bloodywood heet. Dat alleen al rechtvaardigt een CT’tje, zou ik zeggen. Ze maken een soort van crossover tussen nu metal (waar ik normaal niet zo veel mee heb) en Indiase folk (en folk en metal is een combinatie waar ik behoorlijk van gecharmeerd ben). Deze combinatie is werkelijk alleraardigst. De sociale betrokkenheid (dit nummer is een aanklacht tegen seksueel geweld) spreekt ook voor ze. Bloodywood gaat de komende tijd toeren in Europa (onder andere langs op het Alcatraz festival in België) dus als mensen dit mooi vinden: ze zijn ook live te bewonderen.

Closing Time | Jennifer Eccles

, door

Ik heb er soms spijt van als ik iets wilde uitzoeken, achteraf dan. Had dat nou niet gedaan, denk ik dan, dan was ik niet teleurgesteld geweest, dan was er geen deceptie, dan was ik niet geconfronteerd met die uiteenspattende roze zeepbel waar al die tijd een banaliteit in bleek te zitten. Of zoiets.

Ik herinner me nog die elpee Five Leaves Left, van Nick Drake. Wauw, dacht je dan vroeger, diep man, daar moest wel een loodzware symboliek achter schuilgaan, of anders zeker iets zeer poëtisch, poehee, de laatste vijf blaadjes, ga er maar aanstaan. Wat zou dat wel allemaal niet kunnen betekenen? De werkelijke betekenis bleek echter zeer prozaïsch. Het bleek de waarschuwende tekst te zijn in een pakje vloei: vanaf hier bevinden zich nog maar vijf vloeitjes in dit pakje.

Closing Time | Lying All The Time

, door

 Nederbeat van The Outsiders uit 1966. Wat een branie had die Wally Tax toch en wat een talent. En wat een heerlijk snerend houterig Engels. Maar bij ‘lying all the time’ dacht ik nu niet aan een mislukte liefdesrelatie, en aan wie daar de schuld van krijgt, maar aan de berichtgeving over de ‘militaire vredesoperatie’ in Oekraïne.

Closing Time | Love Is Selfish

, door

Bij het bekijken, en beluisteren van deze song, deze clip van Jack White, was ik al om/ingepakt, binnen de eerste 20 seconden. En waardoor kwam dat? Door de song, de artiest, de clip misschien? Nee, het kwam door dat geluid dat wordt veroorzaak als de vingers van de gitarist glijden over de hals van de gitaar, van het ene akkoord naar het andere. Dat geeft een bepaald geluid. En dat geluid, die muziek, staat niet genoteerd in de compositie. Je hoort een swietsj, je hoort een sjoetjs, dat is het geluid dat de verplaatsende vingers maken op de snaren.

Closing Time | Michal Turtle

, door

Het platenlabel Music From Memory duikelt oude (band)opnames op voor (her)uitgave, niet zelden van cassettebandjes. In 1983-4 deed de 22-jarige Michael Turtle een live jam in de huiskamer van zijn familie en maakte onder andere het nummer ‘Are you Psychic?’

Closing Time | György Ligeti Poème Symphonique

, door

Uit de oude doos: Poème Symphonique, voor 100 metronomen, een compositie van György Ligeti.

Het stuk beleefde op 13 september 1963 zijn wereldpremière in het Raadhuis van Hilversum, gedirigeerd door de componist zelf. Als afsluiting van de Gaudeamus Muziekweek.

Zoals u ziet is de uitvoering gefilmd. De bedoeling was dat de opname de volgende dag op televisie zou worden uitgezonden. Er was echter nogal wat heisa rond de uitvoering, zoveel zelfs dat op verzoek van het gemeentebestuur van Hilversum er van af werd gezien.

Vorige Volgende