Er zijn talloze dagboeken uit de tweede wereldoorlog. Maar daar waar dat van Anne Frank en Etty Hillesum op handen gedragen nadruk na nadruk beleefden, werd het dagboek van een anonieme Berlijnse na een éérste druk 50 jaar lang op de plank gehouden. In 1954 was Duitsland nog niet rijp voor de rauwe werkelijkheid van de teloorgang van Berlijn en het werkelijke gezicht van de inval van het rode leger. We treffen de hoofdpersoon in een van mannen verlaten in puin geschoten spookstad. Waar de wil tot overleven het wint van saamhorigheid, solidariteit en zorg voor elkaar. Het rode leger neemt het met Berlijn en haar inwoonsters niet zo nauw. Al gauw na de machtsovername wisselen de vrouwen verkrachtingsgrappen uit. Meisjes van zes tot vrouwen in de zeventig vallen ten prooi aan de Russen die zich moreel superieur en onaantastbaar wanen. De schrijfster van het dagboek ondergaat dit alles gelaten. Alsof ze haar gevoel uitschakeld en enkel nog observeert.
Wat opvalt is dat de dame zelfs nog grappen weet te maken, bijzonder behendig wordt in het overleven en zelfs kans ziet om de gebeurtenissen in perspectief te zetten. Maar belangrijker nog is de betekenis van het boek. Na het lezen wordt het namelijk duidelijk dat je het beeld dat je had over het eind van de oorlog mischien wel moet bijstellen. Dat de Russische bevrijder in casu een bezetter was die de Berlijners en daarna Oost-duitsers stelselmatig heeft uitgebuit. Bijna net zolang als het dagboek op de plank heeft gelegen. Wie na het lezen van dit dagboek in de Russen nog de heldhaftige bevrijders ziet die Duitsland van de nazi’s hebben gered is duidelijk uit de tijd.
Het boek dat dit voorjaar dus ook weer in Duitsland verscheen komt uit samen met andere artikelen, boeken en films over het lijden van het Duiste volk onder de oorlog. Waarin ze duidelijk wel degenen zijn die zich door de nazi’s hebben laten opnaaien, ge- en misbruiken, maar waar het leed en ook het onrecht ook al die tijd onverteerbaar en onterecht is gebleken. Aanrader.
Auteur: Anoniem
Titel: Een vrouw in Berlijn
ISBN: 9059360311
Uitgeverij: Cossee
Reacties (30)
Na het lezen wordt het namelijk duidelijk dat je het beeld dat je had over het eind van de oorlog mischien wel moet bijstellen. Dat de Russische bevrijder in casu een bezetter was die de Berlijners en daarna Oost-duitsers stelselmatig heeft uitgebuit.
Volgens mij is dit op zich niets nieuws, er zijn nog maar weinig mensen die nog in de Stalin versie van de historie geloven, geloof het of niet.
Verder is de observatie naar aanleiding van dit boek wel interessant. In Berlijn is een paar jaar geleden een enorm Joods Museum geopend, en er wordt momenteel hard gewerkt aan het Shoah Gedenkbeeld tussen Brandenburger Tor en Potsdammer PLatz, maar de meeste Nazi herinneringen zelf (afgezien dus van het Joodse slachtofferschap) zijn erg verspreid over kleine musea of musea buiten de stadskern. Zo is er de Wannsee Villa, KZ Oranienburg, Topograhy des Terror, enkele kleine gedenktekens, maar er is geen groot centraal Nazi museum, zoals ook het Stasi museum verstopt is.
Het lijkt alsof de Duitsers zich niet werkelijk identificeren met het Duitsland dat toch echt werkelijk bestond. In de plaats daarvan praat men inderdaad over “de Duitse schaamte die over het volk gebracht werd” of “de katastrofe waartoe een man het Duitse volk bracht” allemaal in passieve zin.
Er blijken dus 2 grote slachtoffers in de 2e wereldoorlog bestaan te hebben: de joden en het duitse volk.
Er is overigens maar weinig aandacht voor de DDR periode. de houding is er een van: ok, we zijn nu weer een grote familie, dus ‘get over it’. Daarom goed dat dit boek er is, maar misschien zou het goed zijn voor duitsers om toch echt die ‘mea culpa’ uit te spreken.
Wat ik nog niet op uw lijstje zie staan is het Deutsche Wiederstandsmuseum. Een wat straakmuseumachtige permanente tentoonstelling in de wijk Tiergarten. Niet aangegeven in de toeristische gidsen, een behoorlijke pr fout medunkt.
Daarnaast geloof ik niet dat Duitsers van na 1927 daadwerkelijk excuses aan te bieden hebben. Evenals ik dat niet hoef te doen voor het Nederlandse kolonialisme, de slavenarbeid of de George Baker Selection.
Geen persoonlijke maar wel officiele excuses. Zo is de VS nu nog steeds verantwoordelijk voor de situatie in Irak, al is er nu een Iraki regering.
Er zijn overigens nog meer vage kleine ondergefinancierde museaatjes, maar er heerst de verdeel tactiek mbt de museale situatie.
Beste Mensen,
Het is weer duidelijk met welke anti-commnistische ideologie men is opgevoed.Het rode leger wordt weer eens even fijn met pek en veren ingesmeerd ,dat die klere communisten toch geen haar beter waren dan die Duitsers zelf. complete waanzin aan de dag. Verder is dan ook geen middelbare scholier die weet dat Rode leger incasu wel Oost-Europa bevrijd heeft van het fascisme, maar men het op de middelbarescholen niet verder komt dan het begrip (mede dankzij films als SPR). Ten tweede waren de bombardementen op Duitse steden ook misdaden tegen de menselijkheid ,maar konden de Amerikanen niet de tijd vinden om de spoorwegen naar Polen te bombarderen.
niet verder komt dan het begrip invasie (mede dankzij films als SPR).
Bovendien sneuvelden er 300.000 soviets voor de bevrijding van het Duitse volk, daar moet dan toch iets tegenover staan.
i.e. het Berlijnse volk natuurlijk….
Die klere-communisten waren geen haar beter dan de nazi’s. Vraagt u dat maar aan mijn vrienden in Polen, het Baltische of mijn vietnamese voetbalvrienden. Maar die zijn volgens u natuurlijk ook verkeerd opgevoed en verraders van de revolutie.
Wat niet wil zeggen dat het rode leger niet heeft bijgedragen aan de ondergang van Nazi Duitsland in het Ossten en Zuid-Oosten van Europa.
Maar dat snapt toch iedereen?
dat die klere communisten toch geen haar beter waren dan die Duitsers zelf. complete waanzin aan de dag.
Vertel nu eens eerlijk, de ‘Socialist’ heeft het boek nog niet gelezen begrijp ik?
Het is een eigenaardige en verkrampte poging tot historisch vergelijk: meting van het kwaad, eigenaardige mix tussen religie en pseudo-wetenschap, natuurlijk altijd de beste voorwaarde voor politieke correctheid. Doet me beetje denken aan de hersenschedelmeetkunde, waarin de wetenschapper zelf nauwelijks veel slimmer dan zijn wetenschap is.
(tip: als u nu Stalinisten of Sowiets zou gebruiken gaf ik u nog een kans, maar nu klinkt u zo Fuckyouama’s Einde der Geschiedenis achtig, leuk voor de kleinkinderen, dat wel)
Inderdaad! U neemt me de woorden uit de mond! eigenaardige en verkrampte poging tot historisch vergelijk.
Ow ok, dus iedereen die zich communist noemt en dingen doet die u achteraf niet bevallen is de titel niet waard.
Rare jongens, die communisten…
Maar even, voor de draad compleet offtopic gaat.
Het is een prachtig boek, dat dan weer wel.
Praat maar lang in op mensen dat ze superieur en beter zijn dan anderen… na verloop van tijd geloven ze het graag. De sovjets gooiden er bovendien nog een schepje bovenop door te stellen dat er wraak moest worden (begrijpelijk). Wel weer een beetje dubbel van onze rode vrinden want de sovjet-legerleiding was ook niet lief voor zijn soldaten. Zo werd er op een duizendje meer of minder gesneuvelden niet gekeken en de tactiek daar op aangepast
Het is een prachtig boek, inderdaad. Uw belezen Jacobine heeft het natuurlijk allang verslonden. Twee opvallende dingen:
Het eerste is dat de vrouw een aantal keren in het boek benadrukt dat zij versteld staat van het nieuws dat haar bereikt over concentratiekampen en wat daar allemaal gebeurde. Vreemd vond ik dat.
Het tweede is dat mijn ouders, allebei vlak na de oorlog geboren, juist verbaasd waren over het gedrag van het Russische leger, maar om een andere reden. Zij hebben op school niets anders geleerd dan dat Stalin zijn leger als een bende kindermoordenaars, brandstichtende nietsontziende massaslachters er doorheen had gejaagd.
Overigens wordt er nog steeds, ondanks het nawoord, getwijfeld aan de authenticiteit van het boek.
tsjee, ondanks het nawoord?
Het nawoord van IEMAND ANDERS die tegenargumenten geeft.
Argumenten die de twijfel weg zouden moeten nemen.
ah! Zoals gebruikelijk laat u de asrgumenten zelf maar weer weg overigens, die mogen dan misschien wel eens genoemd worden misshien. tenzij dateen principe zaak is natuurlijk, daar spot ik niet mee.
Ja, u kunt dat boek incl. nawoord zelf toch ook wel lezen!!
Zooo, typisch Jacobine, alles kost geld, voor niets gaat de zon op.
Zo gaat dat he, in de grote mensenwereld.
Ok, Caprio. Ik ga hier nu eens serieus op in. Let op:
Dominee Schilder post over een boek. Ik heb het boek gelezen en reageer inhoudelijk. Ik verwijs nog naar een bepaalde passage (in dit geval: het nawoord in het betreffende boek).
U hebt het boek NIET gelezen. U reageert. U verwijt mij vervolgens dat ik geen zin heb het hele nawoord van een boek over te typen en hier te plaatsen.
Conclusie: ergens tussen 1970 en 2004 zijn wij elkaar kwijt geraakt.
@Jacobine: Een prachtige verklaring van uw typerende redenatie, waarin men u steeds weer kwijt raakt: u verwacht en impliceert dat men in uw binnenbol kan kijken, en u ziet uw eigen redenaties als vanzelfsprekend. Een afwijkende mening wordt daarom in uw perceptie al snel dom, terwijl u de intersubjectieve hiaten in uw expressies niet waarneemt.
@Dominee: Een aardig boek voor u om ook te lezen is het boek ‘Der Brand’ van Friedrich, die de ’terreur’ van de geallieerden beschrijft. De bombardementen hebben 500.000 doden gekost waarvan men in veel gevallen de militaire noodzak zou kunnen betwisten. Veel van de geallieerde terreur is niet beschreven, omdat het westen nu eenmaal de overwinnaar is. En om Napoleon te parafraseren: geschiedenis is het noodlot.
Jorn Friedrich, Der Brand
Mijn beste Caprio, als er iemand is die ziekt om het zieken, die zeikt om het zeiken, die jent en continue treurig bezig is met als enig doel dit ooit prachtige log te reduceren tot een elitaire, extreem-linkse sektarische commune, bent u het wel.
Caprio, u bent de meest onlogische redenaar hier aanwezig, niemand kan uw stukjes volgen en u denkt het u te kunnen veroorloven een oordeel te vellen over mijn reacties en erger nog, over wat er zich in mijn hoofd afspeelt?
Hoe haalt het in uw hoofd!
Mijn beste Caprio, als ik mijn tanden ergens ingezet heb, laat ik niet meer los. Dat zal mijn gereformeerde aard wel zijn, de aard die u zo hartgrondig verafschuwd. Dit verhaal gaat een staartje krijgen en u zult spijt krijgen dat u ooit aan dit topic begonnen bent.
U bent een beroepszeiker, een azijnpisser en een zwaar overgewaardeerde logger. Al moet ik u tot in de hel achtervolgen, op een dag zal iedereen dat beseffen.
Loslaten Jacobine.
Niet alle ratten zijn eetbaar.
Niet argumenteren met een dwaas Jacobine. Dwazen zullen nooit van hun mening afwijken ook al weten ze dat die nergens op gebaseerd is. Hun mening is erg belangrijk voor de instandhouding van hun toch al wankele ego. Als je aan hun mening komt, zaag je aan de poten van hun zelfrespect. Helaas menen de dwazen onder ons ook de rest van de wereld van hun ego te moeten overtuigen ;-)
Als jullie nou eindelijk gewoon eens met elkaar naar bed gaan, is dit gejen ook weer afgelopen.