OPINIE - Google kan alweer een hele tijd specifieke foto’s op internet vinden. Het moet dus niet al te moeilijk zijn om gestolen naaktfoto’s op te sporen en te laten verwijderen – sterker nog: professionele leveranciers van internetbloot zoals bijvoorbeeld Met-Art zoeken continu het internet af om gecopyright materiaal van fotodumpsites te halen.
Dat is voor een eenvoudig slachtoffer natuurlijk niet te doen, en slachtoffers die geen Jennifer Lawrence of Kirsten Dunst heten, zijn er genoeg. Dezelfde fotodumpsites waar Met-Art regelmatig foto’s van laat verwijderen, staan barstensvol privékiekjes waarvan we niet weten of deze met toestemming zijn geplaatst. En die foto’s worden jarenlang herplaatst en herplaatst en verspreiden zich zo tot een niet meer in te dammen olievlek.
De kijker weet niet hoe deze foto’s op internet zijn beland. Een ex kan ze natuurlijk zelf hebben gemaakt, of hij kan ze van de harde schijf van haar computer hebben gehaald, of ze zijn simpelweg door onbekenden gehackt. De kijker weet ook niet hoe oud de vrouwen op de foto’s zijn: het risico is levensgroot aanwezig dat er foto’s van minderjarigen tussen zitten. Maar juist de illegaliteit van dit soort foto’s maakt ze zo aantrekkelijk.
De illegaliteit en ook de echtheid. Foto’s van ‘echte’ vrouwen met een eerder seksuele dan artistieke lading zijn dun gezaaid. Wat de professionals verkopen, zijn driedubbel gefotoshopte, uiterst precies gecomposeerde plaatjes van betaalde modellen. Een beetje ervaren blootkijker wordt al snel moe van al die gespeelde opwinding en die fotoshopkutjes, van al dat gewapper met doorzichtige lappen stof op verlaten stranden, van al dat theatrale geposeer in en op en naast hotelkamerbedden.
De echtheid en ook de emotie. De woede en de minachting spatten van de pagina’s af. Hier een fette Sau, daar een slut for your cum, vanzelfsprekend ook een forse lading stupid bitches en af en toe zelfs een naam en een woonplaats. Natuurlijk zijn er vrouwen die graag door honderdduizenden mannen worden bekeken op internet, maar het lijkt me alleszins redelijk om ervan uit te gaan dat de overgrote meerderheid van deze foto’s zonder toestemming is geplaatst.
En het zijn echt niet alleen Oostblokmeisjes – verwijzingen naar Nederland (een Nederlands boek, ondertitels op een televisie) zijn ook te vinden. Er bestaat dan ook minstens één Nederlandse site voor revenge porn. Ik ga daar natuurlijk niet naar linken – zoals met alles wat ik hier beschrijf, moet u mij deze keer maar geloven.
Samenvattend: er bestaan fotodumpsites vol copyrightschendingen en blootfoto’s van onbekende en kennelijk private herkomst, waar mogelijk ook minderjarigen op te zien zijn. De illegaliteit van dergelijke websites lijkt me evident. Het zou prettig zijn als de wetgever tot dezelfde conclusie zou komen en maatregelen zou nemen.
Reacties (23)
Goed pleidooi. Let wel op dat je niet denkt dat het volledig in te dammen is, of alles wijt aan de technologie. Gluren is zo oud als de mensheid.
Laat de Fappening een waarschuwing zijn: seksuele foto’s lekken uit. Niet dat het de schuld is van het slachtoffer, maar iedereen moet weten dat cyberen, sexting en foto’s maken of sturen, risico’s met zich meedraagt. Met name kinderen overzien die risico’s niet en ouders moeten zich realiseren dat hun kinderen geneigd zijn tot dit soort gedrag.
Cijfertjes:
@1 je zin ‘niet dat dat de schuld is van het slachtoffer’ maakt dat ik eigenlijk niet zo goed durf te reageren op het bericht. Natuurlijk deugt het van geen kanten om ongevraagd iemands (intieme) gegevens te jatten en te publiceren.
En toch, en toch. De vrouwen van de Fappening kunnen het naast het etaleren van hun talent (zingen, acteren, presenteren of gewoon bekend zijn etc) vaak toch niet laten om hun andere talent (uiterlijk, lijf, uitstraling etc) tot op hun randje in te zetten voor de verkoop van dat eerste talent.
Dat mag. Dat is hun goed recht en ze bepalen zelf de grens. dat stel ik geen moment ter discussie.
Maar tienerjongens (in de leeftijd van 12-92) zijn nieuwsgierig. Die hebben niet altijd iedere avond een leuke vrouw/partner naast zich liggen. Je kan toch wel inschatten dat als zich een kans voordoet, ze zullen toeslaan. Het mag niet. Het is asociaal etc. Maar denk even na.
Niet iedere vrouw met een kort jurkje aan vraagt erom gegrepen te worden. Maar om nou om twee uur ’s nachts in dat jurkje door de sloppen van Johannesburg te lopen is ook weer niet handig. De 100% schuld van de daders ten spijt.
edit: dit is dus een andere situatie dan die van het normale tienermeisje dat door een vriendje wordt gechanteerd. Ik weet het.
@2 Nee, jij gaat net dat stapje te ver. Er is niets bijzonders aan deze vrouwen waardoor zij de dupe zijn. Het kan iedereen overkomen. Dat is precies het verschil met wat jij doet: blaming the victim.
@3:
Mhoh, het is geen blaming de victum wat hij doet. Eerder een appel op gezond verstand. Je bent nooit schuldig aan andermans misdaden. Maar dat wilt niet zeggen dat het verstandig is om de ramen open te laten wanneer men van huis af is.
@3 daar was ik dus al bang voor. Lees dwars door alle nuances, mitsen, maren en worsteling heen en klap eroverheen met een soundbite (BtV). Goed gedaan. Heerlijk zo’n wereld die zich in 1 zin laat reduceren tot zwart-wit.
Net dat stapje. Welk stapje? Waarom is het te ver? en nu als opvoeder? Wat zou je je zoons en dochters adviseren? Is dat hetzelfde advies?
En dan blaming. Geen moment beschuldig ik iemand: ik doe aan kansberekening: als een jonge vrouw in een kort rokje om drie uur ’s nachts door een achterbuurt van Johannesburg loopt, is de kans groot dat ze onaangenaam bejegend wordt. Dat deugt niet. Zonder mits en maar. Ik beschuldig de daders van fout gedrag. Bij deze dan heel expliciet.
Ik probeer even een parallel: Als ik als voetganger langs een 80km weg in de Achterhoek wandel, dan mag dat, ook ’s nachts. Als ik word aangereden, heb ik toch een aandeel daarin. Ik heb wel een gevaarlijke situatie opgezocht. Al is de automobilist schuldig – ik had beter een HighVis vest aan kunnen trekken.
Ach, de vergelijking gaat niet helemaal op – dat zie ik ook wel. Maar je fiets zet je ook op slot op sommige plekken, en met jezelf zou je in sommige situaties ook voorzichtig om moeten gaan.
Dat is de portee van de OP en daar sluit ik me wel bij aan. Mensen moeten wat kritischer zijn op hoe ze zich laten fotograferen – en door wie.
Als je carrière dan (op zijn minst gedeeltelijk) is gebouwd op T&A, moet je niet op kijken als er een ‘meer, meer, meer’ opstijgt vanuit de zaal.
@4 Dat zou dan zijn: maak niet dit soort foto’s als je niet het risico wil nemen dat ze gestolen worden. Wat die vrouwen voor werk doen heeft er niks mee te maken. Het argument van #2 is een afgeleide van het aloude “hoeren kunnen niet verkracht worden, hooguit bestolen”.
EDIT: dit bedoel ik dus:
@4 jij kunt het in minder woorden. Ik voelde me toch wel aangesproken – wat ik probeerde te voorkomen, kreeg ik op het bord. Is het me weer niet gelukt hopeloos genuanceerd te zijn.
@6 wat flauw – reduceren tot een mantra, ipv uiteenrafelen wat het dilemma is.
@8 Ik heb het al twee keer gezegd: wat #2 blaming the victim maakt is te stellen dat zij door hun bijzondere gedrag of uiterlijk dit hebben uitgelokt. In dit geval gooi jij het op hun carrière als seksbom en dat heeft er niks mee te maken.
@2:
Mag ik Pim ter herinnering brengen. En Theo. Was het verstandig om alles te zeggen, wat zij dachten? M.a.w. het noemen van het korte rokje is toch wel enigszins blaming the victim.
Het herhalen van je punt maakt het nog geen waarheid. al doe je het vier keer. Uitlokken maak jij ervan.
Logisch dat een voetballer wordt aangekeken en afgerekend op zijn voetbalkwaliteiten, toch?
Carriere als seksbom maak je er ook al van: ik noem het actrices, zangeressen weet ik het. Wellicht is het een consequentie van je eigen frame dat jij dan meteen denkt aan seksbom. Ik had dat niet in ieder geval.
Hun marketing en PR-methoden roepen een bevolkingssegment met bijbehorend gedrag op. Dat maak ik niet, dat verzin ik niet: dat is een feit.
@10: haal ze gerust aan. ’t is een mooie vergelijking. Ik heb maar eens even doorgezocht hoe het zit met blaming the victim. Ik sta best open om zo naar mezelf te kijken.
Ik vind deze link bijvoorbeeld wel waardevol, omdat er pogingen worden gedaan de absolute mantra/soundbite te problematiseren:
https://blog.christopherburg.com/2014/09/05/there-is-a-difference-between-victim-blaming-and-valid-criticism/
Ik denk dat het belangrijkste dat ik probeer over te brengen is: ga gerust je gang met je eigen keuzes: uit je zoals je wilt. Maar soms loop je dan gevaar. Ik wil dat niet en ik geef je zeker niet de schuld. Maar soms moet je een reflecterend vest aan doen of je fiets op slot zetten – hoe zeer je ook in je recht staat.
Ok. Dus mensen moeten hun partner gaan wantrouwen? Ja, sommige dingen zijn onverstandig, maar moet je verwachten van iemand dat hij/zij rekening houdt mer een mogelijke breuk met de partner én dat die partner zoiets zou kunnen/willen doen?
Dat is niet echt realistisch.
@13 Wantrouwen niet, maar het zou normaal moeten zijn om bij de mogelijke gevolgen stil te staan. Net zoals stellen die in gemeenschap van goederen trouwen, stilstaan bij de gevolgen. Sommigen kiezen daarom om onder huwelijkse voorwaarden te trouwen, maar het gaat wel ver om dan meteen te zeggen dat hun huwelijk op wantrouwen is gebaseerd.
@2: nou zijn het naaktfoto’s. Vroeger was het lidmaatschap van een vakbond waar je gezeik mee kreeg als dat in de openbaarheid kwam. Of lid zijn van een bepaalde politieke partij (vraag maar eens aan communisten hoe dat ging, pre-WO-II.) Of het hebben van bepaalde sexuele voorkeuren.
Je kunt daar natuurlijk ook van roepen dat mensen maar geen lid moeten zijn van de vakbond, of van politieke partijen, of dat ze maar beter hun sexuele voorkeur voor zich houden.
Maar, heeeel misschien, zou je je ook eens kunnen afvragen of je eigenlijk wel in een vrij land leeft als je al die dingen voor je moet houden of beter niet kan doen omdat iemand anders je daarmee in diskrediet zou kunnen brengen.
@14:zeg je dat ook tegen mensen die aangereden worden door een dronken bestuurder? ‘ja, sorry dat je nou een dwarslaesie hebt, maar ja, je weet dat dat het risico is van buiten op straat lopen; d’r kan zomaar een dronken mongool achter het stuur zitten. Dus het is je eigen schuld. ‘
@16 Vraag je dat aan mij?
@17: omdat jij stelt dat het ‘normaal is om stil te staan bij de mogelijke gevolgen’. Sta jij stil bij de mogelijke gevolgen (voor de rest van je leven) van bij een demonstratie aanwezig zijn, de deur uitgaan, in een auto stappen, met het OV gaan?
@18 Joost had het over wantrouwen en dat ben ik niet met hem eens. Als je iemand vertrouwt, dan zit daar altijd een risico in. Dat kun je erkennen zonder meteen iedereen te wantrouwen.
Waarom is er nooit ophef om de “victim blaming” van mensen die hun fiets niet op slot hadden gezet, en waarbij deze vervolgens gestolen werd?
Het blijkt een hele specifiek groep te zijn met ego’s zo fragiel dat iedere beschuldiging van onverantwoordelijkheid met hysterie wordt beantwoord.
@20: omdat het in dit geval niet gaat om mensen die hun fiets niet op slot zetten, maar mensen bij wie de fiets gejat wordt omdat ze een fiets hebben?
@21
Jezelf lamlazarus zuipen op een feest met ongure types is nog dommer dan het niet op slot zetten van een fiets.
Ja, verkrachten mag niet. Nee, dat betekend niet dat van vrouwen verwacht moet worden dan het idioten zijn die totaal geen risico’s kunnen inschatten.
@kevin: Er zijn andere redenen dan uit elkaar gaan om onder huwelijkse voorwaarden te trouwen. Een eigen bedrijf bijvoorbeeld. Ik denk niet dat veel mensen om de reden dat de ander er wel eens een klootzak zou kunnen zijn zo trouwen.
Ik denk dat er in veel relaties niet zoveel ruimte is voor zulke nuances. “Vertrouw je me niet”?