[qvdd]
Het is in het verleden al eens gelukt om de voedselproductie te verdubbelen, maar de vraag is of dat nog een keer lukt. De vraag naar voedsel zal met 70 procent toenemen, dus de groei moet in de toekomst doorzetten om ervoor te zorgen dat iedereen voldoende voedsel heeft
Hoogleraar Martin van Ittersum van de Universiteit Wageningen schetst in Trouw de uitdaging waar we de komende jaren voor staan. Wat denkt u, zal het ons lukken of zijn andere maatregelen noodzakelijk, zoals het aanpassen van de voedselmix?
Reacties (11)
Natuurlijk kan het ons lukken. De enige echte uitdaging is Kalium.
Op dit moment werken relatief weinig mensen in de landbouw. Met wat meer arbeid zouden we woestijnen vol met kassen kunnen bouwen en met kernenergie is er een goedkope manier om water te ontzouten.
Maar dat zal allemaal duur zijn. Veel waarschijnlijker is dat vlees weer een luxe product wordt, zoals het voor de 20ste eeuw was. Een zak droge bruine bonen zal misschien 50% duurder worden, maar een biefstukje 1000%.
Dan wordt het voor iedereen met een modaal inkomen: vlees op zondag.
Het is onvermijdelijk dat, als we vrije handel bedrijven met Roemenië en Polen, China en India, het inkomen van de werkende mensen zal convergeren naar één niveau. The Law of One Price.
In Polen en China stijgt het, in Europa en de VS daalt het.
Met een beetje mazzel stijgt het daar meer dan dat het hier daalt.
Met een beetje pech juist niet.
Wat het echt wordt zullen we pas zien als het zo ver is.
Maar het zou in ieder geval verstandig zijn als de werkende massa zich zou verenigen en zich bewust zou zijn van de klassenstrijd die gaande is. Rijke kapitalisten/bankiers parkeren hun geld in Zwitserland, terwijl de gewone man wordt gekort op zijn pensioen.
Het werkt zo: zijn pensioenfonds heeft een aandeel voor duur gekocht van een private belegger. Goldman Sachs strijkt een hoge commissie. Nu verkoopt dat pensioenfonds hetzelfde aandeel voor goedkoop terug aan die belegger. Goldman Sachs strijkt een hoge commissie.
Maar we leven in ontkenning en laten het gebeuren.
In Spanje en Griekenland zijn ze goed bezig, maar wij denken nog steeds dat wij profiteren van het systeem. Terwijl het evident niet zo is.
We zullen het over een paar jaar hier merken, wanneer de pensioenfondsen officieel bankroet gaan (ze zijn het nu al, maar de ontkenning, hé).
Over Kalium, ik bedoelde Fosfor.
Kunstmest bestaat uit Stikstof, Fosfor en Kalium.
De goedkope bronnen van Fosfor raken nu al op. Kalium nog niet. Stikstof zal nooit opraken, dat zit in de lucht.
Uiteindelijk zullen we, op de zeer lange termijn, zeewater moeten destilleren voor Fosfor en Kalium. Dat zal duur zijn.
Als je kernenergie gaat gebruiken om te ontzilten, dan is het in no time op. Daarnaast zijn veel woestijn (en andere) bodems niet geschikt voor landbouw (bv. vanwege het zoutgehalte). Tenslotte is voedsel niet de enige beperkende factor voor het aantal mensen. Uiteindelijk zal blijken dat we niet eens genoeg resources hebben om het huidige aantal mensen te onderhouden, zeker niet als die allemaal zo gaan leven als wij Westerlingen (en houd ze maar eens tegen). In centraal Azie lopen de opbrengsten al terug om dat de grond te vervuild verarmd raakt en het water op. Datzelfde gaan we op steeds meer plaatsen zien gebeuren, waarna de voedselopbrengst gaat dalen. Een tijdje kunnen we dat nog compenseren door nieuwe gronden te ontginnen (dat blijken dan vooral regenwouden te zijn en niet woestijnen), maar een keer houdt het op en dan gaat de voedselproductie alleen maar naar beneden.
We hebben genoeg uranium om ruim een miljard jaar lang in onze energiebehoefte te voorzien, dus dat is geen probleem. [ref. The Nuclear Energy Option: an Alternative for the 90s, Bernard Cohen]
En tegen een veel hogere prijs kun je zonne-energie gebruiken, maar dan kan je datzelfde land natuurlijk niet voor landbouw gebruiken.
Ik bedoel ook niet dat we in woestijngrond gaan planten. Je moet hydrocultuur gebruiken in een woestijn. Dan heb je veel minder water nodig en je bent niet afhankelijk van de bodemkwaliteit.
Het is allemaal een kwestie van geld, oftewel arbeid. Hoeveel mens-uren wil je uitgeven om een komkommer te kweken?
Het enige dat echt zal opraken in Helium en (na een paar miljard jaar) de zon.
Al het andere op aarde raakt niet op. Het wordt hooguit duurder om het te verwerken of te maken.
@Hein: Is een 20 jaar oud boek een goede bron voor deze problematiek? Er zijn daar andere opinies over.
http://en.wikipedia.org/wiki/Peak_uranium#Peak_uranium_for_individual_nations
Fysica is fysica, de cijfers veranderen niet. Het boek is van 1983 en wordt geciteerd in de wikipedia artikel waar jij naar refereert (zoek Bernard Cohen).
In 2004 is het nog eens bevestigd door James Hopf.
@6: Interpretatie van cijfers veranderd wel, net als geschatte reserves, de winbaarheid daarvan, en de kosten. Feit is dat in dat artikel er ook deskundigen zijn die volhouden dat de voorraad niet oneindig is.
@7 Feit is dat je het artikel waar je zelf naar refereert niet gelezen hebt.
Over de cijfers van Cohen is er helemaal geen controversie.
Alle deskundigen – ook Cohen – zijn het met elkaar eens: zonder breeders kunnen we een paar decennia vooruit. Met breeders een miljard jaar.
@8: Cohen gaat ervan uit dat Uranium uit zeewater op grote schaal winbaar is. Dat is een aanname die nog niet bewezen is. Zonder die aanname blijft er vrijwel niets over van de miljarden jaren. Overigens veranderen @6 cijfers wel, Cohen ging uit van het gebruik van toen, jouw plannen veroorzaken een verveelvoudiging van de benodigde energie (hoeveel energie is er eigenlijk nodig om genoeg water te ontzilten om de landbouw van voldoende water te voorzien? Je bent daar nogal vaag over).
@9
Ik weet niet of je zijn boek hebt gelezen (ik wel), daarin bewijst hij dat uranium uit zeewater winbaar is. De kosten zijn een stuk hoger dan huidige uraniummijnen.
Maar daartegenover staat dat Uranium slechts een zeer kleine kost is voor kernenergie. De prijs voor uranium zou 100x kunnen stijgen zonder dat de prijs voor kernenergie ook maar 1% hoeft te stijgen.
Cohen houdt ook rekening met een stijging van de wereldbevolking (10 miljard mensen dacht ik) en dat iedereen evenveel energie gebruikt als een gemiddelde Amerikaan en dat 100% van de energie uit kernenergie komt. Dus zijn marges zijn al heel ruim.
Ontzilting gebruikt relatief weinig energie, ongeveer 6 kWh per m3.
Als je dan ook nog zuinig met het water omgaat, zoals het verdampte water terugwinnen, dan heb je niet zoveel nodig.
Maar je hebt een punt. Ik heb geen harde berekeningen gedaan hoeveel energie dat zal kosten.
Mijn argument is meer dat het technisch mogelijk is om de voedselproductie te verdubbelen.
De problemen die we hebben zijn vooral economisch van aard. Het is gewoon goedkoper om het Amazone woud weg te kappen i.p.v. woestijnen te vergroenen.
@10: Nee ik heb het niet gelezen, maar bewijs op papier is nog geen bewijs in de praktijk. De praktijk is nog niet verder dan laboratoriumomstandigheden als het gaat om het winnen van uranium uit zeewater, overigens op kosten die aanmerkelijk hoger uitvallen dan Cohen becijferde (je gaat er iets te makkelijk van uit dat de kerel het bij het rechte eind heeft).
Verdampt water terugwinnen, hoe wil je dat doen? Alles in kasbouw? Waar haal je de bouwmaterialen vandaan? Aluminium raakt ook al op zonder dat soort plannen. Vergeet niet dat energie niet de enige limiet is aan voedsel verbouwen (,verwerken en verplaatsen), laat staan aan het aantal mensen (iedereen een elektrische auto kost ook het nodige aan zeldzame metalen).