“We sort of stumbled into things. For instance, Vietnam. Just when we were getting to be well known, someone said to me: ‘Bertrand Russell is living not far from here in Chelsea, why don’t you go and see him?’ and so I just took a taxi down there and knocked on the door.”
Niemand anders dan Paul McCartney is hier aan het woord en wel over de beginjaren van het Beatles-tijdperk én ook om op 66-jarige leeftijd nog even iets recht te zetten in de vele biografieën: Niet John Lennon bracht het politiek engagement de band binnen maar Sir Paul hoogstpersoonlijk. Filosoof Bertrand Russell was in de mid-60’s boegbeeld van het pacifisme en hij bracht Paul op de hoogte van de wreedheden in de Vietnam-oorlog, toen die nog niet de kranten haalden. “I remember going back to the studio either that evening or the next day and telling the guys, particularly John, about this meeting and saying what a bad war this was.”
Lennon was dan wel degene die de protestsongs als Revolution en Give peace a chance op zijn naam heeft geschreven, maar de band als geheel was anti-Vietnam. Vietnamdemonstaties meden John en Paul echter, omdat dit hun optredens in de VS (geen visum) zouden dwarsbomen. Volgens kenners trekt Paul nu wel een erg grote broek aan door te suggereren dat hij Lennon en de Beatles op het spoor van het vredesactivisme heeft gezet. Aan Paul’s songteksten van destijds (zoals de kraker Ob-La-Di Ob-La-Da) was dat in ieder geval niet af te lezen.
Quote du Jour | Ob-La-Di Ob-La-Da
Foto:
Reacties (33)
Zucht. Wat een zuur stukje. Mccartney vertelt alleen hoe hij in aanraking is gekomen met iemand. En dat hij dit deelde met zijn beste vrienden. Vervolgens wordt Obladi erbij gehaald. Beetje flauw eigenlijk.
mccartney is levend dood, John Lennon is dood levend.
Eigenlijk is de connectie van de (ex-)Beatles met Monty Python veel interessanter. En die gasten zijn tenminste relevant gebleven na het uiteenvallen van hun ‘bandje’.
@2 Wat een uiterst adequate nick
Lees “Many Years From Now” van Barry Miles eens.
McCartney is een god, kijk uit dat je je niet kwetsend uitlaat over hem.
Geen boek nodig, bewust meegemaakt. Het tweede deel, eerste paar hoofdstukken wordt mccartney afgemaakt, niet alleen mijn idee.
Kevin Mathews:
“But more than that, the early portion of Volume 2 reveals blunt facts about Paul McCartney’s machinations at self-promotion as he launched his solo career in earnest. It is easy to see how McCartney earned his poorer reputation in relation to the relative sainthood of his erstwhile partner Lennon. The seeds were definitely sown in those nascent days”
Just in case je de fijne betekenis van “Machination” niet kent:
http://en.wiktionary.org/wiki/machination
Lekker boeiend wie het meest geengageerd was in de minst geengageerde band van de jaren zestig.
Misschien niet geheel on topic. Maar dit interview (youtube) met Julian Lennon heeft mijn beeld van John Lennon wel behoorlijk beïnvloed. John Lennon die zijn eigen kind in de steek laat. Julian Lennon die meer foto’s van zichzelf met Mccartney heeft dan met John.
minst geëngageerde band in die league, djek?
The Who, de Stones, Kinks – wie was geëngageerder de de Beatles?
Wie brak een lans voor LSD etcetera?
Wie was tegelijk zo avangarde & voortdurend op nummer 1?
Verbazingwekkend dat iemand “Revolution” een protestsong kan noemen. Het is juist precies het tegenovergestelde: een nummer waarin de rechtse Beatles afstand namen van de Mei 68 protestbeweging.
Nu ja, de Kinks niet, dat waren snobs. De rest toch zeker wel. De Beatles waren vooral de muzikale equivalent van een nietszeggende glimlach. Dan heb je eenmaal weinig binding met een tijd die draait om geweld, sex, opstand, oorlog en drugs.
Met het breken van die lans voor LSD waren ze overigens rijkelijk laat, ik denk dat weinig bands daar pas ná de Beatles mee begonnen. En schei alsjeblieft uit over de avantgardekanten van de Beatles, dat is lachwekkend.
McCartney en Lennon zijn blijkbaar nog altijd populairder dan Jezus. Wat een exegese. Wat een verwarring. Prachtig.
Getuigen dan maar:
Een glimp van de echte Lennon kreeg ik in de film Imagine, waarin hij een tot op het bot verkleumde Duitse (?) fan die uren in zijn tuin gepost had naar binnen haalt, aan de keukentafel zet en de verwarde man probeert te overtuigen dat de Beatlesongs echt niet over hem gaan; “No , I’m just a guy, just like you”.
Chilling in retrospect, jammer dat Mark Chapman die beelden niet gezien heeft. Or did he??
Paul was (volgens Barry Miles’ biografie, want ik was er in tegenstelling tot larie niet bij) de minder door privé-demonen geplaagde en daardoor meer experimentele, open Beatle.
@9
“If you go carrying pictures of chairman Mao, you ain’t gonna make it with anyone anyhow”
I wanted to put out what I felt about revolution. I thought it was time we fucking spoke about it, the same as I thought it was about time we stopped not answering about the Vietnamese war when we were on tour with Brian Epstein and had to tell him, ‘We’re going to talk about the war this time, and we’re not going to just waffle.’ I wanted to say what I thought about revolution. I had been thinking about it up in the hills in India. I still had this ‘God will save us’ feeling about it, that it’s going to be all right. That’s why I did it: I wanted to talk, I wanted to say my piece about revolution. I wanted to tell you, or whoever listens, to communicate, to say ‘What do you say? This is what I say.’ (Lennon in Rolling Stone 1970)
Crachàt vraagt: “The Who, de Stones, Kinks – wie was geëngageerder de de Beatles?”
The Rutles!
Geen Rutles zonder Beatles :)
och, er was meer dan OBLA..etc:
1972 “Give Ireland Back to the Irish”
(credit to “Wings”) non-album single
eerste politieke nummer was niet Revolution maar:
Revolver Released: 1966-08-05
Side one “Taxman”
Van idealistische George nog wel.
Ja, klagen over de belasting die je moet betalen als popster – dat is nog eens politiek engagement.
Ik heb Paul ook eens horen zeggen (geen link helaas, toch wel lang geleden) dat zijn conflict met John was dat Paul entertainment wilde en dat John juist inhoud en mee met 68 wilde (om het kort te zeggen).
Ik denk dat Paul dat punt met Wings kracht bijgezet heeft. Pretentieloze muziek, soms zelfs niet onderhoudend. En dat zegt dus dat de quote du jour meer op aankomend Alzheimer duidt.
Lennon was vooral een opportunist die bv. de ‘piece movement’ net zo makkelijk (als dat ie er in dook) de rug toe keerde, toen die beweging niet zo hip meer was en Lennon andere belangstelling kreeg.
Een hippe, revolutionaire, kunstzinnige (ja zelf ‘linkse’) Lennon versus een burgelijke ‘middle of the road’ en zelfingenomen (‘rechtse’) McCartney. Het zijn de vertrouwde stereotypen van jaren geleden.
Gaap.
@lothar: De Beatles (ook Lennon -check de teksten nog maar eens) waren eigenlijk a-politiek. Of is dat ook rechts?
Give piece a chance??
HansR..kusje:)
Valt U op Dames Heeren ook dat de generatie die “erbij”was een ander idee heeft dan de google/wiki’s.
Eens met #4, lees dat boek van Miles ‘s. Ook al dat gedoe ivm rivaliteiten tussen bandleden en bands … véél is creatie achteraf … puberaal polariserend “mijn held is beter dan jouw held” of “mijn smaak is beter dan de jouwe” … bwah, futiel.
Desondanks : have a look at this ! HI HI HI LA RIES ! http://www.youtube.com/watch?v=U2IV4He5Z18 … geweldig hoe Serafinowicz de tics van McCartney doet …
you say yes i say no
http://www.youtube.com/watch?v=QShSmpI0r9k
@S’z..ook in de creatieve niche..een niche, raakvlak met de waan van de dag, open en gevuld.zo gaat dat, toeval maar ook niet…futiel oui.
Niet zo plagen, ik ben een gevoelig mens.
McCartney was beter op welk instrument dan ook, dan om het even welke andere Beatle dan ook. Alleen was Lennon beter in het verzinnen van een melodie, en een tekst die ergens over ging. Harrison schreef maar een paar nummers, maar die nummers die hij schreef, waren nog beter (en McCartney-er) dan die van McCartney.
Zeggen dat 68 over revolutie en geweld ging, is de tijd niet begrijpen. Zeggen dat er toenertijd bands waren die meer deden, qua PR, voor de kennis over Vietnam en drugs (ik noem maar wat), is de tijd volkomen niet begrijpen. Het komt maar op een paar jaar aan, maar dat kwam daarna pas. In de muziek tenminste; de kunst en de filosofie waren allang over toen, maar de popmuziek niet. Maar dat sir Paul contacten had binnen de hippe Londonse kunstscene is een door anderen bevestigd gegeven. Lennon had daar niks mee. Die werd later gewoon een soort ‘project’ van Yoko Ono.
Het zal allemaal wel.
Maar zonder George Harrison was “Life of Brian”
(schoenengoooifilm) nooit gemaakt geweest geworden. Grote filmmaatschappijen wilden zich niet aan dat brandende braambos wagen.
KJ.tell me, boekenwijsheid uit den luie stoel of anders?
squire..ik heb nog zo’n opmerkelijke lp van George “wonderwall” zag ik op zolder zojuist.
*waar is m’n chillum*
Het is ook duidelijk te merken aan zijn teksten.
Ha-ha. Silly Love Songs
Moet het gedeeltelijk oneens met je zijn, KJ
Ringo was een uitstekend drummer, met onnavolgbare fills en zelfs op elk anthology-probeerseltje uiterst strak in de maat.
Gitaar: enkel Lennon kon fingerpicken, zie Dear Prudence bijvoorbeeld. Plus: het wordt een smaakkwestie, maar Lennon kon inderdaad meer uit de zes snaren halen dan een ‘muzikant’. Hij was een artiest, en sinds de Beatles zal het wel noit meer goed komen tussen die twee aparte soorten.
Voor de rest ben ik het met je eens, McCartney werd via zijn Jane Asher netjes de artistieke jetset ingeloodsd, Lennon had een kleine thuis en woonde op de buiten, samen met een pot weed & pillen.
Maar idd, geen tegenstrevers maken van hen, ten eerste is hun ruzie de hunne en ten tweede, ze zijn elkaar ècht wel waard die twee, da’s het mooie en unieke eraan.
Het is zijn zoveelste poging om de geschiedenis van The Beatles te veranderen. Zielig mannetje eigenlijk.
Rutles niettegenstaande :
http://www.exoticarecords.co.uk/beatles%20page/beatles.html
http://www.acerecords.co.uk/content.php?page_id=59&release=4755
http://bomplist.xnet2.com/0204/msg00165.html
http://cliquemusic.uol.com.br/artistas/artistas.asp?Status=DISCO&Nu_Disco=10227
http://www.beatles-unlimited.com/2007/09/08/la-france-et-les-beatles-volume-5/
http://www.jpgr.co.uk/col_mojo2.html
etc. ad inf.
De ware Python liefhebbers gaan naar
……………….Aaaargh
Paul is gewoon jaloers. Misschien kan hij John’s nummer coveren: Jealous Guy!