Meanwhile, the pressures on Republicans to conform are intensifying. If you can bear it, turn on Fox News for a few minutes today to get a small sense of how far the right is willing to go to rationalize, defend, and deflect Trump’s behavior. Rather than holding Trump accountable, the conservative media seems more intent on purging conservatives who have not yet submitted.
In een artikel in de New York Review of Books maakt Charles Sykes inzichtelijk hoezeer Trump de bakens binnen de Republikeinse Partij verzet heeft. De partij lijkt volledig gecapituleerd voor de Amerikaanse President, en Trumps gedrag is effectief het nieuwe normaal geworden. Wat vorig jaar nog anathema was, wordt nu door Republikeinse hotemetoten verdedigd.
Hoever de Republikeinen bereid zijn hierin te gaan, hangt sterk van de kiezer af, zo is wel gebleken. Een volgende testcase lijkt de kandidatuur van Roy Moore voor de senaatszetel voor de staat Alabama. Deze 70-jarige, rabiaatrechtse kandidaat, die vindt dat sodomie verboden moet worden en zich erop voorstaat dat hij vonnissen van hogere rechtsinstanties naast zich neerlegt, raakte deze week verwikkeld in een seksschandaal à la Kevin Spacey. Moore wordt beticht van het najagen van verkering met en aanranding van tienermeisjes. Het misbruik zou veertig jaar geleden hebben plaatsgevonden, terwijl Moore openbaar aanklager en rechter was, en in de dertig.
Hoewel diverse Republikeinse politici zich hebben uitgesproken tegen Moores kandidatuur, wacht de partij als zodanig af wat er gebeurt: de termijn waarop ze Moore konden dwingen van zijn kandidatuur af te zien is verstreken en een tweede kandidaat naast Moore lanceren zou de Republikeinse stemmen verdelen zodat de Democratische kandidaat waarschijnlijk vindt. Dat kunnen de Repubikeinen zich niet permitteren: de partij wil haar meerderheid in de Senaat behouden om guurrechtse maatregelen door te kunnen voeren. Dus blijft ze op het hek zitten. Beter een halve pedofiel dan een Democraat, lijkt het devies.
Moore op zijn beurt wil van geen wijken weten. Allemaal leugens, houdt hij tegenover de camera’s stug vol. Waarom komen die vrouwen pas na veertig jaar met deze aantijgingen, vlak vóór de senaatsverkiezingen? Fake News!, zegt hij Trump na. Het is allemaal een complot van de liberaal-progressieve, goddeloze media. Republikeinse buikspreekpop Sean Hannity (op Fox News Radio) en raibaatrechts actievehikel Breitbart waren er als de kippen bij om Moore, elk op hun eigen wijze, van dekking te voorzien. Opvallend detail terzijde: het interview kostte Hannity’s radioprogramma al zes adverteerders. Dat doet toch pijn in de portemonnee, waar het raakt.
Bij een deel van de kiezers slaat het spelen van de slachtoffer-, complot- en vijandkaart echter aan. Negenentwintig procent van de bevraagde kiezers in Alabama laat in een peiling (pdf) weten Moore door dik en dun te steunen. Onder evangelische fundamentalisten is dat gevoel nog sterker: zevenendertig procent zegt na dit schandaal des te meer geneigd te zijn voor Moore te stemmen.
Desalniettemin lijkt Moore zijn eerdere voorsprong verspeeld te hebben. Liep hij in een eerdere peilingen nog voor met acht tot elf procentpunten, inmiddels loopt hij in de peiling van JMC analytics (opvallend: hoofdzakelijk onder blanke, oudere kiezers) vier punten achter. Zesenveertig procent van de respondenten geven nu aan op dit moment de voorkeur te geven aan Moores Democratische tegenstander, slechts tweeënveertig procent zegt op dit moment zijn steun toe aan Moore. En er komen bijna dagelijks nieuwe aantijgingen bij.
Maar zoals we bij de laatste presidentsverkiezingen hebben gezien, kunnen peilingen de plank volstrekt misslaan. Het is geen gelopen race. Wordt ook dit gedrag het nieuwe normaal?
Reacties (5)
Het feit dat een partijleider de koers bepaalt is opzienbarend?
@1: Sinds wanneer is hij partijleider?
@2 Sinds hij het hoogste ambt van de VS namens de Republikeinse Partij in de wacht wist te slepen?
Er valt wat voor te zeggen dat de leider van de Republikeinse fractie in de senaat, Mitch McConnell, de partijleider is.
Die heeft inmiddels zijn positie inzake de affaire Moore gewijzigd.
Eerst was dat ‘als deze beschuldigingen waar zijn, moet Moore opstappen’ (dwz. als er zoveel rotzooi naar buiten komt, dat zijn onschuld niet vol te houden valt). Inmiddels ziet ‘ie dat er geen houden meer aan is, en probeert ‘ie te redden wat er te redden valt. ‘Ik geloof de vrouwen’.
Ze zijn natuurlijk bang dat Moores Democratische tegenstander Alabama gaat winnen (de staat van Jeff Sessions nota bene) en dat het schandaal Moore aan de Republikeinse partij blijft kleven.
Ik zat gisteren even naar CNN te kijken en het viel me toen op hoe schaamteloos de Republikeinse pundits daar lieten blijken dat het ze enkel en alleen gaat om de vraag of Moore wel of niet kan winnen. Zolang ze denken dat dat lukt blijven ze hem steunen. Geloven ze er niet meer in, dan zullen ze hem als een baksteen laten vallen. En dan gaan ze op zoek naar een oplossing. Op het allerlaatste moment de spelregels veranderen of omzeilen is dan geen enkel probleem.
Overigens bestaat de partijleider zoals we die in Nederland kennen helemaal niet in de VS. Omdat kandidaten daar helemaal zelf hun zeteltje moeten winnen, zonder dat ze mee kunnen liften met een lijsttrekker, of zoiets. En ook omdat in de partijen heel veel op het niveau van individuele staten is georganiseerd, en niet zo veel op federaal niveau.
@3: nee dat is ie desondanks niet. Verdedig niet idioten.