Stomtoevallig zit ik net te lezen hoe deze geschiedenis eind zestiger, begin zeventiger jaren aanving. In «Hoe kleiner hoe beter, het einde van een tijdperk», een boek dat E.F. Schumacher, econoom en adviseur van de door de oliemaatschappijen kapot geconcurreerde kolenbranche, in 1979 schreef, bevindt zich de volgende passage.
Eind 1969 werd duidelijk dat er een fundamentele belangentegenstelling was tussen de olieproducerende landen en de van olie afhankelijke industriële naties schrijft hij. «In Lybië greep een regeringswisseling plaats; kolonel Khadaffi zette de oude koning aan de kant en werd op de rijpe leeftijd van achtentwintig jaar staatshoofd. Hij informeerde hoelang hij ongeveer in de olieweelde zou kunnen baden. En wat kreeg hij ten antwoord? We kunnen alleen afgaan op de bekende reserves. Wat nog meer gevonden wordt, mag Joost weten; dat is louter speculatie. Maar als u wilt weten hoelang u uit de huidige voorraden kunt putten, dan zal dat bij het tempo waarin de productie nu stijgt, zo’n jaar of acht zijn. En als het productiepijl van dit ogenblik stabiliseert, geven we u nog twintig jaar.
Ongetwijfeld heeft kolonel Khadaffi toen in stilte een klein rekensommetje gemaakt: Ik ben nu achtentwintig, straks ben ik achtenveertig…. en wat dan? Terug naar zand en kamelen…. Ik ben niet gek. Ik wil tenminste nog zestig jaar vooruit.
Hij ging naar de oliemaatschappijen en vroeg hen de productie niet op te voeren, maar in te krimpen, een beetje maar. Hij werd bepaald niet met open armen ontvangen en toen hij merkte dat hij het met de oliemaatschappijen niet eens zou worden, nationaliseerde hij ze, zodat hij het voor het zeggen had. Het onmiddellijke effect van het simpele feit dat in 1970 één land de winning van ruwe olie een beetje beperkte, was een stijging van de ruwe-olieprijzen op de wereldmarkt met 50 pct.»
Ook andere olieproducerende landen waren bezorgd dat hun oliereserves te snel uitgeput zouden raken. Dat werd veroorzaakt door een schatting van de behoefte aan geïmporteerde olie in de toekomst die de Verenigde Staten aan het einde van de jaren zestig hadden gemaakt. Rond 1985 zouden de industriële landen een hoeveelheid olie in het Midden-Oosten moeten kopen die gelijk was aan wat die landen ooit geproduceerd hadden. Volgens de verwachtingen zouden de voorraden van alle olie-exporterende landen bij elkaar daarvoor nog zeventien jaar toereikend zijn. Gunstiger prognoses spraken van twintig tot vijfentwintig jaar.
Toen ze de gebruiksprognoses van de Verenigde Staten, Europa en Japan voor de komende jaren zagen zeiden de olieproducerende landen “Dit is complete uitverkoop.” en daar voelen we niets voor. «Onze enige bron van inkomsten zijn de oliebronnen; en in vijfentwintig jaar kunnen we geen andere bestaansbronnen opbouwen. Dus alstublieft, matig uw behoeften». «Natuurlijk luisterde niemand naar hen.»
Wat konden ze doen? Kolonel Khadaffi was in één keer «de meest gehate man ter wereld» geworden en «ze wisten dat de olie-importerende landen een gevaarlijk stelletje waren, die gewoon waren geweld te gebruiken.» Alleen de sjah van Perzië keek niet verder dan zijn neus lang was Hij wilde zoveel mogelijk olie het land uit pompen. Hij zei: Hoe meer olie ik produceer, hoe meer geld ik verdien. Dat geld investeer ik wel in de westerse economie.
Maar de anderen waren niet zo naïef: «Niemand weet beter dan wij Arabieren hoe makkelijk het is ongewenste buitenlandse kapitalisten te onteigenen. Eén pennenstreek in het Witte Huis en we vliegen eruit! En wat dan? We zijn onze olie kwijt. Een kanonneerboot naar de Verenigde Staten sturen? Nee, nee…. de enige veilige plek waar je olie kunt investeren, is in de grond. En je haalt hem eruit als je geld nodig hebt.» De prijs van de olie stijgt daardoor zo sterk, heeft Khadaffi’s eigenmachtige optreden de olieproducerende landen geleerd, daar kan de rente op geen enkele investering tegenop.
De olieproducerende landen zullen de oliewinning daarom in de loop van de komende tien jaar en misschien al veel eerder, terugschroeven tot ongeveer 50 pct. van het huidige pijl. Dit betekent dat wij in de toekomst voor de ruwe olie het zesvoudige zullen moeten betalen van de oude prijs. En het betekent ook dat de uiterst korte periode van overvloed aan goedkope olie definitief achter ons ligt.
Op het internet stellen sommige idioten het voor alsof «broeder Leider kolonel Muammar Khadaffi» een held was, die de moed had om de uitbuiters uit zijn land te verjagen. Maar Khadaffi was net zo corrupt en onbetrouwbaar als de heersers die-ie had verdreven. Hij was verblind door de oliedollars en verdeelde de baten van bodemschatten uitsluitend onder zijn getrouwen en niet onder zijn volk. Vooral hij en de leden van zijn clan profiteerden. Hij maakte een fatale blunder toen hij de inwoners van zijn land die wakker begonnen te worden en vroegen om het land in te richten volgens rechtvaardige democratische principes, afslachtte alsof het zwerfhonden waren. Hij wist wie er op het vinkentouw zaten en verschafte ze toch een ideaal alibi om hem aan te pakken. De NATO kon zich op de opstandelingen beroepen om Khaddafi en zijn leger te bombarderen en een regimewisseling in Libië te forceren. Tabee Khadaffi
Tot voor kort konden de inwoners van Libië kiezen tussen twee kwaden; Khadaffi of de oliemaatschappijen. De toekomst zal leren of de opstandelingen, die als de derde macht op het toneel zijn verschenen, zich soeverein tegenover de oliemaatschappijen zullen opstellen. Democratie en zo is natuurlijk best leuk, maar wat gaan er met de olievoorraden gebeuren? Zullen de winsten naar het buitenland vloeien of zullen de wensen van hun bevolking voorop staan? De kans dat de revolutie zal worden gestolen is groot. Feit is in ieder geval dat de opstandelingen zwaar in het krijt staan bij de NAVO en dat maakt hun onderhandelingspositie niet sterk.
#2
cerridwen
Volstrekt onduidelijk. Gadaffi’s controle valt uitelkaar. Tripoli zijn de inwoners in opstand gekomen. Gadaffi weg?
Maar: de frontline heeft Tripoli nog niet bereikt, dus er is geen support van buiten. En Ghadaffi is wel vaker ‘gevlucht’. Het einde is in zicht, maar ik denk niet dat het vannacht al is.
#3
gronk
@1:Je ‘vergeet’ alleen even dat Khadaffi ook wel andere rare streken had. Iets met lockerbie bijvoorbeeld, en regionaal leiderschaps-aspiraties. Olie is een maar deel van het verhaal.
#4
cerridwen
Laatste stand van zaken:
Opstand in Tripoli van binnenuit, een aantal buurten zijn in handen van de opstandelingen, maar er wordt zwaar gevochten. Verder onduidelijk.
De frontlinies hebben Tripoli nog niet bereikt. Wel is er een push bezig vanuit Misrata, de fronlinie ligt nu ca. 35 km van het centrum. Ook wordt een push verwacht vanuit het zuiden, vanuit Gharyan, maar die is verder weg.
In het westen wordt de bevreiding van Zuara gemeld, waarschijnlijk van binnenuit. In het westen zit nog een flinke groep Gadaffi mensen, tussen Sabratha en Zuwara.
Waar Ghadaffi is, is onduidelijk.
#5
cerridwen
Edit: het zou wel eens snel kunnen gaan. Alex Crawford van Sky is bij de Tripoli Brigade die een push maakt naar Tripoli. Haar laatste rapport:
Blijkbaar laat Gadaffi momenteel in Tripoli Moskeeën beschieten, om ze stil te krijgen.
#7
Bismarck
hasjtag: #mermaiddawn
#8
weerbarst
weinig betrouwbare informatie, ben benieuwd
#9
Bismarck
@8: Er zijn anders toch behoorlijk consistente berichten dat de inwoners van verschillende wijken in de oostelijke helft van Tripoli (Tajoura, Suq al Juma, Dahra, Noofliyeen, Ben Ashour) in opstand zijn gekomen en deze in handen hebben. Vooral vanuit Ben Ashour worden hevige bombardementen (tanks en artillerie) gemeld (met behoorlijk nauwkeurige plaatsaanduidingen van eenheden van Gadaffi). Verder heb ik meermaals het bericht gehoord (oa. op Al Jazeera) dat er vijf boten met rebellen vanuit Misrata geland zijn in Tripoli.
#10
Frank
Zou het dan echt zo ver zijn?
Volgens de BBC hebben de rebellen een belangrijke basis van elitetroepen aan de westkant van Tripoli ingenomen en daar wapens en ammunitie buitgemaakt.
Beelden van het bombardement op de compound van Ghadaffi op ondermeer de Telegraaf liegen er ook niet om.
Het is maar te hopen dat het nu wel snel over is.
#11
DSV
Rustig maar, nog even geduld en AQ/MB is aan de macht. Libië zal uitstekend dienst doen als springplank om Europa te terroriseren, al was het maar door het te overspoelen met Afrikaanse cultuurverrijkers.
#12
Bismarck
@10: Inderdaad, het gaat om de kazerne van de Khamisbrigade. Verder zijn uit verschillende gevangenissen in Tripoli honderden (sommigen spreken zelfs van duizenden) politieke gevangenen bevrijd.
Overigens hoop ik wel dat ze niet te vroeg juichen daar.
#23
cerridwen
Ander gerucht: de unit die de compound van Gadaffi beveligen zou zich overgegeven hebben.
Het regime van Gadaffi is voorbij!
(overigens dank aan Bismarck voor het waarnemen van de honneurs; de sargasso redactie is blijkbaar en masse zomergasten aan het kijken).
#24
Frank
@23 idd. Een goede liveblog van de BBC, maar ik hou me aanbevolen voor andere suggesties. Het gaat snel, maar het is ook werkelijk spannend hoe het verloop is. Ik vrees voor de anarchie.
#25
cerridwen
@24: Twitter is het meest rechtstreeks. Plus je krijgt de emotie mee. Drie goede, met bronnen in het land en terughoudend met twitteren van geruchten:
@3Gronk – Ghadaffi mag dan een boef zijn, maar Lockerbie heeft hij niet op zijn geweten.
Kijk naar een buitengewoon sterk staaltje onderzoeksjournalistiek: De Maltese Doublecross: http://video.google.com/videoplay?docid=7160854996287567609
Ik geloof het allemaal pas als ik drie Gaddafi’s (de man zelf en zijn dubbelgangers) zie hangen.
#30
Frank
Als de berichten over de gevangenneming van twee van zijn zonen, waaronder Saif, blijken te kloppen dan kan het einde van Ghaddafi niet ver meer zijn.
Een plop op de goede afloop, voor alle moedige mensen in Tripoli. Goh, wie had dit een half jaar terug gedacht dat dit zou kunnen gebeuren? De Arabische lente gaat door tot diep in de zomer.
#31
gronk
@prediker: als ’t goed is komen ze naar de haag. Gaat nog gezellig worden daar.
#32
Bismarck
@30: Inmiddels hebben ze behalve Saif en Saadi ook Mohammed (oudste zoon), aldus Al Jazeera.
#33
gronk
Ondertussen vegen ze in ’t nato-hoofdkwartier ’t zweet van hun voorhoofd, want dit was net op tijd.
#34
Frank
Iemand anders die vandaag duidelijk zat te zweten was Assad de Jongere.
#35
Harm
@33 – Net op tijd om Syrie aan te pakken zul je bedoelen.
#36
Bismarck
@35: Nee, net op tijd voor de bevolking van Tripoli en masse gewapenderhand de opstandelingen zou gaan aanvallen. Was het niet, Gronk?
#37
cerridwen
@Gronk: toch was dit altijd de enige mogelijke uitkomst. Ook toen iedereen het had over ‘patstelling’ was de richting van de ontwikkelingen weliswaar langzaam, maar duidelijk.
Ze zullen Syrië niet aanvallen onder de huidige omstandigheden. Maar het is een serieuze optie, mocht het conflict echt uit de hand lopen.
Die bananenrepublieken zijn ook niet meer wat ze geweest zijn. Ben je als ex-dictator dan nergens meer veilig? Ik zag mijzelf al met een tropische verrassing op een wit strand zitten voor mijn miljoenenvilla…
Maar dat gaat dus niet door, begrijp ik.
#42
Harm
Prediker had graag gezien dat de familie Ghadaffi zich aansluit bij het FARC. Die kunnen wat extra geld goed gebruiken.
#43
cerridwen
Alex Crawford rapporteert live vanaf Green Square in Tripoli!
En Saif Gadaffi is volgens het strafhof officieel gearresteerd.
‘Shariasocialisme of de deaud’, om maar een gevleugelde uitspraak van een van jouw helden aan te parafraseren. ;-)
#45
Harm
@40 – Cerridwen heeft zijn aardrijkskunde in ieder geval nog op een rijtje. Zeker nog van de oude stempel.
@41 – Je kunt het als Sargasso-dictator gerust proberen in Brazilie. Voor U$50.000 die je naar inzicht mag investeren heb je al een volstrekt legale verblijfsvergunning. So take the money and run.
#46
jos
@37
Vergeet ’t maar. Syrië wordt niet aangevallen. Veel te link want Israël, Iran en zelfs Rusland worden dan ook meegezogen. Even brandgevaarlijk als Bosnië in 1914.
#47
cerridwen
@jos: binnen de huidige omstandigheden niet nee. Maar dat gold ook voor Libië. Het gaat erom dat, mochten de omstandigheden ernaar zijn, dat er een succesvol precedent is.
Turkije heeft al een paar keer ingrijpen geïnsinueerd (om op andere momenten weer stil te blijven). Assad danst op een slap koord.
#48
Harm
Het belangrijkste is dat de arabische bevolking de ervaring heeft opgedaan, dat het wel degelijk mogelijk is om het lot in eigen handen te nemen.
Gisteren Cairo, nu Tripoli, morgen Damascus, feestvieren, uitrusten, en dan de grote leegte: was dat alles?
Maar de volgende stap zal wel een jaartje of 2, 3 op zich laten wachten.
#49
jos
@47
Syrië en Libië zijn niet te vergelijken. Niemand rouwt straks om Gaddhafi (op Chavez en Noriega na misschien) terwijl het regime in Damascus voor Iran en ook voor Rusland van heel groot strategisch belang is. Uit Libië valt economisch heel veel te behalen (m.n. het Franse bedrijfsleven gaat hier enorm van profiteren), uit Syrië heel weinig. Oorlog in Libië is lokaal gebleven, maar dat is echt niet voor te stellen in het geval van Syrië: soennieten, salafisten, christenen, Palestijnen, Alawieten, Koerden, bedoeïenen, allemaal hebben ze sterke banden over de grenzen heen. En dan heb je nog een van de meest gemilitariseerde grenzen ter wereld, die van de Golanhoogte.
In Washington, Londen, Parijs en Ankara zien ze dit ook wel. Veel en veel te riskant en heel weinig te behalen. Zuiver humanitaire redenen om oorlog te voeren, daar geloof ik niet in. Er moet of iets te behalen zijn of er moet een bepaalde dreiging zijn (dat kan ook een enorme vluchtelingenstroom zijn).
Overigens: ik denk niet dat Asad het gaat redden. Het regime valt nog dit jaar gok ik.
#50
cerridwen
@Jos: dat weet ik. Daarom zie ik ingrijpen nog niet zo snel gebeuren.
Of ‘er iets te halen’ valt was niet zo heel relevant bij Libië. Vooral van belang was de duidelijke situatie (Gadaffi heel erg fout, was bezig oorlog te voeren tegen zijn eigen bevolking die zich in grote delen van Libië al had bevrijd) en de urgentie: Gadaffi stond op het punt Benghazi in te nemen en daar flink huis te houden. Bovendien stond er ook een flink nadeel aan niet ingrijpen: dit zou het westen door een groot deel van de wereld verweten worden.
In Syrië is de situatie niet zo duidelijk, en ook niet zo urgent. Maar dat kan veranderen.
Overigens zijn er genoeg buurlanden geweest die steun hebben verleend aan Gadaffi. Het NAVO ingrijpen heeft denk ik voorkomen dat die steun al te grootschalig werd.
Reacties (50)
Stomtoevallig zit ik net te lezen hoe deze geschiedenis eind zestiger, begin zeventiger jaren aanving. In «Hoe kleiner hoe beter, het einde van een tijdperk», een boek dat E.F. Schumacher, econoom en adviseur van de door de oliemaatschappijen kapot geconcurreerde kolenbranche, in 1979 schreef, bevindt zich de volgende passage.
Eind 1969 werd duidelijk dat er een fundamentele belangentegenstelling was tussen de olieproducerende landen en de van olie afhankelijke industriële naties schrijft hij. «In Lybië greep een regeringswisseling plaats; kolonel Khadaffi zette de oude koning aan de kant en werd op de rijpe leeftijd van achtentwintig jaar staatshoofd. Hij informeerde hoelang hij ongeveer in de olieweelde zou kunnen baden. En wat kreeg hij ten antwoord? We kunnen alleen afgaan op de bekende reserves. Wat nog meer gevonden wordt, mag Joost weten; dat is louter speculatie. Maar als u wilt weten hoelang u uit de huidige voorraden kunt putten, dan zal dat bij het tempo waarin de productie nu stijgt, zo’n jaar of acht zijn. En als het productiepijl van dit ogenblik stabiliseert, geven we u nog twintig jaar.
Ongetwijfeld heeft kolonel Khadaffi toen in stilte een klein rekensommetje gemaakt: Ik ben nu achtentwintig, straks ben ik achtenveertig…. en wat dan? Terug naar zand en kamelen…. Ik ben niet gek. Ik wil tenminste nog zestig jaar vooruit.
Hij ging naar de oliemaatschappijen en vroeg hen de productie niet op te voeren, maar in te krimpen, een beetje maar. Hij werd bepaald niet met open armen ontvangen en toen hij merkte dat hij het met de oliemaatschappijen niet eens zou worden, nationaliseerde hij ze, zodat hij het voor het zeggen had. Het onmiddellijke effect van het simpele feit dat in 1970 één land de winning van ruwe olie een beetje beperkte, was een stijging van de ruwe-olieprijzen op de wereldmarkt met 50 pct.»
Ook andere olieproducerende landen waren bezorgd dat hun oliereserves te snel uitgeput zouden raken. Dat werd veroorzaakt door een schatting van de behoefte aan geïmporteerde olie in de toekomst die de Verenigde Staten aan het einde van de jaren zestig hadden gemaakt. Rond 1985 zouden de industriële landen een hoeveelheid olie in het Midden-Oosten moeten kopen die gelijk was aan wat die landen ooit geproduceerd hadden. Volgens de verwachtingen zouden de voorraden van alle olie-exporterende landen bij elkaar daarvoor nog zeventien jaar toereikend zijn. Gunstiger prognoses spraken van twintig tot vijfentwintig jaar.
Toen ze de gebruiksprognoses van de Verenigde Staten, Europa en Japan voor de komende jaren zagen zeiden de olieproducerende landen “Dit is complete uitverkoop.” en daar voelen we niets voor. «Onze enige bron van inkomsten zijn de oliebronnen; en in vijfentwintig jaar kunnen we geen andere bestaansbronnen opbouwen. Dus alstublieft, matig uw behoeften». «Natuurlijk luisterde niemand naar hen.»
Wat konden ze doen? Kolonel Khadaffi was in één keer «de meest gehate man ter wereld» geworden en «ze wisten dat de olie-importerende landen een gevaarlijk stelletje waren, die gewoon waren geweld te gebruiken.» Alleen de sjah van Perzië keek niet verder dan zijn neus lang was Hij wilde zoveel mogelijk olie het land uit pompen. Hij zei: Hoe meer olie ik produceer, hoe meer geld ik verdien. Dat geld investeer ik wel in de westerse economie.
Maar de anderen waren niet zo naïef: «Niemand weet beter dan wij Arabieren hoe makkelijk het is ongewenste buitenlandse kapitalisten te onteigenen. Eén pennenstreek in het Witte Huis en we vliegen eruit! En wat dan? We zijn onze olie kwijt. Een kanonneerboot naar de Verenigde Staten sturen? Nee, nee…. de enige veilige plek waar je olie kunt investeren, is in de grond. En je haalt hem eruit als je geld nodig hebt.» De prijs van de olie stijgt daardoor zo sterk, heeft Khadaffi’s eigenmachtige optreden de olieproducerende landen geleerd, daar kan de rente op geen enkele investering tegenop.
De olieproducerende landen zullen de oliewinning daarom in de loop van de komende tien jaar en misschien al veel eerder, terugschroeven tot ongeveer 50 pct. van het huidige pijl. Dit betekent dat wij in de toekomst voor de ruwe olie het zesvoudige zullen moeten betalen van de oude prijs. En het betekent ook dat de uiterst korte periode van overvloed aan goedkope olie definitief achter ons ligt.
Op het internet stellen sommige idioten het voor alsof «broeder Leider kolonel Muammar Khadaffi» een held was, die de moed had om de uitbuiters uit zijn land te verjagen. Maar Khadaffi was net zo corrupt en onbetrouwbaar als de heersers die-ie had verdreven. Hij was verblind door de oliedollars en verdeelde de baten van bodemschatten uitsluitend onder zijn getrouwen en niet onder zijn volk. Vooral hij en de leden van zijn clan profiteerden. Hij maakte een fatale blunder toen hij de inwoners van zijn land die wakker begonnen te worden en vroegen om het land in te richten volgens rechtvaardige democratische principes, afslachtte alsof het zwerfhonden waren. Hij wist wie er op het vinkentouw zaten en verschafte ze toch een ideaal alibi om hem aan te pakken. De NATO kon zich op de opstandelingen beroepen om Khaddafi en zijn leger te bombarderen en een regimewisseling in Libië te forceren. Tabee Khadaffi
Tot voor kort konden de inwoners van Libië kiezen tussen twee kwaden; Khadaffi of de oliemaatschappijen. De toekomst zal leren of de opstandelingen, die als de derde macht op het toneel zijn verschenen, zich soeverein tegenover de oliemaatschappijen zullen opstellen. Democratie en zo is natuurlijk best leuk, maar wat gaan er met de olievoorraden gebeuren? Zullen de winsten naar het buitenland vloeien of zullen de wensen van hun bevolking voorop staan? De kans dat de revolutie zal worden gestolen is groot. Feit is in ieder geval dat de opstandelingen zwaar in het krijt staan bij de NAVO en dat maakt hun onderhandelingspositie niet sterk.
Volstrekt onduidelijk. Gadaffi’s controle valt uitelkaar. Tripoli zijn de inwoners in opstand gekomen. Gadaffi weg?
Maar: de frontline heeft Tripoli nog niet bereikt, dus er is geen support van buiten. En Ghadaffi is wel vaker ‘gevlucht’. Het einde is in zicht, maar ik denk niet dat het vannacht al is.
@1:Je ‘vergeet’ alleen even dat Khadaffi ook wel andere rare streken had. Iets met lockerbie bijvoorbeeld, en regionaal leiderschaps-aspiraties. Olie is een maar deel van het verhaal.
Laatste stand van zaken:
Opstand in Tripoli van binnenuit, een aantal buurten zijn in handen van de opstandelingen, maar er wordt zwaar gevochten. Verder onduidelijk.
De frontlinies hebben Tripoli nog niet bereikt. Wel is er een push bezig vanuit Misrata, de fronlinie ligt nu ca. 35 km van het centrum. Ook wordt een push verwacht vanuit het zuiden, vanuit Gharyan, maar die is verder weg.
In het westen wordt de bevreiding van Zuara gemeld, waarschijnlijk van binnenuit. In het westen zit nog een flinke groep Gadaffi mensen, tussen Sabratha en Zuwara.
Waar Ghadaffi is, is onduidelijk.
Edit: het zou wel eens snel kunnen gaan. Alex Crawford van Sky is bij de Tripoli Brigade die een push maakt naar Tripoli. Haar laatste rapport:
http://tvider.com/view/62640
Blijkbaar laat Gadaffi momenteel in Tripoli Moskeeën beschieten, om ze stil te krijgen.
hasjtag: #mermaiddawn
weinig betrouwbare informatie, ben benieuwd
@8: Er zijn anders toch behoorlijk consistente berichten dat de inwoners van verschillende wijken in de oostelijke helft van Tripoli (Tajoura, Suq al Juma, Dahra, Noofliyeen, Ben Ashour) in opstand zijn gekomen en deze in handen hebben. Vooral vanuit Ben Ashour worden hevige bombardementen (tanks en artillerie) gemeld (met behoorlijk nauwkeurige plaatsaanduidingen van eenheden van Gadaffi). Verder heb ik meermaals het bericht gehoord (oa. op Al Jazeera) dat er vijf boten met rebellen vanuit Misrata geland zijn in Tripoli.
Zou het dan echt zo ver zijn?
Volgens de BBC hebben de rebellen een belangrijke basis van elitetroepen aan de westkant van Tripoli ingenomen en daar wapens en ammunitie buitgemaakt.
Beelden van het bombardement op de compound van Ghadaffi op ondermeer de Telegraaf liegen er ook niet om.
Het is maar te hopen dat het nu wel snel over is.
Rustig maar, nog even geduld en AQ/MB is aan de macht. Libië zal uitstekend dienst doen als springplank om Europa te terroriseren, al was het maar door het te overspoelen met Afrikaanse cultuurverrijkers.
@10: Inderdaad, het gaat om de kazerne van de Khamisbrigade. Verder zijn uit verschillende gevangenissen in Tripoli honderden (sommigen spreken zelfs van duizenden) politieke gevangenen bevrijd.
@11; “al was het maar door het te overspoelen met Afrikaanse cultuurverrijkers”.
Zie hier hoe islamofobie, xenofobie en anti-Linkse attituden samengaan met onvervalst, ouderwets racisme.
@13 Laat je toch niet verleiden mee offtopic te gaan.
@13 Het kost mij ook moeite, maar ik sluit me aan bij @14 (dftt)
13 Het feit dat jij daar racisme in leest, spreekt boekdelen over jezelf.
Blijkbaar ligt het Rixos Hotel (waar de journalisten verblijven) momenteel op de frontlinie.
De Nafusarebellen zijn inmiddels aan de westrand van Tripoli.
Het gerucht gaat dat Saif Khadaffi gearresteerd zou zijn in het Rixos.
Opstandelingen in centrum.
Feest in Tripoli live.
Stelletje mafkezen daar. ;-)
Overigens hoop ik wel dat ze niet te vroeg juichen daar.
Ander gerucht: de unit die de compound van Gadaffi beveligen zou zich overgegeven hebben.
Het regime van Gadaffi is voorbij!
(overigens dank aan Bismarck voor het waarnemen van de honneurs; de sargasso redactie is blijkbaar en masse zomergasten aan het kijken).
@23 idd. Een goede liveblog van de BBC, maar ik hou me aanbevolen voor andere suggesties. Het gaat snel, maar het is ook werkelijk spannend hoe het verloop is. Ik vrees voor de anarchie.
@24: Twitter is het meest rechtstreeks. Plus je krijgt de emotie mee. Drie goede, met bronnen in het land en terughoudend met twitteren van geruchten:
http://twitter.com/#!/ChangeInLibya
http://twitter.com/#!/emmaomo2011
http://twitter.com/#!/FromJoanne
Nu live op sky: Mussa Ibrahim splitscreen met juichende mensen… Dodelijk.
http://go.sky.com/vod/page/playLiveTv.do
Ja, het lijkt echt voorbij.
Nu de rest nog.
@1Wobbe – Mooi overzicht
@3Gronk – Ghadaffi mag dan een boef zijn, maar Lockerbie heeft hij niet op zijn geweten.
Kijk naar een buitengewoon sterk staaltje onderzoeksjournalistiek: De Maltese Doublecross:
http://video.google.com/videoplay?docid=7160854996287567609
Ik geloof het allemaal pas als ik drie Gaddafi’s (de man zelf en zijn dubbelgangers) zie hangen.
Als de berichten over de gevangenneming van twee van zijn zonen, waaronder Saif, blijken te kloppen dan kan het einde van Ghaddafi niet ver meer zijn.
Een plop op de goede afloop, voor alle moedige mensen in Tripoli. Goh, wie had dit een half jaar terug gedacht dat dit zou kunnen gebeuren? De Arabische lente gaat door tot diep in de zomer.
@prediker: als ’t goed is komen ze naar de haag. Gaat nog gezellig worden daar.
@30: Inmiddels hebben ze behalve Saif en Saadi ook Mohammed (oudste zoon), aldus Al Jazeera.
Ondertussen vegen ze in ’t nato-hoofdkwartier ’t zweet van hun voorhoofd, want dit was net op tijd.
Iemand anders die vandaag duidelijk zat te zweten was Assad de Jongere.
@33 – Net op tijd om Syrie aan te pakken zul je bedoelen.
@35: Nee, net op tijd voor de bevolking van Tripoli en masse gewapenderhand de opstandelingen zou gaan aanvallen. Was het niet, Gronk?
@Gronk: toch was dit altijd de enige mogelijke uitkomst. Ook toen iedereen het had over ‘patstelling’ was de richting van de ontwikkelingen weliswaar langzaam, maar duidelijk.
Ze zullen Syrië niet aanvallen onder de huidige omstandigheden. Maar het is een serieuze optie, mocht het conflict echt uit de hand lopen.
@32; ik heb ze nog zo gezegd het vliegtuig naar Bogota te pakken. Maar luisteren, ho maar!
@Prediker, Colombia heeft een uitleveringsverdrag met de VS.
@38: Caracas is de hoofdstad van Venezuela.
Die bananenrepublieken zijn ook niet meer wat ze geweest zijn. Ben je als ex-dictator dan nergens meer veilig? Ik zag mijzelf al met een tropische verrassing op een wit strand zitten voor mijn miljoenenvilla…
Maar dat gaat dus niet door, begrijp ik.
Prediker had graag gezien dat de familie Ghadaffi zich aansluit bij het FARC. Die kunnen wat extra geld goed gebruiken.
Alex Crawford rapporteert live vanaf Green Square in Tripoli!
En Saif Gadaffi is volgens het strafhof officieel gearresteerd.
‘Shariasocialisme of de deaud’, om maar een gevleugelde uitspraak van een van jouw helden aan te parafraseren. ;-)
@40 – Cerridwen heeft zijn aardrijkskunde in ieder geval nog op een rijtje. Zeker nog van de oude stempel.
@41 – Je kunt het als Sargasso-dictator gerust proberen in Brazilie. Voor U$50.000 die je naar inzicht mag investeren heb je al een volstrekt legale verblijfsvergunning. So take the money and run.
@37
Vergeet ’t maar. Syrië wordt niet aangevallen. Veel te link want Israël, Iran en zelfs Rusland worden dan ook meegezogen. Even brandgevaarlijk als Bosnië in 1914.
@jos: binnen de huidige omstandigheden niet nee. Maar dat gold ook voor Libië. Het gaat erom dat, mochten de omstandigheden ernaar zijn, dat er een succesvol precedent is.
Turkije heeft al een paar keer ingrijpen geïnsinueerd (om op andere momenten weer stil te blijven). Assad danst op een slap koord.
Het belangrijkste is dat de arabische bevolking de ervaring heeft opgedaan, dat het wel degelijk mogelijk is om het lot in eigen handen te nemen.
Gisteren Cairo, nu Tripoli, morgen Damascus, feestvieren, uitrusten, en dan de grote leegte: was dat alles?
Maar de volgende stap zal wel een jaartje of 2, 3 op zich laten wachten.
@47
Syrië en Libië zijn niet te vergelijken. Niemand rouwt straks om Gaddhafi (op Chavez en Noriega na misschien) terwijl het regime in Damascus voor Iran en ook voor Rusland van heel groot strategisch belang is. Uit Libië valt economisch heel veel te behalen (m.n. het Franse bedrijfsleven gaat hier enorm van profiteren), uit Syrië heel weinig. Oorlog in Libië is lokaal gebleven, maar dat is echt niet voor te stellen in het geval van Syrië: soennieten, salafisten, christenen, Palestijnen, Alawieten, Koerden, bedoeïenen, allemaal hebben ze sterke banden over de grenzen heen. En dan heb je nog een van de meest gemilitariseerde grenzen ter wereld, die van de Golanhoogte.
In Washington, Londen, Parijs en Ankara zien ze dit ook wel. Veel en veel te riskant en heel weinig te behalen. Zuiver humanitaire redenen om oorlog te voeren, daar geloof ik niet in. Er moet of iets te behalen zijn of er moet een bepaalde dreiging zijn (dat kan ook een enorme vluchtelingenstroom zijn).
Overigens: ik denk niet dat Asad het gaat redden. Het regime valt nog dit jaar gok ik.
@Jos: dat weet ik. Daarom zie ik ingrijpen nog niet zo snel gebeuren.
Of ‘er iets te halen’ valt was niet zo heel relevant bij Libië. Vooral van belang was de duidelijke situatie (Gadaffi heel erg fout, was bezig oorlog te voeren tegen zijn eigen bevolking die zich in grote delen van Libië al had bevrijd) en de urgentie: Gadaffi stond op het punt Benghazi in te nemen en daar flink huis te houden. Bovendien stond er ook een flink nadeel aan niet ingrijpen: dit zou het westen door een groot deel van de wereld verweten worden.
In Syrië is de situatie niet zo duidelijk, en ook niet zo urgent. Maar dat kan veranderen.
Overigens zijn er genoeg buurlanden geweest die steun hebben verleend aan Gadaffi. Het NAVO ingrijpen heeft denk ik voorkomen dat die steun al te grootschalig werd.