Op Nieuwsjaarsdag werd de 21-jarige Britse toeriste Katherine Horton op een strand in Thailand door twee lokale vissers verkracht en vermoord. Amper 14 dagen later zijn de twee mannen al ter dood veroordeeld. Vergelijkingen met de zaak Natalee Holloway op Aruba dringen zich op, alleen zijn er wel twee belangrijke verschillen: er is een lichaam gevonden en de verdachten hebben bekend. Toch doen de snelheid van de rechtspraak en uiteraard het opleggen van de doodstraf vragen rijzen in Groot-Brittannië, het land van herkomst van het slachtoffer. In Thailand zelf gaat het vooral om het snel weer oppoetsen van het imago van vriendelijk en veilig vakantieland. De term “sterven voor het vaderland” krijgt op deze manier weer een geheel andere lading.
Reacties (8)
Barbaars !
Ik bedoel: allebei barbaars !
Tja, wat moet je daar nou op zeggen: Doodstraf omwille van het imago van de natie. Onbegrijpelijk.
Je krijgt bijna het bananenrepubliekgevoel:
Oei, er is een westerling vermoord. Pik snel twee daklozen op van straat, martel ze tot ze bekennen en executeer ze, in de hoop dat het toerisme niet wordt afgeschrikt.
Het laat ook zien hoe wanhopig afhankelijk Thailand van de westerse toerist is.
Denken jullie dat er vanwege de kromme rechtsgang nu minder westerse toeristen naar Thailand zullen gaan?
Neen, dat houdt ook niemand tegen die naar Vietnam of China wil.
Overigens wordt er beweerd dat de zaak Holloway wel amerikanen weghoudt van Aruba. Of ik daaruit moet concluderen dat foute rechtspraak loont, of dat Aruba meer alternatieven kent dan Thailand weet ik ook niet.
Een systeem waarin de doodstraf wordt opgelegd bij duidelijk bewezen moordzaken is verdedigbaar. Dat er een gast van het land kan daar als verzwarende omstandigheid worden beschouwd zonder dat daarbij sprake is van dollartekens in de ogen. Hoe dan ook, mijn beeld van boeddhistische landen als vredige oases in een wereld vol rumoer is wel weg inmiddels.