Lek

Vandaag een bijdrage van Peter Roeffen, columnist/journalist/tekstschrijver en blogger op Petroeftaal.nl

Volgens de Amerikanen is Poetin een Batman met criminele connecties. Merkel is risicomijdend, Berlusconi ijdel, Sarkozy lichtgeraakt en Karzai extreem zwak. Velen zullen van deze typeringen van enkele hedendaagse staatshoofden nauwelijks opkijken.

Klokkenluiderwebsite Wikileaks geeft 250.000 berichten uit 8.000 gelekte documenten vrij, waaruit blijkt dat er achter de schermen harder geoordeeld wordt over personen en landen dan bij persconferenties uit de tactische en obligate woorden van politici en diplomaten blijkt.

Maar het is niet opzienbarend dat onderhandelaars en regeringsleiders off the record duidelijkere taal spreken dan in de gesprekken met de betrokkenen zelf. Iedereen denkt dat rechtstreekse kritiek het uitzicht op een vruchtbare samenwerking blokkeert. Het is juist handig om wat stroop om de mond te smeren van iemand met wie je nog vele malen aan tafel zit. Op de burelen van een medium of aan de top van een bedrijf gaat het er echt niet wezenlijk anders aan toe.

Het meest flagrant van de stukken vond ik dat de VS er niet voor terugdeinst om een databank aan te leggen met de netwerk-, DNA- en creditcardgegevens van verschillende regeringsleiders en VN-medewerkers. Maar misschien lees ik te weinig spionagedetectives en ben ik te naïef.

Ik zie al die diplomaten al voor me. Nerveus pluizen ze regeltje voor regeltje van al die 250.000 berichten uit. Stiekem hoop ik er een beetje op dat Wikileak om iedereen te pesten de berichten een beetje onlogisch geordend heeft, waardoor ze met zijn allen nog niet zomaar klaar zijn. Een jaar gevangenisstraf levert ongetwijfeld minder stress op.

De vorige lekoffensieven van Wikileaks waren publicaties over de oorlogen in Afghanistan en Irak. Ze waren onthullend omdat ze bewijs leverden voor de veronderstelling dat de geallieerde troepen niet alleen vechten voor de vrede, democratie en civilisatie, maar af en toe een bombardement op burgerdoelen laten gebeuren. Toch is het maar de vraag waaraan de geheime informatie bijdraagt. Ondanks het beleid van Wikileaks om alle namen van informanten te wissen lopen verschillende lekkende bronnen gevaar. En er valt geen oorlogsslachtoffer minder.

Echte reputatieschade ontstond toen de Australische guru Julian Assange zijn thuishaven Zweden moest ontvluchten omdat hij ook seks niet op geoorloofde wijze verkreeg. Vanwege verschillende aanklachten voor seksuele intimidatie vroeg Zweden om zijn uitlevering, hoewel het er volgens de laatste berichten op lijkt dat de seksueel geïntimideerde Zweedse vrouwen hun verklaring intrekken.

Met de nieuwe lekken neemt Wikileaks nog meer risico, want het is maar de vraag of flamboyante regeringsleiders en naties de achter de hand geuite beschuldigingen over hun kant laten gaan. Het leidt waarschijnlijk niet zo snel tot oorlogen, maar wel tot veel ongemak, meestal niet erg bevorderlijk voor goede onderhandelingsresultaten. Veel elementen zullen de bron van onrust willen elimineren. In een eerste reactie lieten de Verenigde Staten weten het lekken roekeloos te vinden. Uit de stukken blijkt dat de Amerikanen meer invloed op de regeringen van Pakistan en Noord-Korea uitoefenen dan toegegeven wordt, terwijl op de VS druk uitgeoefend wordt door Saoedi-Arabië om op te treden tegen Iran.

Het is allemaal zeer amusante kost, hoewel het teveel van mijn nachtrust zal vergen om al die 250.000 berichten door te spitten.