De farmaceutische industrie heeft het gemunt op de bijzondere flora en fauna van Antarctica, met name de ‘extremophiles’ staan in de belangstelling. Extremofielen(?) zijn organismen die onder extreme omstandigheden kunnen overleven, zoals bacteriën die extreme zout-concentraties trotseren of vissen die vrieskou weerstaan. Deze genetische eigenschappen zijn interessant voor toepassingen in medicijnen. Er is echter veel onduidelijkheid over de wetgeving rondom het intellectuele eigendom van Antarctica’s genen.
Part of the problem is that nobody owns the genetic resources of the Antarctic (The Independent). De VN waarschuwt nu voor een gold rush op de genetische rijkdom van Antarctica, waarbij veel schade zal worden aangericht aan dit ongerepte continent.
• Bekend extremofiel: Paraliparis devriesi
[hier in Argentinië noemen ze Antarctica: Antártida, rare jongens die argentijnen…]
Reacties (10)
…en kahaa nog bedankt voor de tip!
Ik ben van mening dat er op genen die door de natuur zijn gemaakt geen patenten zijn aan te vragen.
De natuurlijke rijkdom van Antarctica is bij verdrag beschermd, en het lijkt me dat dat ook voor de genen geldt.
Dat neemt niet weg dat men van mij best mag kijken of er iets nuttigs te doen is met bepaalde genen, en patenten op gebruik van die genen (heel practisch toegepast) mag van mij ook nog wel.
Maar er is geen enkel bedrijf dat beslag mag leggen op de schepping.
Maar in de VS gebeurt dat al wel helaas…
Dan pantenteer ik bij deze graag de genen van de heer William Gates III, en kan hij het reeds geschonden patentrecht bij deze terugkopen voor een billijk prijsje.
Goh… leeft die dan ook op Antarctica?
Lastig vraagstuk.
Het gaat volgens mij niet om onduidelijkheid “rondom het intellectuele eigendom van Antarctica’s genen”, maar om (vermeende) onduidelijkheid rondom de verdragen die de onderzoeksmogelijkheden op Antarctica regelen.
Zoals Grobbo opmerkt zijn er bij de Amerikaanse opstelling op dit gebied vraagtekens te plaatsen (zie prominente positie VS-bedrijven). Europa kan dan niet achterblijven.
Guardian:“What is clear is that European decisions are being driven by the American stampede for patents. The US patent office has different rules and a different philosophy and – critics say – a tendency to let applicants get away with very broad claims. A US chief biotechnology patent examiner implicitly conceded this when he warned this year that anyone who wanted to patent a new transgenic mouse would have to do more than just claim that it was useful as petfood. “
(gevolg vwb Antarctica: “In de afgelopen jaren zijn alleen al in de Verenigde Staten 92 patenten verstrekt waarin wordt gerefereerd aan Antarctische organismen, in Europa zijn 62 van dergelijke patenten.”).
Het uitgangspunt op Europees niveau lijkt mij op zich in theorie een werkbaar compromis: “Patents on genes do not apply to elements in their natural environment, but only to molecules isolated from the human body or produced by means of a technical process. In this context, the phrase “patenting of life” is misleading and should therefore be avoided.”
Maar in de praktijk moet, zeker in de wedloop met Amerika, wel voldoende oog worden gehouden voor kwalijke gevolgen door al te makkelijke octrooiverlening die ‘de facto’ wel octrooi op ‘menselijk leven’ zal opleveren. [patent is Engels voor octrooi].
Nog een wetenswaardigheid: er zijn 2 nieuwe elementen ontdekt Uut en Uup. Wat een wondere wereld!
Greig gedein, Carlos. We laten Onze Argentino-emogranten niet aan hun lot over! En dit soort stukjes zijn de voornaamste reden waarom ik naar Sagrasso kom, zodoende…
Extremophiles komt uit het Latijn: extremophilae. Zo schrijf je het ook in het Nederlands.
Aha, ik had al zo’n vermoeden, maar had het niet gechecked. Extremofiel vond ik opzich wel een leuk woord, maar dat is meer iemand die over zijn persoonlijk leven komt vertellen in ‘Sex voor de Buch’.
*lol* Precies!