RECENSIE - Oud Zeikwijf ging de Hobbit kijken. En het kon haar goedkeuring verdragen. [spoiler alert!]

Ik was 14 toen ik in één ruk Le Hobbit en de zes delen van Le Seigneur des Anneaux verslond. Nu is mijn nummer twee 14 en sleept hij me mee naar de verfilming van de Hobbit, in 3D. In Pathé Arena, u weet wel: de megabioscoop op het ongezelligste plein van heel de wereld.

Het verhaal begint dezelfde dag als de Lord of the Rings. Het memorabele feest zou gaan plaatsvinden waar Gandalf zijn vuurshow zou geven. Frodo loopt een beetje rond in het hol van Bilbo: die twee zijn dezelfde acteurs als in de Lord of the Rings. Bilbo heet van zijn achternaam Baggins (‘I hate Bagginses’ Gollum dixit), wat de Nederlanders om een of andere reden met Ballins vertalen. Lijkt Baggins teveel op bagger? Maar goed. Frodo wil het perkament lezen dat Bilbo aan het schrijven is, met een ganzeveer zoals het hoort. Of misschien met een vliegendedrakenveer, je weet het maar nooit in die fantasieverhalen.

Bilbo wil dat niet, dat Frodo dat leest. Het is nog niet af. Ondertussen leest ie het wel aan ons voor. We belanden in het verleden. Bilbo is een jonkie van pak ‘em beet 150 jaar (raad ik), gespeeld door niemand minder dan Watson. Watson van Sherlock. In Sherlock speelt Watson het immer mompelende en waardeloze hulpje annex love interest van Sherlock, die zich op cruciale momenten als held ontpopt om Sherlock te redden van een wisse dood. Het toeval (of een scherpe casting, zo u wilt) maakt van Watson in de Hobbit ook een mompelend tevens waardeloos hulpje van dit keer de Koning van de Dwergen (Thorin zoon van Thinges zoon van Thuppeldepup), die hij ook heldhaftig redt van de dood. Bij de aftiteling zie ik dat Sherlock himself er ook in gespeeld heeft. Zo zie je maar weer: de appel valt niet ver van de boom. Het staat op de aftiteling, dus het moet waar zijn, al heb ik in het hele drie uur durende epos geen spoortje Sherlock ontwaard. Een achteraffe zoektocht in de IMDb leerde dat hij de rol van de Necromancer speelt, aka Sauron in de LotR. Daar hebben we in de Hobbit maar een flits van gezien, nee, een schaduw. Wie weet komt hij meer aan bod in deel twee, want er komt een deel twee, dat u het weet. Dat wist ik niet toen ik ging kijken. En dus slaakte ik een vreugdekreetje bij het zien van de fenomenale cliffhanger (die ik niet zal verklappen) ‘HA! Er komt een deel twee!’ Want, al klopte 90% niet van wat ik zag met wat ik me meen te herinneren uit het boek, ik wist wel dat het dwergentroepje de geliefde berg bereikt. Daar moest dus een deel twee komen. In deel een bereiken ze die immers (nog) niet.

Zover gekomen ben ik immens opgelucht dat we van Frodo verlost zijn. Ik kan de zijige kop van die Elijah Woods niet verdragen (u wel?) met die buitenmaatse, immer vochtige ogen en dat slappe mondje. Nee, geef mij maar die kittige Watson. Definitely.

Je moet wel van dwergen houden als je wilt gaan kijken. Je moet véél van dwergen houden. De film heet ‘The Hobbit’ maar je krijgt drie uur lang alleen maar dwergen te zien. Dat wil zeggen: Tolkiendwergen. Dat zijn geen echte dwergen zoals we ze kennen IRL. Het is meer een verzameling van de lelijkste mannen ter aarde. Lelijk en bruut. Onbehouwen kerels, met lange baarden en ruwe manieren. Die vieze baarden en die koppen zie je dan drie uur lang, twintig meter breed en tien meter hoog, in 3D. De tere zieltjes die van elfen houden, met hun etherische gestalten en hun honingzoete spraak, kunnen beter naar een andere film gaan. Je ziet ze wel even, die elfen, in hun natuurlijke habitat, die prachtig is. Design huisjes vastgeklonken aan een bergwand waaruit water springt in talloze sierlijke watervallen. Ik weet niet of u een waterval laat staan twintig van dichtbij hebt meegemaakt, maar ze gaan tekeer qua lawaai, ik zou daar doof van worden. De elfen niet. Of misschien toch wel, wat ze niet hindert omdat ze toch telepathische gaven bezitten. Dan heb je geen oren nodig. Die puntige dingen aan de weerskanten van hun hoofd zijn er gewoon voor de sier geplakt. Die staan zo charmant, moet je de koningin zien. Die trouwens door dezelfde actrice als in de LotR is gespeeld, namelijk Cate Blanchett. Ook de elfenkoning is dezelfde acteur, en waarempel, ik herken in hem zowaar de villain uit de Matrix trilogie. Ik begrijp ook meteen waarom de dwergenkoning zo’n argwaan jegens hem koestert. Één groot feest der herkenning, deze film. Wie we bijvoorbeeld wel moeten missen is de schone elfenprinses Liv Tyler. Maar zoals gezegd is dit een film over dwergen, niet over elfen. Dat u dit goed tot u laat doordringen.

Ik ben nummer twee dankbaar dat hij me quasi gedwongen heeft deze film te gaan kijken. Zonder hem had ik het niet gedaan. Ik was toch een beetje teleurgesteld door de Lord of the Rings. Niet dat ‘het boek beter was,’ nee, verre van, maar in een boek kun je zo lekker de pagina’s die je niet bevallen ongelezen omslaan: in mijn geval de bloedige veldtochten waar geen einde aan kwam, de beschrijvingen van de gruwelijkste monsters, dat soort ellende. In de bioscoop kon ik dat niet. Ik kwam handen tekort om mijn ogen en mijn oren te beschermen tegen visuele en sonische aanvallen. Bij de Hobbit viel dat allemaal mee.

Ik ben heel benieuwd naar deel twee.

Zie: dat rijmt. Magisch gewoon. Net als de Hobbit.

Reacties (21)

#1 Kalief

Ballins = Balings, en er komt na deel twee zelfs nog een deel drie.

De dwergen zijn in de film belangrijker gemaakt dan in het boek. Ik denk om er een extra verhaallijn aan toe te kunnen voegen. The Hobbit is te veel een lineair verteld kindersprookjesboek om een film interessant te houden.

Gaf 3D nog een toegevoegde waarde aan de film? Ik zag ‘m op een gewoon doek.

  • Volgende discussie
#2 warumbel

Ik sloeg in de Lord of the Rings het eindeloze gemekker tussen Frodo, Sam en Gollum juist over, de veldslagen vond ik cool. De films vielen wat tegen, het zag er allemaal prachtig uit maar echt meeleven lukte niet. Bombastisch en episch acteerwerk.

Ik heb de Hobbit nog niet gezien, maar dat we van de huilerige elf Liv Tyler verlost zijn lijkt me een plus. Ben benieuwd :-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Oud Zeikwijf

@1: Ben zelf niet tuk op 3D. Die techniek komt toch wat speelgoedachtig over vind ik. Er was echter geen alternatief in Pathé Arena. Gelukkig was Mijnheer OZ iet mee, want met één oog is 3D pas oncomfortabel. Met of zonder bril ziet hij dan twee 2D vlakken, boven elkaar.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Umea

Ze hadden beter een verhaal uit de Silmarillion kunnen verfilmen. Een van de oorlogen tegen Morgoth of Sauron bijvoorbeeld.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Oud Zeikwijf

@1: U heeft gelijk, het moest Balings zijn. Wat nu te doen? Ik kan dat toch niet rectificeren?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Kalief

@5 Als jij het corrigeert slaat mijn reactie weer nergens op. Lekker laten staan dus, accepteren dat het over 100 jaar nog steeds op teh interwebs te vinden is en de eeuwige schande genetisch doorsluizen indien fysiek nog mogelijk.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 børkbørkbørk

Ik denk niet dat ik ga kijken. Een boekje van 200 bladzijden uitrekken tot 3 films van 3 uur? LOTR vond ik heel aardig, maar het New Age-y gedoe beviel me niet zo, en in de trailer voor De Hobbit werd juist dat benadrukt. Dwergen die hun diepe humaniteit uitdrukken met Keltisch gezang? Please!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 HansR

Maar hoe was het nu met die 48 fps?
Is dat nou goed of slecht?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 fietser

OZ, zou u iemand aanraden er met zijn dochter van 11 heen te gaan?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Ernie

Ik had regelmatig het idee dat het script uitgerekt werd. Veel te lang, zat in totaal 3 uur in die stoel (tip: vergeet het toilet vooraf niet ;).

Btw. Na al het overtuigende CGI geweld zag die vallende brug met de dwergen in Moria er wel erg knullig uit. Of geldt daar een andere valversnelling?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Oud Zeikwijf

@9: ik ben geneigd om ja te zeggen, onder het motto: “als ík er tegen kon, dan kan zij dat.” Ik kan namelijk niet tegen geweld in films. De overgrote meerderheid van meisjes van 11 die ik ken (vooruit: allemaal) kunnen films kijken waar ik maandenlang nachtmerries van zou krijgen. De Hobbit bevat geweld, ja (zoals: een dwerg en een griezel worden onthoofd), maar het is zo overduidelijk nep dat het niet echt deert. In ieder geval niet een doorsnee 11 jarige in de 21ste eeuw. Zeg ik met een slag om de arm.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 Henk van S tot S

Zelf heb ik ergens eind 50-tiger jaren “In de ban van de ring” in een weekend uitgelezen.
Ik vond het schitterend!
Kan me nog herinneren dat ik aan een vrome buurjongen vertelde dat het “net zo geloofwaardig”was als de bijbel, maar veel leuker/spannender.
De films vond ik erg goed. Ik “herkende” er de beelden in die ik zelf zag tijdens het lezen.
De Hobbit heb ik nooit gelezen omdat ik dacht dat het alleen maar kon tegenvallen.
Maar nu iedereen er zo over bezig is heb ik het onlangs toch gekocht en op het gevaar af een Tolkienofiel”te worden heb ik ook de onder redactie van zijn zoon uitgegeven, niet eerder gepubliceerde 2 boeken aangeschaft:
“De kinderen van Húrin” en “De Legende van Sigurd & Gudrun”.
Of ik wel of niet naar de film zal gaan kijken hangt niet af van deze recensie ( = geen kwalificatie van recensie OZ ;-) ) , maar meer van kennissen waarvan ik weet dat ze op mijn golflengte zitten en van wat ik van het boek vind.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 Oud Zeikwijf

@8: ergens doet dit een belletje rinkelen, heel ver in de verte. Er was iets beloofd met het beeld, maar wat? Geen idee. Iets technisch. Waar had ik op moeten letten? Moest het beter? Scherper? Sneller? Meer kleur?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 Marc

@8: Het is even wennen. Het levert in elk geval een duidelijk helderder beeld op. Ook vloeiender, waardoor het scherper aandoet. Twee nadelen, wat mij betreft: 1) het al vaker genoemde “soap-effect” (het is zo realistisch, dat je je sneller realiseert dat je naar acteurs in kostuums aan het kijken bent) en 2) door de hoge framerate vallen kleine (onbedoelde) camerabewegingen meer op.

Uiteindelijk denk ik dat het wel echt iets zal toevoegen, en dat je vanzelf went aan het bovenstaande.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#15 goochem

@8: Dat kan je alleen zelf beoordelen. Hou je van soeperdoeper-scherp, of ben je meer van de ouderwetse zachtheid die film oplevert ?
Ikzelf ben ouderwets..

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#16 Oud Zeikwijf

Ik heb geen verschil gemerkt :( Maar dat was wellicht anders geweest als ik beter opgelet had. Ben benieuwd wat de rest ervan vindt…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#17 Sil.

De winst in een verdubbeling van de framerate is een bijna verdubbeling van de hoeveelheid licht op het scherm.
Aangezien de 3D bril om en om het linker en rechter oog afdekt ervaar je maar de helft van de lichtintensie, dat probleem is met 48fps opgelost.
Die enorme scherpte zit in de 5K HD resolutie van de gebruikte camera (5120×2700 pixels!)
Pornoproducenten zijn er al enkele jaren achter dat dit soort resoluties niet altijd voordelig uitpakken.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#18 Sil.

Hier een artikel uit de NYT van 5 jaar geleden over HD porn en razorburn (SFW)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#19 Internationaal vermaard filmexpert

Ik vond de LOTR-films allemaal volkomen kut, dus ik sla deze ook maar even over.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#20 Sapperloot

@ Oud zeikweif: je bent waarschijnlijk naar de “gewone” 3D versie gegaan. De HFR-3D versie (sjemig, wat een bende afkortingen; je moet tegenwoordig al wat kennis hebben om maar gewoon een filmpje te kijken) kon maar worden vertoond in 12 bioscopen in Nederland. Dat dacht ik ergens gelezen te hebben in ieder geval.

Zelf had ik de keuze tussen 3D en HFR-3d in mijn woonplaats, maar ben naar de gewone gegaan. Dit omdat die 100hertz HD televisie mij ook al irriteert, d.w.z. te nep en inderdaad te “soapy”, en ik verwachte bij de HFR hetzelfde. Dat neemt niet weg dat ik wel enorm twijfelde van te voren, want ik ben toch wel benieuwd hoe deze “nieuwe moderne, alles veranderende, ervaring” (lege reclameleus?) is. Dit onder het motto: je moet alles een keer geprobeerd hebben.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#21 Oud Zeikwijf

@20: idd. Bij Pathé Arena was de keuze tussen imax-3D (bomvolle zaal, 500! mensen) en gewoon 3D (lege zaal). We kozen voor de lege zaal.

  • Vorige discussie