BKK deel 2

– Hoe vluchtig uw mening ook –

Lieve jongens en meisjes, ik begrijp dat jullie smachtend op deel 2 van de BKK serie hebben gewacht, maar ook in Bangkok heeft een dag maar 24 uur en dat was de laatste tijd echt te kort. Maar ter uwer plezier tik ik nu des avonds laat dit stukje. Eigenlijk is het alleen maar goed dat ik niet aan schrijven toekwam want reiservaringen zijn zwaar subjectief en worden sterk bepaald door toevalligheden. Zodoende veranderen de indrukken in het begin nogal sterk.
Zo dacht ik tot vandaag dat Bangkok een betonnen hel was, een eeuwigdurend Prins Claus plein met aanpalende shoppings malls vol met MacDonald’s en KFC’s. Maar gelukkig kwam ik er vandaag achter dat er ook nog buurten zijn waar een menselijke schaal op van toepassing is. Wel overvolle straten met veel lawaai, maar geen futuristische fly-overs en spiegelglazen (leegstaande) kantoren, maar gewoon de standaard aziatische rommeligheid van eet-tentjes en zelfs een paar groene bomen.

Toen ik hier net aankwam viel het me op dat er geen hoer te bekennen was. Terwijl dat toch het eerste is wat bij westerlingen opkomt als je het over Bangkok hebt. Ik heb groot nieuws voor u: niet iedere thaise vrouw is een hoer. Maar daarentegen zijn een hoop thaise vrouwen dat toch ook weer wel. Het idee dat het wel meeviel met die prostitutie veranderde toen ik van hotel wisselde en dichtbij Siam Square kwam te wonen. Vanaf dat moment leek het alsof er geen kroeg zonder hoeren te vinden was.

– Wilt een hoer bij uw bier ? –

Nu wist ik dat als je in de Derde Wereld gewoon ’bier met muziek’ wilt je er al snel een hoer bijkrijgt. Toch loopt het hier wel de spuigaten uit, vind ik. Het is een triest gebeuren met openlucht kroegen, rood verlicht, die vol zitten met meisjes die iedere westerse mannelijke passant naar binnen fluiten. Op straat zie je ‘savonds westerlingen van allerlei pluimage met thaise meisjes hand-in-hand lopen op weg naar een hotel cq. afwerkplek.

Op de eerste avond dat ik dit ontdekte ben ik veilig in een arabisch restaurant gaan zitten. Want moslims houden niet van hoeren (althans niet in het openbaar). Het restaurant bevond zich in de arabische wijk die ik per toeval ontdekte. Wie denkt dat er in Bangkok alleen aziaten rondlopen vergist zich, in deze wijk liepen allerlei arabieren rond: mannen met baarden in witte jurken, zwart gesluierde vrouwen met gouden maskers (Jemen?) en jawel dikke negerinnen in kleurige afrikaanse gewaden: ook this is Bangkok! In dat kebab restaurant was ik danwel even verlost van dat gehoer, maar kreeg ik weer geen alcohol…

Ondertussen is het dus behoorlijk lastig om een kroeg te vinden zonder gehoer. Zonder deze tenten wordt de spoeling namelijk erg dun, dan blijven de fastfood ketens in de winkelcentra over of ergens in een eettentje tussen de dampende wokken een bier bestellen, maar hoe zit het dan weer met de muziek? Zelfs het Hard Rock Cafe Bangkok bleek een hoerenkit, dus u weet hoe dat zit als u ze weer ziet lopen: die afgezaagde T-shirts….

– I want to be a hippie –

Gisteravond heb ik dan eindelijk een hoerloze kroeg gevonden. Maar dat was dan wel meteen aan de super-toeristische Khao San Road. Michiel noemde dit eerder: het hippie centrum, je kan er zeker hippie worden, ze vlechten zo dreadlocks bij je in, maar het zijn toch vooral brave engelse kinderen uit de middenklasse die daar verdwaasd op en neer lopen. Allemaal op zoek naar het “The Beach”-gevoel, de film die de eerste tien minuten aardig het backpackersschap op de hak neemt en vervolgens verzandt in een slap liefdesverhaal.

Op een terrasje van Khao San Road -met een bier in de hand- is het goed mensen kijken. Handige aziaten die alles wat-los-en-vast-zit proberen te slijten aan zeer image gevoelige westerlingen. Eerst dreadlocks laten invlechten en daarna nepzilver van echte hilltribes kopen (of andersom). Lekker afdingen uiteraard, want dan ben je pas echt goed bezig. Twee duitse meisjes vertelden me hoe ze voor 80 baht een kamer huurden, het was er wel een beetje vies vonden ze. Maar 80 baht ik godverdomme minder dan 2 euro, wat wil je nou ??!!!

– De familie van Bumibol –

Het congres inmiddels geopend en in volle gang. De opening vond plaats in bijzijn van prinses Maha Chakri Sirindhorn. Deze nogal horkige prinses kreeg het voor mekaar om in 20 minuten een speech te houden, een lint door te knippen, een expositie te bekijken en weer snel in haar limo te springen. Nee dat doet Bea dan toch beter, die houdt tenminste de schijn op het allemaal te begrijpen en er ook nog eens interesse in te hebben. De expositie die de prinses opende gaat overigens over de grote verrichtingen van koning Bumibol “The Great Developer”, meneer Bumibol heeft het allemaal zelf bedacht: ‘sustainable land use’ , ‘new theory on agriculture’ en de rest van de bodemkunde uiteraard. Goeie pik die Bumibol.

Verder kan ik melden dat de nieuwe minister van Financieen zijn pakken in Bangkok koopt. Hij was hier twee weken geleden nog met vrouw en kinderen, aldus Ronny mijn indiase pakkenmaker.

De zaanse Sita razend populair is op MTV-Asia.

en dat het bij u misschien nog wel warmer is dan bij mij.