Closing Time | Paasoratorium (BWV 249, Bach)
Dit Paasoratorium werd voor het eerst uitgevoerd op Eerste Paasdag 1725. Precies driehonderd jaar geleden dus.
Hier uitgevoerd door De Nederlandse Bachvereniging onder leiding van Jos van Veldhoven.
Dit Paasoratorium werd voor het eerst uitgevoerd op Eerste Paasdag 1725. Precies driehonderd jaar geleden dus.
Hier uitgevoerd door De Nederlandse Bachvereniging onder leiding van Jos van Veldhoven.
In de tweede helft van de jaren ’90 werden ze ongekend populair, dit methodistische bluegrassbandje.
Sixteen Horsepower draaide om de charismatische frontman David Eugene Edwards, die zijn existentiële angst en zelfhaat combineerde met zijn hel-en-doemenis-geloof.
Bij geseculariseerde, postmoderne slimme muziekliefhebbers ging het er in als Gods woord in een ouderling. Men vond het prachtig. Zo lekker authentiek!
Een marijuanakruis of crossjoint is een manier om drie jonko’s tegelijkertijd te roken. En zo zitten er nog wel wat meer dubbelzinnigheden in dit nummer van Ghost.
De band hier is dan weer niet Ghost, maar twee Youtube-covermuzikanten: de Melodicka Bros.
Nastia Reigel is een Russische singer-songwriter uit Sint Petersburg die optreedt onder de naam Rosa Damask, en in allerlei muzikale genres werkt.
Van elektronische muziek tot minimalistische darkwave.
Niemand minder dan Johnny Cash covert hier Depeche Mode’s Personal Jesus. Van zijn zesde en laatste uitgifte van Cash’ American Recordings, American IV: The Man Comes Around (2002).
Nou is Depeche Mode eigenlijk een Britse band natuurlijk, maar een kniesoor die daarover zeurt.
Dertig jaar geleden brak Joan Osborne internationaal door met een lied over God. Hoewel Obsorne sinds haar eerste plaat geen hits meer heeft gemaakt, wordt ze door vakgenoten nog steeds hoog aangeslagen.
Ook in Saint Teresa (van hetzelfde album, Relish), over een verslaafde vrouw op straat, raakt ze aan religieuze thema’s.
–
Ja, dat zouden veel mensen wel willen, blijkens hun stemgedrag: in het verleden leven. Nou ja, een geïdealiseerd verleden dan, dat nimmer bestaan heeft.
The Connells deden hier in 1995 een niet onaardige cover van Jethro Tull.
Madonna schreef ‘Live to Tell’ in 1985 samen met muziekproducent Patrick Leonard, die de melodie had bedacht voor een film waar hij de composities voor zou verzorgen.
Toen hij ontslagen werd voor dat project, trok Madonna hem de film in waar haar toenmalige partner Sean Penn op dat moment aan werkte: At Close Range. Een dramatisering van de misdaadfamilie uit Pennsylvania rond Bruce Johnston senior, die zijn eigen zoon en een aantal van hun maten liet vermoorden om aan het gerecht te ontkomen.
Janette King is een alternatieve R&B performer met een Caribische achtergrond uit Montreal, Canada. Ze stond al op Montreal Jazz Fest, Ottawa Blues Fest en Noise Pop.
Een Coldplay-cover, maar dan zoals The Strokes ‘m zouden hebben uitgevoerd. Ja, ík vind dat dus lekker klinken, wat vindt u?
Voor de duidelijkheid: dit is een parodie op zogeheten ‘Nu Metal’, een muziekgenre dat populair werd in de jaren ’90, waarin elementen van hiphop vermengd werden met metal.
Bands als Korn, Limp Bizkit en Slipnot maakten naam met dit type muziek, en in de vroege jaren 2000 had je bands als Papa Roach en P.O.D. en niet te vergeten: Linkin Park, die schoeiden op deze leest.
Het knappe aan Kyle Gordon is dat ‘ie zo’n parodie nog goed kan laten klinken ook.
‘All Flowers in Time Bend Towards the Sun’ is een nooit officieel uitgebracht lied van singer-songwriter Jeff Buckley met Elizabeth Fraser (Cocteau Twins).
Het is vermoedelijk opgenomen in 1995 of 1996. Het jaar daarop zou Buckley op dertigjarige leeftijd komen te overlijden. Hij verdronk tijdens een spontane zwempartij in een zijkanaal van de Mississippi.