Closing Time | Dance Macabre
De Zweedse rockformatie Ghost wil choqueren met antireligieus theater, maar is ondertussen net zo lachwekkend als Kiss. Deze remix brengt het helemáál terug in de jaren ’80.
De Zweedse rockformatie Ghost wil choqueren met antireligieus theater, maar is ondertussen net zo lachwekkend als Kiss. Deze remix brengt het helemáál terug in de jaren ’80.
Ik las de titel aanvankelijk als ‘Ik zie dat u ook een zwart hemd draagt’, en dat is wel toepasselijk voor de tijd waarin we leven. Verder doe ik vooral Janos een plezier met deze teringherrie, vermoed ik zo.
Pudeur kwam ik tegen op een of andere verzameling ‘duistere Italo-disco’. Geen idee wie of wat; het klinkt als gothische rave.
In 1990 werd Maria McKee een wereldster met de soundtrack voor het Tom Cruise-vehikel Days of Thunder. ‘Show me heaven’ moet duizenden keren door ontelbare speakerboxen hebben geblèrd.
Zes jaar later zou de countryfolkzangeres een drastische andere koers in slaan met het briljante gitaarrockalbum Life is Sweet. Dat verdient het nu en dan onder het stof uit gehaald te worden.
Kent u Aljanz nog? Van die foute Russische synthpop uit de jaren tachtig? Die gasten treden nog steeds op, zij het niet langer met elkaar. Dit nummer heet ‘Zonder jou’. Hoe toepasselijk.
Wegens teveel verstand van zaken. De officier van justitie was tot juli bestuursvoorzitter van Meldpunt Discriminatie Regio Amsterdam (MDRA). Daarin had ook Mitchell Esajas zitting, tevens voorman van Kick out Zwarte Piet.
Kick out Zwarte Piet was een van de mede-initiatiefnemers van de betoging op de Dam naar aanleiding van de dood van de Amerikaan George Floyd, waar rapper Akwasi een mogelijk strafbare uitlating deed toen hij riep dat hij in november een zwarte piet in zijn gezicht zou trappen, als hij er op straat een tegenkwam.
Kan drum op zichzelf onderhoudend zijn om te beluisteren? Oordeelt u zelf. Senri Kawaguchi is een jazz en fusion drummer uit Japan die veel optreedt op Jazz en Drumfestivals. Haar bijnaam in Japan is ‘de prinses van de vele slagen’.
Toen Siouxie Sioux (van Banshees fame, ja) werd gevraagd om een track voor de finale van de thriller/horrorserie Hannibal te schrijven, hoefde ze niet lang na te denken. De zangeres was reeds een fan van de serie. Het gaf haar volgens eigen zeggen een hoop inspiratie om hier haar tanden in te zetten.
Am I going crazy? Possibly. Hier zien we CeeLo Green een stemmig countrynummer doen. Zou Quentin Tarantino een Django-achtig liedje voor de soundtrack van z’n laatste project hebben besteld?
Een romantische ziel is het, die Till Lindemann. De Winterreise is er niks bij. Maar wat ik dus alweer glad vergeten was: dat zijn laatste album met Peter Tägtgren bestaat uit liedjes voor een theatershow, die draaide om het sprookje van Hans en Grietje.
Aanvankelijk dacht ik dan ook dat bovenstaande clip een transgender metafoor behelsde of iets dergelijks. Een man, gevangen in het lichaam van een vrouw, die de echtgenoot waar ze van houdt niet kwijt wil. Of andersom?
Of een dikke vrouw die zichzelf lelijk vindt omdat de maatschappij haar dat heeft wijsgemaakt? Blijkt het gewoon Grietje (Gabriela Maria Schmeide) die wordt vetgemest door de grote boze heks en elke dag vreest te zullen worden geslacht en opgegeten.
Die gelaagdheid hè, dat is dus kenmerkend voor kunst met de grote K.
The Main Squeeze covert alles van Black Sabbath tot Michael Jackson en weer terug. Of zoals hier Pink Floyd.
Vroeg ik me laatst af wie toch die geweldige drumbeats neerlegde in Sébastien Telliers La Ritournelle, bleek het gewoon de vader van de Afrobeat zelf te zijn.
De Nigeriaanse Tony Allen leerde zichzelf op 18-jarige leeftijd drums bespelen, liep in 1964 Fela Kuti tegen het lijf en de rest is geschiedenis. Afgelopen april kwam deze nestor van de ritmiek op 79-jarige leeftijd te overlijden.