Prediker

1.590 Artikelen
780 Waanlinks
9.725 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: IoSonoUnaFotoCamera (cc)

Donald Trump is het nieuwe normaal

COLUMN - Sinds maandag is Donald J. Trump voor de tweede maal president van de Verenigde Staten. Konden we in 2016 nog volhouden dat dit een rare misstap was, waarna men met de keuze voor Biden naar de normale gang van zaken zou zijn teruggekeerd, ditmaal valt dat lastiger vol te houden.

Het Amerikaanse volk volgt een trend die overal in de Westerse wereld langzaam maar zeker manifest wordt. Op allerlei plaatsen valt de keuze van steeds aanzienlijker delen van de bevolking op nationalistische populisten, die een autocratische politiek voorstaan en een terugkeer beloven naar zogenaamd betere tijden: toen blanke Europeanen nog het straatbeeld bepaalden.

Illiberale democratie

We bevinden ons daarmee in een overgang van een liberaal-democratische orde, naar wat politicologen een illiberale democratie noemen. Het soort democratie dat men in Rusland en Turkije heeft, waar de staat bijeengehouden wordt door een sterke man, die aan de top staat van een nepotistische piramide, waarin baantjes en lucratieve opdrachten worden uitgedeeld aan wie het meest loyaal is, of het meeste kickbacks biedt.

Techmiljardair Peter Thiel sprak onlangs al triomfantelijk over de teloorgang van het “Ancien Regime”, waarmee hij de liberaal-democratische orde vergeleek met de heerschappij van de Franse vorsten tot de Franse Revolutie. Een van Thiels favoriete buikspreekpoppen, computerprogrammeur Curtis Yarvin, mocht dit weekend in de New York Times uitleggen waarom democratie niet goed functioneert, en een dictator die miljardairs en corporaties bedient veel effectiever is.

Closing Time | Knight Rider

Een van de dingen die de televisieserie Knight Rider uit de jaren ’80 zo goed maakten, was de herkenbare intromuziek. Het deuntje werd gecomponeerd door Stuart (Stu) Phillips, die ook muziek voor Buck Rogers en Battlestar Galactica verzorgde.

Closing Time | Money

Een week geleden werd het lichaam van Peter Forrest (alias P Fluid en Forrest Thinner) in The Bronx, NYC aangetroffen in een invalidebusje. Doodgeslagen vermoedelijk. Het motief voor het misdrijf is nog onbekend.

Forrest pionierde met Funkmetalbands als 24-7 Spyz en later met de op klassieke horror geschoeide cross-over band BLKVampires.

24/7 Spyz inspireerde op haar beurt bands als Living Color, Faith No More en de Red Hot Chili Peppers.

Quote du Jour | Weak in Strategy

“I will bring down the government if it does not return to fighting in a way that [leads to us] taking over the entire Gaza Strip and governing it,” he continues, lashing out at IDF Chief of Staff Lt. Gen. Herzi Halevi as “weak in strategy.”

De rechts-extremisten in de regering Netanyahu vinden het maar niks dat de oorlog tegen de Gazaanse bevolking op z’n einde lijkt te lopen. Eerder vandaag werd bekend dat Itamar Ben-Gvir, voorman van Otsma Jehudit (“Joodse macht”, voortzetting van de verboden, terroristische Kach-partij) het kabinet verlaat.

Closing Time | Touch

Daft Punk had een gave om melancholie op te roepen met elektronische muziek en synthetische violen. Hier met de inmiddels grotendeels vergeten liedjesschrijver, zanger en muziekproducent Paul Williams.

Ook knap: het Franse duo wist met weinig woorden diepgang te suggereren. Laat de invulling maar aan het publiek over.

Home, hold onIf love is the answeryou’re home…

Closing Time | Mama

Onlangs zag ik een kort filmpje van Phil Collins die op bejaarde leeftijd nog eens achter het drumstel kruipt. De eens wereldberoemde zanger en drummer oogde fragiel. ‘Moet je zo’n man dat nog wel aandoen?’, klonk het.

Hier is Collins in 1987 op de top van zijn kunnen. In 1970 voegde hij zich bij de avant-gardistische progressieve rockband Genesis. Nadat Peter Gabriel vijf jaar later de groep verliet, nam Collins het stokje van de leadzanger over. Niet alleen bleek de drummer verrassend goed te kunnen zingen; hij beschikte ook over een kenmerkend stemgeluid: gevoelig, introspectief, maar ook aanjagend en bij tijd en wijlen beklemmend.

Closing Time | All Tomorrow’s Parties

Ze was de muze van Andy Warhol, speelde in Frederico Fellini’s La Dolce Vita, zong met the Velvet Underground, had een kind met Alain Delon: het blonde Duitse model Christa Päffgen, beter bekend als Nico.

Een klassieke femme fatale, maar ze had er zelf een grondige hekel aan als schoonheid te worden gezien. Ze verfde haar haar bruin, raakte verslingerd aan heroïne, toerde als Nico door Europa, en stierf op vijftigjarige leeftijd na een val van haar fiets.

Closing Time | Meeting The Master

Greta van Fleet wordt vaak verweten hun muziekstijl van Led Zeppelin te hebben gejat. Zelfs Robert Plant merkte op dat ze eigenlijk gewoon Led Zeppelin-1 zijn. “Hij heeft die dijk van een stem geleend van iemand die ik heel goed ken.”

Zou Greta hun idolen al hebben ontmoet, vraag je je af als je het nummer hierboven hoort.

Quote du Jour | Bedreigd door de Israëlische staat

Het is niet de eerste keer dat Abou Jahjah wordt bedreigd door de Israëlische staat. Belgische veiligheidsdiensten hebben hem inmiddels gewaarschuwd. Ze adviseren hem om vaste routines te vermijden, niet naar restaurants te gaan en bepaalde apps niet langer te gebruiken. Toch laat Abou Jahjah zich de mond niet snoeren, vertelt hij: ‘Ik ben bedreigingen gewend, maar dit is van een ander niveau.’

De Libanees-Vlaamse activist en auteur Dyab Abou Jahjah heeft aangifte gedaan tegen de Israëlische minister van Diasporazaken, Amichai Chikli. Dat meldt het Brusselse Magazine Bruzz. Chikli maakte op X (voorheen Twitter) een macabere grap, waarmee hij Abou Jahjah impliciet tot lid van Hezbollah bestempelde.

Quote du Jour | De powervrouw als babygirl?

Wie zichzelf middels injectiespuit of scalpel verminkt, conformeert zich niet alleen aan een giftig schoonheidsideaal, maar draagt die norm immers proactief uit. En tóch mogen we het niet veroordelen. Want of het nu botox of parttime werken betreft: vrouwen veroordelen zou niet feministisch zijn. Want het is hun ‘eigen’ keuze.

Maar vrouwen zijn geen babygirls. Ze zijn net als mannen mensen wier keuzes politieke consequenties hebben.

Lotte Houwink ten Cate promoveerde op een onderzoek naar de tweede feministische golf en publiceerde in 2024 het boek De mythe van het gezin. De historica snapt dat Halina Reijn alom bejubeld wordt vanwege haar knappe regieprestatie, nu de film Babygirl in de bioscopen draait. Toch kraakt ze in een opiniestuk in de Volkskrant enkele feministische noten.

Vorige Volgende