De Beatles, dat zijn voor velen van ons toch een beetje belegen rockidolen. Daar luisterden je (groot)ouders naar, in de jaren ’60 en ’70.
Desalniettemin hebben ze een hoop prima rocknummers gemaakt, die ook nu nog goed vallen aan te horen.
Jazzpianist Brad Mehldau’s interpreteert regelmatig nummers van Radiohead op de vleugel. Ik weet niet of ik er uren naar zou luisteren, maar dat heb ik vrijwel altijd met jazz:
Het ontaardt doorgaans in gepingel dat op de zenuwen werkt.
Het zal niemand verbazen dat Shani Diluka een klassiek getrainde concertpianiste is. Haar meest recente album draait om Prousts romancyclus À la recherche du temps perdu.
Hier covert ze elektropopduo Daft Punk.
Er zit iets vervreemdends in een onschuldig ogend kindvrouwtje dat dingen roept als: “I want to f*ck you like an animal”. En dat roept dan weer artistieke spanning op.
Makoto San is een Japanse muziekformatie die elektronische beats combineert met traditionele Japanse percussie-instrumenten. Bamboe, vooral veel bamboe.
Gedurende de jaren negentig werden Noord-Ierland en diverse Britse steden opgeschrikt door terreur- en moordcampagnes van de IRA en de Irish National Liberation Army (INLA).
De protestantse Ieren (nazaten van Britse kolonisten) hadden op hun beurt hun eigen paramilitaire groepen, zoals de Ulster Defense Association (UDA) en het Ulster Volunteer Army (UVA) die eveneens moordaanslagen pleegden. Interne onenigheid en weerstand tegen verzoeningspogingen met de Britse overheid leidden afsplitsingen als de Loyalist Volunteer Force (LVF) en een paar jaar later de ‘Real IRA’.
Gewoon drie rasmuzikanten die al jammend plezier met elkaar maken. Norah Jones zal iedereen nog wel kennen van haar debuutalbum, waarmee ze doorbrak als pop en jazz-zangeres.
Questlove is bekend als drummer (onder meer voor The Roots), platenproducent en programmamaker. En Christian McBride op bas heeft een lange carrière achter de rug als jazzmuzikant en bandleider.
De catalogus van David Bowie kent vele nummers die de moeite waard zijn. Daaronder ook dit nummer van zijn plaat Heathen uit 2002.
Ik las dat naast Jordan Peterson en Ayaan Hirsi Ali, nu ook Russel Brand, Joe Rogan en zelfs Elon Musk het christendom aan het herontdekken zijn.
God beware ons…
Het voorjaar zit in de lucht. Vandaar een vrolijk deuntje van de Anglo-Franse avantpopformatie Stereolab. Volgens sommigen een van de invloedrijkste en origineelste bands uit de jaren negentig.
Magnetic Eye Records wist in 2015 een aantal bands zover te krijgen om tijdloze nummers uit het werk van Jimmy Hendrix te coveren. Het resultaat is het album Electric Ladyland [Redux].
Volgens Merriam-Webster beschrijft ‘Redux’ zaken die teruggebracht zijn, in overdrachtelijke zin wel te verstaan. Ik laat het aan u over om te beoordelen of All Them Witches er hier in slaagt de geest van Hendrix op te roepen.
L’Héautontimorouménos is een gedicht van Baudelaire, dat weer terugverwijst naar een toneelstuk van de Romeinse toneelschrijver Publius Terentius Afer: ‘Heauton Timorumenos‘ (De Zelfpijniger).
Persoonlijk krijg ik de kriebels van de zang van Diamanda Galás, maar wellicht is dat juist de bedoeling?