Martijn

Er zijn momenteel twee strategieën in gebruik om planten zo te genetisch te modificeren dat ze beter tegen plagen kunnen.

De eerste is de bekende Roundup Ready variant. Het bedrijf Monsanto verkoopt gemodificeerde gewassen die tegen het ook door Monsanto geproduceerde herbicide Roundup kunnen. De boer kan flink spuiten, zijn soja of maïs blijven fier overeind. Nu is glyfosaat, het actieve ingrediënt in Roundup, in vergelijking met andere herbiciden, buitengewoon onschadelijk – je kunt het ook als particulier bij het tuincentrum kopen tegen het onkruid in je terras – maar het moet toch slimmer kunnen.

Daar komen de Bt-varianten, de andere grote groep genetisch gemodificeerde planten, om de hoek kijken.

Die ‘Bt’ staat voor Bacillus thuringiensis. Dit is een bacterie die insecten, vooral rupsen, kan infecteren en doden. De bacterie doet dat door een eiwit te produceren dat de darm verlamt, waardoor het insect sterft door verhongering. Dit eiwit doet dat zeer specifiek voor bepaalde insectensoorten – verschillende bacteriestammen maken daarbij verschillende varianten van het eiwit die voor verschillende insecten giftig zijn – en wordt bovendien snel afgebroken in zonlicht. Oplossingen met het eiwit erin worden dan ook veel gebruikt als bestrijdingsmiddel in de biologische landbouw. Bt-planten zijn zo gemodificeerd dat ze zelf het eiwit maken. Hierdoor zijn minder pesticiden nodig.