Jan Jaap

Het plot is, zoals de titel al doet vermoeden, samen te vatten in vier woorden: ?A failure to communicate?. En dan niet omdat ze het niet proberen, maar omdat ze elkaar gewoon niet begrijpen, ook al spreken ze dezelfde taal. De film is gemaakt door Alejandro González Iñárritu, die vooral bekend is vanwege 21 Grams. Ook dit is niet een simpele blockbuster, maar eerder een film die tot denken aanzet. Het had op mij hetzelfde effect als films zoals Lost in Translation, je merkt dat, dagen later, je er nog over het nadenkt en nieuwe lagen ontdekt. Het plot is uitgebreid en veel omvattend en moeilijk samen te vatten, daarom zal ik het zeer globaal houden.

In feite bestaat de film uit vier verhalen die slechts losjes met elkaar verbonden zijn. Alhoewel ze alle vier door de hele film door aandacht krijgen, is de film redelijk duidelijk op te delen. Het eerste deel vertelt in feite twee verhalen door elkaar. Dat van een jong koppel die op vakantie is in Marokko als de vrouw (Cate Blanchett) wordt neergeschoten. En van de twee jonge herders die dat ?per ongeluk? doen. Terwijl haar man (Brad Pitt) probeert medische hulp voor haar te krijgen, proberen de twee jongens de woede van hun vader en de politie te ontlopen. In het tweede deel gaat het voornamelijk over een Mexicaanse vrouw die in California leeft en werkt als oppas van twee kinderen. Als haar zoon gaat trouwen en er niemand anders is om op de kinderen te passen besluit ze ze mee te nemen naar Mexico. Terug naar Amerika gaan blijkt echter een stuk moeilijker. Het laatste deel gaat over een doofstom Japans schoolmeisje dat haar moeder verloren heeft, nauwelijks contact heeft met haar vader en geen contact kan leggen met de rest van Tokyo. Ze dreigt langzaam te verdrinken in haar eenzaamheid en gebrek aan contact.