De seksualisering van het Christendom
Dertien procent van u heeft het gehad met de discussie over ‘seksualisering van de samenleving’, dat is goed voor een tweede plaats in de poll over de meest gehate maatschappelijke debatten. Begrijpelijk, uw marginale margeblogger Drs Boobelino de Soto heeft ook nooit iets begrepen van al die drukte om een beetje (meer) seks. Maar de ‘seksualisering van het Christendom’ is natuurlijk wel wat anders! Dat is een boeiende ontwikkeling: history is written as we speak. De laatste tijd wordt namelijk duidelijk dat het Christendom seksualiteit omarmt om te overleven in de 21ste eeuw. Net zoals dat het Christendom ooit geruisloos -maar ozo strategisch- Germaanse rituelen omarmde denk aan: het Lichtfeest met Kerstmis en het Lentefeest met de Paasboom, zo sluipend -maar des te doeltreffend- verloopt nu ook de seksualisering van het Christendom.
Wilde Germanen pacificeerde je destijds met het opnemen van hun heidense feesten. De wilde Generaties X, Y, Z van anno 2009 pacificeer je met het opnemen van hun favoriete vrijetijdsbesteding: seks.
Dat is (weer eens) verrekte slim van die christenen! Want waar je vroeger de kerk met wat seks nog flink op de kast kon krijgen propageert ze het nu zelf?! In Polen publiceert een katholieke priester een seksgids voor een pikant en fantasierijk liefdesleven?! Bijbelstudie inspireert vrome christelijke dames tegenwoordig om hun man voor te stellen om een héél jaar lang iedere dag van bil te gaan (met haar wel te verstaan)?! Het kijkcijferkanon van de Evangelische Omroep is een gespierd lustobject die zich op erotische wijze laat fotograferen voor de homo-editie van een vrouwenglossy?! En datzelfde lustobject maakt een tv-programma dat ondanks de titel “Veertig Dagen Zonder Seks” alleen maar over seks gaat?! Seks… seks… seks… bel 0800-KERK (1,20 euro/pm)
