In deze Closing Time was er, getuige deze reactie, wat onbegrip voor het feit dat het originele nummer niet werd vermeld. Alras maakten anderen dat met hun reacties goed (onder andere in deze en in deze).
Vanavond maken we het nog beter door Eric Burdon hier op te voeren, die jaren nadat het origineel werd uitgebracht, nog steeds smeekt niet onbegrepen te willen worden
Tja, begrip begint bij het begrijpen van een ander. Als u dat niet begrijpt……
Reacties (3)
Het liedje moet voor het eerst tot mij zijn gekomen door de discoversie van Santa Esmeralda, die dankzij de radio nog wel door de Beethoven/Mozart-stolp van mijn ouders heen drong. Alleen begreep ik als kersverse brugpieper niet wat de zanger nou bedoelde met ‘Don’t let me be Miss Understood.’
@1
Dat was ook de eerste versie welke ik tot mij nam. Het was in de rampzalige jaren 70, toen de disco zijn hoogtepunt beleefde. Daar was bijna geen ontkomen aan. Voor de wat betere muziek waren we aangewezen op de enkele Britse piraat welke nog overgebleven was of zoeken in een achteraf-platenzaakje. Daar vond ik een LP van Eric Burdon, waar ook een versie van ‚Don’t let me be Miss Understood.’ op stond. Niet de versie met de Animals uit ’65. Dat was wel een verademing tov de mainsstream muziekcultuur welke gedicteerd werd door Hilversum 3.
@2: De omroepen konden toen in elk geval nog hun eigen niche-programmering doen. Voor mij waren dat de VPRO-woensdagmiddag en de late uurtjes bij de VARA en KRO. Sinds de zenderkleuring luister ik eigenlijk geen Nederlandse radio meer. Maar misschien was dat wel de bedoeling…