De Canadese ecoloog Patrick Moore, één van de oprichters van Greenpeace, uit scherpe kritiek op de irrationele, a-wetenschappelijke opstelling van Greenpeace activisten. Als voorbeeld haalt hij het geval van de ‘Gouden Rijst’ aan. Honderden miljoenen mensen in Afrika en Azië lijden aan een tekort aan Vitamine A ten gevolge waarvan jaarlijks een half miljoen kinderen hun gezichtsvermogen verliezen. Door een narcis-gen aan de rijst toe te voegen zou bètacaroteen het leed van deze kinderen kunnen verminderen. En alhoewel er nu al een commerciële teelsoort beschikbaar is, wordt gevreesd dat het nog 5 jaar zal duren voor de wirwar van regels is doorlopen. Regels die volgens Moore het gevolg zijn van de verkeerde informatie en speculatie van de activisten.
“Surely, if reasonable people saw the choice between the risk of a daffodil gene in a rice plant and the certainty of millions of blind children, they would descend on Greenpeace offices around the world and demand to have their money back.”
Reacties (5)
We zullen deze eeuw de biotechnologie keihard nodig hebben om te overleven met de 6+3 miljard mensen op deze aardkloot. Een groot deel van de milieubeweging toont zich echter dogmatisch en a-wetenschappelijk als het gaat om biotechnologie.
Frankenstein-voedsel mijn reet! Het veredelen van planten was eigenlijk al gentechnologie alleen dan binnen soorten. Nu kunnen we veel beter gedocumenteerd en gereguleerd verschillende soorten (kwallen met koolrapen) met elkaar ‘kruisen’, is dat zo erg?!
Superzalmen die de natuurlijke zalm verdringen en vervolgens niet weten hoe ze de paaigronden moeten terugvinden is een kwalijke zaak, mede omdat het hele ecosystemen verstoort. Maar Bt-katoen die het gebruik van pesticide met 80% verminderd en ‘Gouden Rijst’ die blinde kinderen voorkomt, daar lijkt me niks mis mee.
Lijkt mij ook. Niets tegen het kruisen van soorten. Daar komen immers ook de mulatas vandaan.
Ik ben het met Carlos eens. Wat een prachtige dag.
Veel milieu-organisaties zijn aards-conservatief (letterlijk),
Met de boodschap dat ‘alles wat de huidige toestand veranderd eng is, tenzij het een verandering ’terug’ naar een eerdere toestand betreft’, spreek je de onderbuikgevoelens van heel wat mensen aan.
Jammer genoeg is er nooit een weg terug in het milieu. Milieu ontwikkelingen (in Natuur, in Klimaat, in Landschap, in plantaardig/dierlijk leven, in menselijke leefomgeving) zijn aards-progressief.
Die Patrick Moore heeft groot gelijk:
Als het om maatregelen gaat zullen conservatieve maatregelen hoogstens wat uitstel bieden, maar nooit een echte oplossing. Als het om aantallen aanhangers/donateurs etc. gaat, is een conservatief standpunt echter reuze winstgevend.
free sex