Reisverslag Moskou – St. Petersburg 4/4

Hermitage
De uitgebreide collectie van de Hermitage, een van de beroemdste en belangrijkste musea ter wereld, is ondergebracht in verschillende gebouwen die met elkaar verbonden zijn. Het indrukwekkendste is het door Rastelli gebouwde barokke winterpaleis waar Catharina de Grote al spoedige het intieme kleine Hermitage aan toevoegde. In 1771-1787 liet ze de grote Hermitage bouwen om de zich snel uitbreidende collectie kunstvoorwerpen onder te brengen.

Een beschrijving van het interieur, de kunstschatten en statie vertrekken zou een boekwerk vergen. Het begon met een rondleiding door de Nederlandse afdeling met o.a. veel Rembrandts, troonzalen, de Franse impressionisten en veel statie vertrekken. Verder nog de Italiaanse afdeling gezien, de Franse en Spaanse, maar na 5 uur in een museum ben je meestal uitgekeken, Hermitage of niet. Als laatste aanvulling: het Hermitage heeft meer dan 1000 vertrekken. Je kunt er 20 km lopen en het bezit 3 ½ miljoen kunstobjecten.

Een dag later meer musea, dit maal het Russisch museum. Het is gehuisvest in het voormalige paleis van groothertog Michael Pavlovitsj en gebouwd tussen 1819-1825. Tsaar Nicolaas II maakte er een openbaar museum van. Het museum ging open in 1898 en bezit nu een van de grootste collecties Russische kunst ter wereld.

Oorspronkelijk bevatte het alleen werken die officieel waren goedgekeurd door de academie van Schone Kunsten, maar na de revolutie werd dit uitgebreid met kunst uit kerken, paleizen en prive collecties. In de jaren dertig werd het sociaal realisme de officiele kunst en de moderne werken werden opgeslagen om na de perestrojka weer tevoorschijn te komen.

Eerst worden de prachtige iconen getoond, verspreid over verschillende zalen. Ze dateren van de 12de tot de 17de eeuw. Vervolgens de zalen van de beroemde Ilja Repin (1844-1930) ook wel de Russische Rembrandt genoemd. Hier hangt ook zijn bekendste werk ‘Boottrekkers van de Wolga’. Hij behoorde tot de zogenaamde zwervers groep, die zich tegen de academie van Schone Kunsten afzette. Zij eisten dat de schilderkunst grotere sociale relevantie zou krijgen en ze richtten zich sterk op Russische onderwerpen. Verschillende zalen waren gewijd aan deze rebellerende groep. Vanwege de recente viering van het 300 jarig bestaan van de stad is een groot gedeelte van het centrum een groot toneeldecor. De voorgevels van de paleizen zijn heel mooi opgeknapt maar binnen is de verpaupering duidelijk zichtbaar.

De laatste dag in de stad werd besteed aan een bezoek aan Pavlovsk, 20 km buiten St.Petersburg. Catharina de Grote gaf haar zoon groothertog Paul in 1777 deze landgoederen cadeau. Zij droeg de architect Charles Cameron op om het grote paleis (1782-1786) te bouwen terwijl Paul en zijn vrouw incognito door Europa reisden en alles opkochten wat zij tegenkwamen van Franse klokken, porselein, wandtapijten, meubels en schilderijen om hun nieuwe huis te vullen. Het was zoveel dat er spoedig nieuwe vleugels aangebouwd moesten worden.

De statie vertrekken, de portretten gallerij en de particuliere woonvertrekken werden bezocht en net zoals in de andere plaatsen (Hermitage, St.Petrus en Paulus vesting, Kremlin) was het ook hier een overdaad aan meubels, bladgoud, porselein en wandversieringen.

Vertrek
Alvorens terug naar Nederland te vertrekken was er ’s ochtends nog wat tijd om iets van St. Petersburg te zien zoals de bekende Nevski Prospekt, de belangrijkste verkeersader van de stad. Hierlangs staan een aantal aantrekkelijke gebouwen in uiteenlopende bouwstijlen waaronder het barokke Stroganov paleis en de neo-classisistische Kazan kathedraal. Deze kerk is gesticht door Paul I en de bouw duurde van 1801-1811. Het ontwerp greep terug op de St. Pieter van Rome. De kathedraal is genoemd naar de wonderdadige icoon van de moeder Gods van Kazan die er ooit was ondergebracht. Nu hangt er een copie. De originele icoon bevindt zich in de vorst Vladimir kathedraal te Petrogradskaja. De decoraties zijn ingetogen. Opvallend zijn de 80m hoge koepel en de massieve roze zuilen van Fins graniet met kapitelen en voetstukken van brons.

Aan de rand van de stad staat het grote monument van de overwinning. Er werd een korte stop voor bezichtiging gemaakt. Het is opgericht in 1975 ter herinnering aan de verdediging van de stad in de Tweede Wereldoorlog en voor de 670.000 slachtoffers van een beleg van 900 dagen. Boven staan talrijke beelden die verschillende groepen van dit beleg symboliseren (soldaten, zeelui, rouwende moeders). Via een tunnel bereik je een donkere herdenkingszaal waar gedempte muziek klinkt en 900 oranje lampen branden, voor elke beleggingsdag één. Het geheel is erg indrukwekkend.

Het is nog moeilijker om Rusland uit te komen dan erin. Controles tot en met en dientengevolge lange rijen, stempelen van links naar rechts, computers die op diesel lopen met alle fouten vandien maar uiteindelijk toch thuis gekomen.
Deel 1 Deel 2 Deel 3