Alle ‘k zal u zegge wat d’n sjan daar van vind. ‘K zeg u, ge moe nie denken da da leuk is om in d’n krijgsdienst te dienen. Ge mag daar telkenavond uwen schoenen en geweer kuisen, maar d’r ’s gene frietkot nie in d’n hele woestijn en da’s toch straf!
#2
Jan des Bouvrie
Het lijkt wel een aflevering van Jambers. Ik zag laatst nog een episode over zielige mannetjes in St. Oestel. Het Vlaamse accent moet je er maar even bijdenken:
“Dit is Jerome. Jerome lijdt aan een zeldzame psychische stoornis die niet door de medische wetenschap erkent wordt. Op het eerste gezich lijkt het een aardige, timide jongen. Maar bij de minste tekenen van sexuele opwinding gaat het fout. Zodra zijn zwellichamen zich met bloed vullen ontstaat er een soort kortsluiting in zijn hersenen, waardoor hij een drastische persoonsverandering ondergaat: hij denkt dan dat hij een bronstige hengst is die alle merries in zijn omgeving moet dekken. De driften zijn zo sterk dat hij zijn lid in gelijk welk gat steekt, daarbij luid hinnikend. Jarenlang heeft zijn alleenstaande moeder gevochten voor erkenning, maar kreeg dit nooit omdat Jerome bang is voor doktoren en daarom in hun aanwezigheid nooit opgewonden raakt.
Om zijn verpleging thuis te kunnen financieren, trok zijn mama jarenlang met hem langs de kermis waar hij onder de bijnaam “the Horse” als rariteit tentoongesteld werd.
Nu is Jerome ook door zijn moeder verstoten. In een schamele caravan slijt hij zijn dagen. Vervuild ligt hij in een hoekje weg te kwijnen. Zijn enige contact met de buitenwereld bestaat nog uit een kleverige laptop met internetverbinding, waarop hij voortdurend pornosites bezoekt om zijn onverzadigbare lusten te bevredigen. In zijn steeds spaarzamere momenten van helderheid, schijnt hij af en toe ontroerende poezie te schrijven op het weblog Sargasso.nl.”
Zielig verhaal he? Daar wordt je wel even stil van vind ik.
#3
Rick
Ik word de laatste tijd overspoeld met PPS-en, voor de afwisseling nu eens geen blote konten, leuk!
#4
Carlos
LOL@desbouvies
#5
The Horse
Wat een ontroerende biografie. Het zweet staat nu onder mijn voorhuid. Tijd voor een limerick “
Er was eens een man uit Terschelling,
Die reed vanaf een helling
Och wat een pech zijn remmen waren weg,
Toen gebruikte ie de lul van des Bouvrie als zijn versnelling”
#6
Carlos
Hoogstaand stukje poezie Horse !
#7
The Horse
Dank je Carlos. Ik ben opgelucht dat Volkert van der G. geen levenslang krijgt, maar in 2014 gewoon weer op vakantie kan
#8
Jan des Bouvrie
Dit is een duidelijk voorbeeld van een van de mindere dagen van The Horse. Normaal is zijn poezie een stuk sterker (denk aan de toevoeging van de onvergetelijke term ‘anaal verzwelgen’ aan de Nederlandse taal).
Als antwoord een echte, orginele Des Bouvrie limerick:
Er was eens een man in Zuid-Laren
Die afdrukken van leuters wou sparen
Hij dacht aan the horse
want zijn lul is heel fors
maar helaas had the horse slechts schaamharen
Reacties (8)
Alle ‘k zal u zegge wat d’n sjan daar van vind. ‘K zeg u, ge moe nie denken da da leuk is om in d’n krijgsdienst te dienen. Ge mag daar telkenavond uwen schoenen en geweer kuisen, maar d’r ’s gene frietkot nie in d’n hele woestijn en da’s toch straf!
Het lijkt wel een aflevering van Jambers. Ik zag laatst nog een episode over zielige mannetjes in St. Oestel. Het Vlaamse accent moet je er maar even bijdenken:
“Dit is Jerome. Jerome lijdt aan een zeldzame psychische stoornis die niet door de medische wetenschap erkent wordt. Op het eerste gezich lijkt het een aardige, timide jongen. Maar bij de minste tekenen van sexuele opwinding gaat het fout. Zodra zijn zwellichamen zich met bloed vullen ontstaat er een soort kortsluiting in zijn hersenen, waardoor hij een drastische persoonsverandering ondergaat: hij denkt dan dat hij een bronstige hengst is die alle merries in zijn omgeving moet dekken. De driften zijn zo sterk dat hij zijn lid in gelijk welk gat steekt, daarbij luid hinnikend. Jarenlang heeft zijn alleenstaande moeder gevochten voor erkenning, maar kreeg dit nooit omdat Jerome bang is voor doktoren en daarom in hun aanwezigheid nooit opgewonden raakt.
Om zijn verpleging thuis te kunnen financieren, trok zijn mama jarenlang met hem langs de kermis waar hij onder de bijnaam “the Horse” als rariteit tentoongesteld werd.
Nu is Jerome ook door zijn moeder verstoten. In een schamele caravan slijt hij zijn dagen. Vervuild ligt hij in een hoekje weg te kwijnen. Zijn enige contact met de buitenwereld bestaat nog uit een kleverige laptop met internetverbinding, waarop hij voortdurend pornosites bezoekt om zijn onverzadigbare lusten te bevredigen. In zijn steeds spaarzamere momenten van helderheid, schijnt hij af en toe ontroerende poezie te schrijven op het weblog Sargasso.nl.”
Zielig verhaal he? Daar wordt je wel even stil van vind ik.
Ik word de laatste tijd overspoeld met PPS-en, voor de afwisseling nu eens geen blote konten, leuk!
LOL@desbouvies
Wat een ontroerende biografie. Het zweet staat nu onder mijn voorhuid. Tijd voor een limerick “
Er was eens een man uit Terschelling,
Die reed vanaf een helling
Och wat een pech zijn remmen waren weg,
Toen gebruikte ie de lul van des Bouvrie als zijn versnelling”
Hoogstaand stukje poezie Horse !
Dank je Carlos. Ik ben opgelucht dat Volkert van der G. geen levenslang krijgt, maar in 2014 gewoon weer op vakantie kan
Dit is een duidelijk voorbeeld van een van de mindere dagen van The Horse. Normaal is zijn poezie een stuk sterker (denk aan de toevoeging van de onvergetelijke term ‘anaal verzwelgen’ aan de Nederlandse taal).
Als antwoord een echte, orginele Des Bouvrie limerick:
Er was eens een man in Zuid-Laren
Die afdrukken van leuters wou sparen
Hij dacht aan the horse
want zijn lul is heel fors
maar helaas had the horse slechts schaamharen