Israël komt met flinterdun bewijs dat Hamas achter de onvoering van ‘de drie tieners’ zat

ACHTERGROND - Ik heb me de laatste tijd vooral bezig gehouden met het brengen van nieuws. Nieuws dat een onderlinge samenhang vertoonde en de logica liet zien achter Israëls aanval op Hamas. Dat begon in juni met de vorming van een eenheidsregering door Hamas en Fatah, waar Israël fel op reageerde (het laatste waar Israël op zit te wachten is een gematigd optredend Hamas). Vervolgens de ontvoering van de ‘drie Israëlische tieners’ welke Israël als aanleiding gebruikte om op de Westoever honderden mensen (vooral sympathisanten van Hamas) op te pakken. Daarna het afschieten van wat raketten door groepen in Gaza als reactie op deze arrestatiegolf en vervolgens de uiteindelijke aanval van Israël op 7 juli op leden van Hamas, die de opmaat vormde tot de operatie ‘Protectieve Edge’.

Maar vandaag moet ik me toch even bezighouden met iets dat mogelijk wel, maar waarschijnlijk niet waar is. Eerlijk gezegd haat ik dat: journalistiek bedrijven door te vertellen dat iets niet is gebeurd of onwaar is (al moet ik er eerlijkheidshalve bij vertellen dat ik tijdens de Eerste Golfoorlog – als radiocorrespondent van de NCRV – veel geld heb verdiend doordat de rubriek ‘Hier en Nu’ mij steeds gebruikte om onzinnieuws van een collega’s wier namen ik niet zal noemen tegen te spreken).

Ditmaal gaat het om de scoop van de Israëlische pers dat Hamas uiteindelijk toch achter de ontvoering van ‘de drie tieners’ zou hebben gezeten. Er is een bandje opgedoken waarop Saleh al-Arouri, een lid van het politbureau van Hamas, dit zou hebben toegegven tijdens een congres in Turkije van moslimgeleerden (Arouri is behalve lid van het politbureau van Hamas ook een imam).

De krant Times of Israel heeft het bandje ook op haar site gezet (hier). Eerlijk gezegd kan ik niet goed verstaan wat Saleh al-Arouri zegt (het is een opname van iemand die op een tv-scherm spreekt en het geluid is erg slecht), maar uit diverse berichten maak ik op dat Arouri het bericht ontkende dat de ontvoering een Israëlisch complot zou zijn geweest om Hamas verdacht te maken (dat wordt hier en daar op internet gezegd). En vervolgens voegde hij er (in de weergave van de Times of Israel) aan toe: ‘Er zijn mensen die zeggen dat het jullie broeders waren van de Qassam-Brigades die de ontvoering pleegden ten behoeve van leden van al-Qassam in de gevangenis die bezig waren aan een hongerstaking.’

Ik zou zeggen: lees dat nog eens over en vraag je af: is dit een uitspraak waarbij Arouri bevestigt dat Hamas achter de kidnapping zat? Het lijkt me niet. In dat geval zou hij het toch wat anders hebben geformuleerd, zou je denken.

Maar er is meer te vertellen over de heel achtergrond van dit verhaal. Namelijk dit: direct na de ontvoering heeft Israël uit alle macht geprobeerd om een link te leggen met Hamas. Topleiders van Hamas, tot Khaled Meshaal toe, hebben steeds ontkend dat de Hamasleiding iets wist van de ontvoering, maar Israël hield vol.

Al op 19 juni, een week na de ontvoering en een week vóórdat de Shin Bet (Israëls binnenlandse veiligheidsdienst) twee mensen, Marwan Qawasmeh en Amar Abu Eisha als verdachten aanmerkte, meende dezelfde Shin Bet te weten dat Arouri er vanuit Turkije iets mee te maken had.

Op 20 juni meldden diverse bronnen dat zijn huis in Aroura, een dorpje bij Ramallah, door het leger als straf was vernield. Blijkbaar gebeurde dat zonder dat er duidelijke bewijzen waren, anders was de Shin Bet daar wel eerder mee gekomen. Het ligt voor de hand dat de Israëlische geheime diensten hem zorgvuldig hebben gevolgd om iets tastbaars in handen te krijgen.

Waarom viel de verdenking op Saleh al-Arouri? Blijkbaar omdat hij de reputatie heeft één van de oprichters van de Qassem Brigades te zijn geweest. Wie op de site van het Washington Institute for Near East Policy (WINEP) kijkt, de ‘denktank’ van de Israëllobby AIPAC in de VS, ziet dat Arouri er door de Israëli’s van wordt verdacht dat hij een netwerk van Hamas-activisten op de Westoever heeft gerekruteerd en er vanuit Turkije nog steeds contacten mee heeft.

WINEP noemt en hele waslijst van zaken waar Arouri bij betrokken zou zijn. Maar wie kijkt bij de mensenrechtenorganisatie Addameer die zich het lot van Palestijnse gevangenen aantrekt, ziet nog iets interessants. Namelijk dat Arouri, die zo’n achttien jaar in Israëlische gevangenissen doorbracht en in 2010 werd gedeporteerd, het grootste deel van de tijd (negen jaar) vastzat op grond van niet minder dan 20 administratieve detentie-orders (dat wil zeggen zonder vorm van proces) en dat hij de twee keer dat hij wel werd veroordeeld, uitsluitend werd vastgezet op grond van lidmaatschap van een verboden organisatie en ‘illegale activiteiten’. Met andere woorden, de Shin Bet heeft hem nooit iets concreets ten laste kunnen leggen. Misschien dat dit detail ook veelzeggend is in verband met de betrouwbaarheid van de ‘scoop’ die de Israëlische pers nu uit handen van de Shin Bet toegespeeld heeft gekregen.

Ik wil maar zeggen: als de video waar de Israëlische geheime diensten nu mee komen aanzetten een bewijs is, dan is het wel super-flinterdun. Persoonlijk denk ik dat het hele verhaal onzin is. En daar wil ik wel een opmerking aan toevoegen over de Israëlische pers. Door veel mensen wordt die als heel betrouwbaar gezien, maar in feite pennen alle persorganen in Israël slaafs de communiqués over van het leger en van de geheime dienst zonder zelf ook maar een seconde op onderzoek uit te gaan. (Haaretz is bij mijn weten de enige krant die soms daarop een uitzondering vormt, maar ook in heel veel gevallen niet). Bovendien zijn de Israëlische kranten om begrijpelijke redenen slecht geïnformeerd over de ‘fijnere kneepjes’ van de Palestijnse politiek en van het Midden-Oosten als geheel. Ik wil maar zeggen: het is onverstandig nieuws te geloven dat alleen in de Israëlische pers verschijnt.