OPINIE - Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk willen het wapenembargo op Syrië versoepelen, maar tot nu toe lag Duitsland dwars. Terecht: versoepeling zou rampzalig zijn.
Het Europees wapenembargo voor Syrië staat onder druk. Aanstaande donderdag zal de Britse minister van Buitenlandse Zaken Hague zijn Europese collega’s proberen te overtuigen van de noodzaak van een derestrictie op het leveren van militaire goederen. Londen wil zo snel mogelijk radar en afluistertechnologie, nachtzichtapparatuur, kogelwerende vesten en helmen leveren aan Syrische oppositiegroepen. Dit is een zeer onverstandige stap die alleen maar zal leiden tot verdere escalatie en verlenging van de burgeroorlog.
Reeds in november 2012 pleitte het Verenigd Koninkrijk, samen met Frankrijk, voor opheffing van het embargo. Duitsland gaf een veto aan dit voornemen, maar ook een aantal kleinere EU-landen waren het er niet eens. Daarop werd besloten het embargo in te stellen voor slechts drie maanden, zodat een nieuwe overweging nieuwe kansen voor wapenleveranties kon geven. Het Verenigd Koninkrijk hoopt dit keer wel gesteund te worden door Duitsland.
Vermoed wordt dat Londen de Turkse grensovergangen wil gebruiken voor de leveringen. Het wordt daar druk. Het is een publiek geheim dat wapens uit Qatar en Saoedi-Arabië over die grenzen naar Syrië gaan. En in juni meldde The New York Times dat ook de CIA de grensposten gebruikt voor geheime wapenleveringen. Wie precies de rebellen zijn die worden bewapend, en wat ze willen met Syrië, is volstrekt onduidelijk. Er worden wapens geleverd tegen Assad, maar wat gebeurt er met die wapens als Assad van het toneel verdwijnt?
Hoewel de Russische vicepremier Dimitri Rogozin oktober 2012 op de Russische TV stelde dat ‘het een slechte oplossing is om vuur met benzine te doven,’ is Rusland nog steeds de grootste wapenleverancier aan Syrië De Russische wapens worden vermoedelijk via de Middellandse Zee geleverd. Moskou beweert dat het alleen gaat om leveranties van al eerder afgesloten contracten.
De Britse premier Cameron zei afgelopen december in verband met Syrië: ‘In plaats van te kijken wat niet kunnen doen, moeten we kijken wat wel kunnen doen.’ Maar nog meer wapens naar een toch al explosieve regio is wel het slechtste wat Europa kan doen. In plaats van het leveren van wapens en militaire goederen kan de EU zich beter inzetten op een andere diplomatie, zoals het opvoeren van de druk op Rusland om alle wapenleveringen, nieuwe én oude – te stoppen. Ook moet van Qatar en Saoedi Arabië geëist moeten worden en dat ze stoppen met het leveren van wapens. Daarbij moeten landen als Turkije zouden hun grenzen voor wapenleveranties moeten sluiten. Met het stoppen van de wapentoevoer is het conflict niet opgelost. Maar door er mee door te gaan wordt het conflict alleen maar dieper, groter en langer.
Martin Broek is freelance journalist en onderzoeker/publicist op het gebied van wapenhandel.
Reacties (25)
…het opvoeren van de druk op Putin om alle wapenleveringen te stoppen.
Ben ik toch benieuwd wie die Gordiaanse knoop kan/ gaat ontwarren…
Trouwens…hoe zal Putin zichzelf voorstellen aan een Franse delegatie.
/mr R.Fack (oud ambassadeur Londen) ooit het lokale ambassadepersoneel handenschuddend in rotten van 3 opgesteld ..
/komt wel eens op feestjes
Is toch juist goed voor de economie, meer handel. En dat het dan in wapens voor een gruwelijke oorlog is… wij halen toch de trekker niet over?
/sarcasme
Zo zijn de Bosnische moslims ook over kling gejaagd, want mensen wapens geven om zich te verdedigen tegen een agressor is uiteraard immoreel… Net als in Bosnië speelt Rusland in Syrië wederom een kwalijke rol. En Europa zou nog meer diplomatie moeten aanwenden om Moskou te bewegen te stoppen met wapenleveranties aan Assad? Waarmee gaat de EU Moskou onder druk zetten? “Pas op hoor, we kopen geen gas meer van jullie?”
Het conflict in Syrië laten doorgaan levert alleen nog maar meer (burger)doden op en slaat steeds diepere wonden in de Syrische samenleving, kijk naar het moeizame herstel in Bosnië.
Elf jaar geleden publiceerde ik hier een stukje over mijn persoonlijke ervaringen met hulp aan Bosnië getiteld: Doormodderscenario https://sargasso.nl/doormodderscenario
Ook nu kiest een deel van Europa voor een doormodderscenario.
Diplomatie indien een situatie gewelddadig is geëscaleerd werkt alleen als preventie of pleister achteraf, een ieder die kinderen heeft kan dat beamen.
Onze wapendeskundige weet donders goed dat als wij niet leveren er genoeg aanbieders staan te trappelen.
Diplomatie zorgt er juist voor dat we als eerste klaar staan met de kratten wapens om zodoende invloed te behouden ongeacht de bedoelingen van de rebellen/opstandelingen /vrijheidsstrijders/terroristen.
Londen wil zo snel mogelijk [iets] leveren aan Syrische oppositiegroepen. Dit is een zeer onverstandige stap die alleen maar zal leiden tot verdere escalatie en verlenging van de burgeroorlog.
Want het in leven houden van opstandelingen verlengt de opstand.
Na zo’n inleiding hoop je op een uiteenzetting waarom het precies rampzalig is als Frankrijk en het VK hun zin krijgen. Helaas. Het artikel mist inhoud.
Wat een slap stuk. Nergens wordt duidelijk gemaakt wat er dan precies erg is aan het leveren van wapens aan de rebellen. Elke analyse van het conflict waar het om draait ontbreekt. Laat staan dat besproken wordt wat er dan wél moet gebeuren.
Impliciet zit onder dit artikel het idee dat dit conflict aan de gang gehouden wordt door wapenleveranties aan de rebellen, en dat als deze achterwege blijven een oplossing mogelijk is.
Ten eerste is het aantal wapens dat door overheden geleverd wordt aan de rebellen uiterst marginaal. De overgrote meerderheid van de wapens komt van de zwarte markt of private sponsors (denk aan de Golf), wordt veroverd of gekocht van het Syrische leger (de meeste zware wapens) of zelf in elkaar geknutseld.
Ten tweede wordt volstrekt genegeerd dat er onder Assad geen vreedzaam Syrië mogelijk is. Assad heeft nooit een serieuze handreiking naar de oppositie gedaan, niet toen het vreedzame protesten betrof, niet toen de VN zich er actief mee bemoeide en er een wapenstilstand mogelijk was, niet nu ze militair onder druk komen te staan en zijn situatie steeds uitzichtlozer wordt.
Wie denkt dat er met deze man zonder grote druk een vreedzame oplossing mogelijk is gelooft in sprookjes.
De kritiek op het artikel is dat er geen redenen in staan waarom het slecht is om wapens aan Syrië te leveren. Het spijt me dat het artikel niet duidelijk is voor sommige lezers. Lees nog maar eens, want ik tel zes verschillende redenen.
Carlos wie steunen we dan? De Syrische oppositie voor meer vrijheid en democratie? Of een islamistische beweging – met wapens nu al gesteund door de Saoedi’s en Qatar – die grote delen van Syrië de stuipen op het lijf jaagt?
Het woord ‘doormodderen’ zegt me niet zoveel. Wat is het alternatief? De ‘wereld’ zou militair moeten ingrijpen? Of moet het net als in Libië steun uit de lucht en dan de spinn-off naar een buurland voor lief nemen? Waarom vergelijk je Bosnië met Syrië eigenlijk? Je reactie roept veel vragen op.
Ik kom terug op een punt uit mijn reactie #3 de EU kan immers wel degelijk economisch een vuist maken naar Rusland. De handelsbalans valt voor de EU positief uit, oftewel de Russen kopen meer van ons dan andersom. Maar dat aardgas blijft natuurlijk wel een dingetje als Rusland dat op een tactisch moment afknijpt dan zit meer dan de helft van Europa in de kou… (nog meer reden om vaart te maken met lokale opwekking duurzame energie).
Maar zware economische druk op Rusland kan wel degelijk effect hebben. Kijk naar de aanvaring tussen Turkije en Rusland over wapenleveranties (Anakara onderschepte een Russisch passagiersvliegtuig met wapens aan boord). Toen Turkije haar rug recht hield bond Rusland in omdat ze de relaties met deze belangrijke handelspartner niet wilde riskeren. Turkije is economisch gezien velen malen belangrijker voor Rusland dan Syrië. Russen zijn in de diplomatie bluffende macho’s maar uiteindelijk binden ze wel in op basis van de ratio. Europese diplomaten moeten zich dus niet laten afschrikken maar juist doorduwen.
Ondertussen zijn wapenleveranties aan de rebellen een morele plicht. Assad heeft alle bakkerijen in rebellen-gebied kapot laten bombarderen om zo hongersnood te creëren. Assad is uit op totale vernietiging van de soennieten in zijn land, door zijn optreden heeft hij ook geen enkele keus meer. Wapens aan de rebellen is het enige wat op korte termijn verbetering kan opleveren voor miljoenen mensen die nu creperen. En uiteraard werken aan een coup van binnenuit, dit zou ook de na-oorlogse positie van alewieten en christenen verbeteren. Het plan van Assad om het conflict over zijn alleenheerschappij via etnische lijnen uit te vechten wordt zo ook geaborteerd.
@8 de afzijdigheid van de wereld in het conflict van Syrië heeft het tot een etnische strijd gemaakt, dat zag je ook in Bosnië. Zoals je in het door mij gelinkte artikel had kunnen lezen resulteerde Europese passiviteit en Russisch blokkeren in wapenleveranties van Iran aan de Bosniërs en liepen er opeens voormalige mujahideen uit Afghanistan in de groene bergen van Bosnië. Door de Syriërs niet te steunen in hun vrijheidsstrijd zal de verdeel en heers politiek van Assad de etnische tegenstelling vergroten.
De spillover van de oorlog in Libië naar Mali was wellicht onvermijdelijk de Arabische wereld ondergaat immers een drastische transformatie na decennia van dictatuur naar zelfbeschikking waarin ook minder verlichte krachten als islamisten hun kansen grijpen. Het eerder en krachtiger steunen van de seculiere Malinese overheid had veel ellende kunnen voorkomen, maar gelukkig heeft Frankrijk nu militair ingegrepen. Naast het redden van Malinese mensenlevens zal het veilig stellen van belangrijke islamitische heiligdommen in Timboektoe van positieve invloed zijn op de draagkracht voor de verlichte koers van de huidige Arabische revolutie.
@martin
Het artikel is wel duidelijk hoor. Excuses zijn niet nodig. Dit zeg je:
Ik tel zeker geen 6 redenen; 3 hooguit, en ik neig naar 2. Die redenen zijn stuk voor stuk niet onderbouwd. Het is kretologie, en dat is armoedig voor iemand die zich laat introduceren als freelance journalist en onderzoeker/publicist op het gebied van wapenhandel
@10: Het slaat nergens op om Bosnie en Syrie met elkaar te vergelijken. Totaal verschillende politieke context, totaal verschillende militaire mogelijkheden. Gisteren heeft de speciaal rapporteur van de VN on Syrie gesteld dat zowel regering als rebellen verantwoordelijk zijn voor de escalatie van het conflict. Meer wapens leveren is dan wel het allerstomste wat je kunt doen. En “iedereen die kinderen heeft” snapt dat je bij een uit de hand gelopen ruzie geen stokken en stenen moet uitdelen, om maar eens op die kinderachtige vergelijking door te gaan.
@12: Wat doe je dan wel bij een ruzie waarbij de ene kant wel stenen en stokken heeft en de andere kant niet?
Je geeft die andere kant óók stenen en stokken, in de hoop dat ze dan ophouden elkaar te slaan, natuurlijk!
Maar dat is dus wel waar Frankrijk en Groot-Brittannië voor pleiten.
@14: In eerste instantie pak je natuurlijk de stenen en stokken af of zorg je op z’n minst dat de agressor ophoudt deze te gebruiken. Als je daar niet toe bereidt of toe in staat bent (en je vindt het een probleem dat er iemand met stenen en stokken ernstig mishandeld wordt), dan geef je de zwakke partij ook stenen en stokken.
Zo bezien best een aardige analogie voor het probleem.
@14: Ik vroeg wat je wel deed. Want je geeft ze geen stenen en stokken aldus #12. Aangezien je blijkbaar met #12 instemt, zou ik nu ook graag van jou het antwoord op mijn vraag horen.
Overigens vind ik Bosnië en Syrië vergelijkbaarder met elkaar dan kinderen met stenen en stokken en Syrië.
https://www.facebook.com/ClothesDropSyria
@16 – In het geval van een groep buurtkinderen die een andere groep buurtkinderen slaat met stokken en stenen, bel je de politie, die de stokken en stenen afpakt en de namen van de daders noteert in een proces-verbaal, zodat ze op een later tijdstip gerechtelijk vervolgd kunnen worden.
“Give Us the Tools and We Will Finish the Job” dankzij de bewapening van Engeland door de VS kon het nazisme in Europa verslagen worden en viel West-Europa daarna niet ten prooi aan de volgende dictatuur: die van de USSR.
Ik hoor graag van de mensen die de situatie in Bosnië zo verschillend vinden met die in het huidige Syrië wat die verschillen dan wel zijn? Ik zie ongelijke machtsverhoudingen, een burgeroorlog, belegerde steden, het kapot maken van de burgerbevolking met snipers, bombardementen en uithongering? Alles wat ook in Sarajevo, Banja Luka, Srebrenica en Tuzla gebeurde. En weer waarschuwen ultra-nationalisten, Moskou en islamofoben voor het gevaar van de islam als de underdog het zou winnen. Terwijl het uitblijven van steun de underdog nu juist doet radicaliseren. Als democratische seculiere landen, die de mond vol hebben van mensenrechten, je niet helpen neem je hulp aan van Iran, Saoedi-Arabië, de Taliban, Al-Qaida, laat je je baard staan en ga je op heilige oorlog. Geef ze eens ongelijk?
Ik kom uit een familie waar pacifisme van generatie op generatie werd meegegeven. Mijn overgrootvader weigerde dienst in het leger van de soldatenkoning Franz Josef, geen zin om via Lineartaktik te eindigen als kanonnenvoer in een van de zinloze Oostenrijk-Hongaarse expansie-oorlogen. Gelijk geef ik hem. Tijdens een van de grote anti-kernwapen demonstraties in de jaren ’80 liep ik als jongen met m’n vader mee met een bord dat mijn opa had geschilderd: “pak ze hun speelgoed af”. Ja het stokken en stenen argument… Ik ben nog steeds een vurig voorstander van geweldloze oplossingen. Maar in het geval van Bosnië heb ik geleerd dat je alleen met wapens de wapens van een agressor tot zwijgen brengt. Net zo goed dat toen Kadaffi zijn gevechtshelikopters anti-tank munitie liet afvuren op vreedzame betogers de maat vol was en het legitiem werd militaire doelen in Libië met NAVO kruisraketten te bestoken.
@18: Militair ingrijpen dus?
Carlos rules.
@19: Dit is toch bijna een post @Carlos..zelf mis ik posters die uitzoomen zoals jij doet/deed..(geologen hey;)
@19:
Hee, die Taliban, kregen die als onderdeel van de Afghaanse moedjahedien ook niet wapens van het Westen om tegen een tirannieke onderdrukker te vechten?
Idealiter zou er een internationale politiemacht zijn (de VN) die boven de partijen staat en kan ontwapenen. Maar ja… de VN is in werkelijkheid een speelbal van diverse grootmachten en lobbyclubs. Die slaat nog geen deuk in een pakje boter, dus.
Gevolg is dat iedereen die geen zaken doet met Assad op eigen houtje die rebellen gaat bewapenen uit vrees dat diezelfde rebellen straks gelieerd zijn aan een rivaliserende invloedssfeer, die er meer geld en wapens in pompt.
Wie betaalt, bepaalt tenslotte… Maar of het Syrische volk daar nu bij gebaat is, ik weet het niet.
http://www.nu.nl/buitenland/3059979/iran-voert-hulp-syrie-op.html