Leuterend in haar mobieltje kwam ze de stiltecoupé binnen. Tevreden ging ze zitten naast mij, alhoewel haar dikke reet eigenlijk te groot was voor een eenpersoonsplek. Eenmaal gezeten veranderde ze van toon: de stem ging in een laag verzet, en suggereerde dat ze gewend was aan urenlange telefoongesprekken. Ook nu zou er zo eentje volgen, dat snapte de coupé meteen.
?Mevrouw, dit is een stiltecoupé. U mag hier niet bellen.?
?Nou en??
?Ik heb last van u?
?Da?s dan vette pech?
Nonchalant greep ik haar hoofddoekje en plantte ik mijn knie in haar mond. Haar tanden en telefoon kletterden op de grond. Onder luid applaus van mijn medereizigers stampte ik het mobieltje aan barrels.
Ach, beste lezer, was dat maar waar! Ik ben een net opgevoed mens, en van medepassagiers hoef je in de trein nooit iets te verwachten. Ik ging een conducteur zoeken, maar de NS investeert liever in spionagesoftware dan in personeel.
Kokend van woede besloot ik de mevrouw op te wachten en alsnog een rotschop te geven, maar ik heb haar niet meer gezien.
Nu kan ik natuurlijk net als de buren fulmineren over de teloorgang van normen en waarden, maar dat lost niets op. Hoe ga je met dit soort a-socialen om?
Pas later schoot het me te binnen. Je moet er een foto van maken. Er zijn dan drie mogelijkheden.
1) De beller protesteert. Dat is dan ùw kans om ?Vette Pech? te zeggen.
2) De beller wordt agressief. Alsnog dat knietje in het gezicht!
3) De beller blijft ongegeneerd doorbellen. Jammer. Mail de foto dan naar ons, dan maken wij een mooie Flickr-groep met treinbellers.
Mensen die de foto herkennen, kunnen dan het telefoonnummer van de beller geven. Iemand die zo dol is op telefoongesprekken, zal het vast niet erg vinden als u ze nog even terugbelt.
In theorie kan zo een grote fotodatabank van telefoononverlaten ontstaan. Beter dan niets. Maar, dat geef ik onmiddellijk toe, niet zo bevredigend als een knietje in iemand gezicht. Mocht u daar de voorkeur aan geven: mijn zegen heeft u.
Reacties (6)
Hulde voor dit initiatief! Advies: stel snel de URL “treinbellers.nl” veilig. Ik vertrouw erop dat de Nederlandse volksaard zich niet zal verloochenen en dat de database binnen de kortste keren gevuld zal zijn met schuinsmarcheerders.
Gewoon vlak naast zo iemand gaan zitten en alle vragen en andere reacties, die u maar kunt bedenken zo luid en hard mogelijk door de coupé heen schreeuwen. Het liefst richting mobieltje. Het telefoongesprek is dan voor de beller niet meer te volgen.
Voor ons nette mensen is het enige probleem, dat we geneigd zijn juist wat stiller te doen, als iemand anders zit te bellen, om het gesprek niet te storen.
Ergernis is een keuze!
Koop een auto!
Kun je je lekker ergeren aan rechtsplakkers, ouwe opa’s en wijven.
@3 Ergernis is een emotie. Net als pijn. Toch maar dat knietje, dus.
Tijden veranderen.
“Enkele” jaren terug had je last van ghettoblasters. Stond er 1 veel te hard. Vriendelijk verzoek om het ding zachter te zetten je stoort anderen. Geen reactie. Vriendelijk verzoek om het ding zachter te zetten of hij gaat het raam uit. Geen reactie. Apparaat het raam uit. Wel een reactie maar ja daar weer geen reactie op. En toen was het stil.
Tijden veranderen.