Toch zou ik Corbyn geen populist willen noemen. Ik denk dat dit het onbegrip versterkt en dat we Corbyn beter kunnen plaatsen binnen de ‘loony left’ waarmee Labour al veel langer te maken heeft. Dat is niet populistisch, maar studentikoos, anti-burgerlijk en politiek correct. Denk aan ‘red’ Ken Livingstone, die het tot burgemeester van Londen schopte, om Blair te pesten. Hij voerde tolpoorten voor de binnenstad in, geen volkse prioriteit, maar meer speelruimte voor de rijken en de radicale chic. Een communist als George Galloway was lang een horzel voor de Labourleiding. Met zijn anti-Israëlstandpunten en pro-moslimhouding doet hij het goed op universiteiten. Maar de Britse arbeidersklasse heeft er niks aan. Hetzelfde geldt voor Corbyn, pacifist én vriend van Hamas, Hezbollah en Poetin. Hij wil namens Labour excuus maken voor de Irakoorlog, de dood van Osama bin Laden noemde hij ‘een tragedie’.
Ook in Nederland krijgt menigeen koude rillingen bij de gedachte van anti-imperialisten aan de macht. Volgens de conservatieve publicist Dirk-Jan van Baar is ‘loony left’ Corbyn zelfs erger dan welk populisme dan ook.
Reacties (41)
Wat een verdomd slechte column. Het begint met een smerige framing over allemaal rare linkse typetjes, vervolgens worden alle beweringen van dit luie uitschot niet gerefereerd en probeert deze Goebbels op een heel erg smerige wijze zijn perspectieven als normaal te laten beschouwen.
Heeft de Volkskrant geen redactie meer of zijn ze uit op clickbait?
Vertel mij wie uw vrienden zijn en ik zal vertellen wie u bent.
Als Hamas, Hezbollah en Poetin daadwerkelijk zijn vrinden zijn, dan zegt dat wat over Corbyn.
Poetin had gisteren bezoek van Berlusconi. Dat die twee vrienden zijn verbaast mij niet. Maar Corbyn in dit rijtje gaat me voorlopig even te ver. Hoewel Tsipras ook niet uit Moskou weg te slaan was. Alles is mogelijk bij extreem links.
@2 The debunk:
http://www.theguardian.com/media/mediamonkeyblog/2015/aug/13/british-press-putin-the-boot-into-corbyn
@3: Dat hij überhaupt bij RT gaat zitten is al dubieus.
@4 Scaremongerer. Sinds wanneer betekent een interview afgeven aan de media dat je je ermee vereenzelvigt?
Zouden wij ons ook moeten afvragen:
Chris Hedges “Where is our Corbyn?”
http://www.truthdig.com/report/item/where_is_our_jeremy_corbyn_20150913
@5: RT is een propagandatool van Putin, geen mediakanaal.
@7 En welke propaganda verkondigt Corbyn in dat interview? Of was je rode waas zo erg dat je hem niet eens bekeken hebt?
@2: Ach, je hoeft voor sommige media je enkel maar kritisch over Israel uit te laten, of je bent al een vriend van Hamas.
Wat mij opvalt is dat het “vriend zijn” van Hamas Corbyn sterk aangerekend wordt. Misschien terecht, maar ik kan niet beoordelen hoezeer de man echt een “vriend” van Hamas is.
Ondertussen zijn veel andere politieke figuren wel vriend van de huidige Israelische regering, en wordt ze dat niet aangerekend. Persoonlijk zie ik niet zo veel verschil – volgens mij zijn beiden terreurorganisaties waar je geen vriend van zou moeten willen zijn.
Dat is niet waar, dat wordt ze wel degelijk aangerekend, bijvoorbeeld door Corbyn. Alleen, de mensen die dat ‘aanrekenen’ doen, zijn andere die nu Corbyn verwijten ‘vriend’ van Hamas en Hezbollah te zijn.
Wat mij belangrijk lijkt, is dat je andere mensen pas inconsequentie in dat aanrekenen kan verwijten, als je zelf wel consequent bent. Hoewel ik het er mee eens ben om ook met Hezbollah en Hamas te praten, gaat het mij veel te ver ze ‘vrienden’ te noemen en ze actief een podium te geven. Zeker Hezbollah, die op dit moment een boel slachtoffers maakt in Syrië, en een destructieve rol speelt in de Libanese politiek.
In hoeverre Corbyn dit soort groepen ook steunt is natuurlijk de vraag. De Volkskrant had onlangs een overzicht van de ‘foute vrienden van Corbyn’:
http://www.volkskrant.nl/buitenland/de-foute-vrienden-van-jeremy-corbyn~a4133640/
@9
Ik kan het ook nog niet beoordelen in hoeverre hij ‘vriend’ is van terreurorganisaties en Poetin. Maar het is wel een punt om argwanend in de gaten te houden. Extreem linkse politici hebben niet zo’ n goede reputatie op dat punt.
Dyab Abou-Jahjah is toch die columnist van de Morgen, de Vlaamse versie van de Volkskrant?
@10 Typisch Cerridwen. Veel gewicht leggen bij gerucht en laster. Maar ingaan op wat de man zelf zegt, ho maar. Of krijgen we nog een antwoord op #8?
Pacifist en vriend van Hamaz, Hezbollah en Putin, volgens mij is dat op zijn zachts gezegd nogal tegenstrijdig. Anti Imperialist en Putin ook trouwens, al is de band tussen een oud communist en een oud socialist op zich niet verwonderlijk natuurlijk.
Ach ja, Dirk Jan van Baar, de antisemitische intrigant van de Volkskrant zoals Amira Hass dat omschreef in The anti-Semitism That Goes Unreported. Speciaal voor @Cerridwen een reactie (nr.11) die ik hier ruim een jaar geleden schreef onder Niets menselijks over griezel Van Baar (er zat een fout in dat tekstje: waar ik ‘gedepolitiseerd’ schreef, moet dat uiteraard gepolitiseerd zijn).
Als ik er niet op voorbereid was geweest, dan had ik nu last van cognitieve dissonantie over cognitieve dissonantie over de verkiezing van Corbyn. De neoliberale beheksing zit wel erg diep, gezien de reactie op vele sites.
@10: Bedenk eens voor wat voor lijstje je zou kunnen maken met (bv.) Tony Blair.
Heeft iemand al opgemerkt dat dit hele stuk een grote ad hominem is en op geen enkel moment op enig standpunt van Corbyn ingaat?
Zo nee, dan zou ik dat bij deze graag doen.
@16: Maar bij Blair vind je die associaties toch niet ok? Waarom zijn ze bij Corbyn dan wel ok?
Ik ga er overigens van uit dat Corbyn de mening van zijn gesprekspartners niet deelt, en ik zie ook de waarde in van het gesprek aangaan met mensen waarvan je de mening niet deelt, maar die wel een belangrijke rol vervullen in gemarginaliseerde groepen zoals de Palestijnen en moslims. En als je voor de Palestijnse zaak opkomt heb je nu eenmaal te maken met haar voorvechters.
Maar er zit natuurlijk wel een spanning tussen reactionaire moslimpredikers en de idealen van links. Hoe ver kan je associatie met dit soort mensen gaan voor je zelf ongeloofwaardig wordt?
Die vraag is te belangrijk om die onder het tapijt te schuiven.
@17: Klopt. Dat stuk van Dirk Jan van Baar is een aaneenschakeling van ad hominem’s en leugens. Het gaat ‘m bij VB niet om de standpunten van Corbyn inzake austerity of die 50 mensen die zelfmoord pleegden nadat deze ‘gezond’ werden verklaard (de rechter heeft Duncan-Smith aangemaand de dossiers te openen, maar dat legt deze naast zich neer. Er zijn waarschijnlijk veel meer slachtoffers) of andere desastreuze gevolgen van neoliberale hervormingen. Dat onderzoek naar Blair inzake Irak is ook al jaren een schandaal.
@18:
Hoe kom je erbij dat ik überhaupt verwacht dat zo’n lijstje van Tony Blair moreel vergelijkbaar is met dit lijstje van Corbyn? Dat denk ik namelijk echt helemaal niet. (Echt helemáál niet.) En hoe kom je erbij dat ik die associaties van Corbyn wel oké vind trouwens? Dat zeg ik namelijk ook al niet.
Ik wijs je er alleen op dat jouw suggestie dat we Corbyn allemaal heel erg eng moeten vinden op basis van dat lijstje in #10 a fortiori zou moeten gelden voor de ‘gematigde’ engnekken waar jij nooit enige kritiek op duldt.
@20:
Nee, je zegt er niets over. Maar de impliciete boodschap van je post is heel duidelijk: Corbyn valt wel mee als je hem vergelijkt met Blair, dus waar maak je je druk over.
Als je dat vindt, zegt dat dan gewoon.
Als je het vervelend vindt dat ik aannames doe over je mening terwijl dat er niet letterlijk staat, moet je dat ook niet doen bij anderen. Nergens zeg ik daar dat we Corbyn eng moeten vinden op basis van dat lijstje.
Aangezien okto zich in #9 zegt niet te kunnen beoordelen in hoeverre Corbyn een ‘vriend’ is van Hamas, geef ik in #10 wat informatie daarover, uit een overigens behoorlijk genuanceerd Volkskrant artikel.
Vindt er wat van, maar ga de discussie niet proberen af te leiden.
@18: Maar er zit natuurlijk wel een spanning tussen reactionaire moslimpredikers en de idealen van links. Hoe ver kan je associatie met dit soort mensen gaan voor je zelf ongeloofwaardig wordt?
Die vraag is te belangrijk om die onder het tapijt te schuiven.
Waarom is dit een belangrijke vraag? De leiders van de Vrije Wereld gaan regelmatig op de foto met de koning van Saudi-Arabie of de president van China. Als je daar niet wakker van ligt waarom wel van de “associaties” (anglicisme) van de leider van een oppositiepartij in een middengroot europees land?
Ik ben vooral benieuwd hoe lang het duurt voordat Corbyns tegenstanders binnen de Labour-partij de poten onder zijn stoel vandaan zagen.
Er zal behoorlijk wat machiavellistisch gekonkel voor nodig zijn, wil Corbyn zijn positie als Leider behouden en ook daadwerkelijk zijn visie tot partijlijn maken.
Vraag is of hij daartoe in staat is. Voorlopig staat hij flink achter.
@22:
Omdat Corbyn hetzelfde doet, maar dan met andere poppetjes. Ik vind het vertroetelen van dictators door westerse leiders een probleem, en zie niet in waarom dat wel ok is als de leider in kwestie links is.
Er is onder links een stroming die geen probleem heeft met dictators zolang ze maar ‘anti-imperialistisch’ zijn, dat zich dan uit in zachte woorden voor Gadaffi, Assad, Putin, Chavez etc. Zie een Grutte Pier in een andere thread voor een duidelijk voorbeeld, de vele bezoekjes van Tsipras aan Moskou is een ander voorbeeld. Wil je als links geloofwaardig blijven, dan moet je daar de discussie mee aangaan, en niet doen alsof die er niet is.
In hoeverre dit voor Corbyn geldt is voor mij nog de vraag, daarvoor heb ik te weinig uitspraken van hem gezien.
@23 Dan zou dat een ondermijning van de partijdemocratie betekenen door Blairites. Corbyn is aangenomen met een grotere mandaat dan Blair toentertijd. En die is het ook zonder paleisrevolutie gelukt om zijn visie tot partijlijn te maken.
@25 Dat zal best, maar Blair was een stuk minder controversieel toen hij aantrad.
Jeremy Corbyn als partijleider van Labour, dat is een beetje alsof Krista van Velzen partijleider van de PvdA zou worden.
Dan gaan de Dijsselbloemen en de Dijksma’s ook een muiterij voorbereiden. In het partijbelang en het landsbelang uiteraard…
@25: Maar de parlementsleden in het VK hebben een rechtstreeks mandaat van de kiezer, wat ze sterker doet staan tegenover hun partij. Daar heeft Corbyn zelf ook veelvuldig gebruik van gemaakt.
Dat is anders dan in bijvoorbeeld Nederland, waar parlementariërs een veel minder sterke zaak zouden hebben als ze zich verzetten tegen een nieuwe partijlijn.
@26
Dat is onzin. Corbyn verwoordt nog altijd de principes waar Labour altijd voor gestaan heeft. Het is niet alsof de SWP opeens geïnfiltreerd is.
Dat zal ze geen windeieren leggen. Het electoraat heeft gekozen voor een andere weg dan ze voorstaan. Als Corbyn ten val komt, dan zal het hun ook aangerekend worden. En wat dan volgt zal zeker niet een terugkeer betekenen naar business as usual.
http://www.theguardian.com/commentisfree/2015/sep/15/jeremy-corbyn-labour-mps
@27 Dan rekenen ze zich ten onrechte rijk. Labour heeft bij de laatste verkiezing een flinke nederlaag geleden. Zetels die voorheen onbetwist waren zijn ze kwijtgeraakt. Er moet iets veranderen anders zal de rot alleen maar doorzetten. Vergelijk het maar met het lot van Jolanda Sap, haar positie was ook onhoudbaar na de verkiezing ondanks haar rechtstreekse mandaat van de kiezer. De partijlijn ingezet door Halsema was zo dood als een pier. Opstandige backbenchers kunnen maar beter nadenken over een carriëreverandering.
@24:
Welke vele bezoekjes bedoel je? Het bezoek in april?
@30: En een tweedaags bezoek in juni, op het moment dat het er om spande.
En dit bezoek een jaar eerder is ook wel tekenend:
http://www.enetenglish.gr/?i=news.en.article&id=1920
Ik ben wel benieuwd waarom je deze vraag stelt. De liefde voor Moskou van Tsipras is niet bepaald een geheim, en het antwoord is makkelijk op te zoeken.
@29:
Dat valt wel mee: 1,5% erbij in stemmen, en een verlies van 26 zetels op een totaal van 258. Dat valt te vergelijken met een verlies van 4 zetels voor de PvdA.
Dat het verlies zo groot gevoeld wordt komt vooral door de hoge verwachtingen van te voren en door hoe het electorale systeem uitpakt, niet zozeer doordat de steun voor Labour ingezakt was.
Sap is een ander verhaal, die trad af vanwege de verantwoordelijkheid voor het grote verlies bij de verkiezingen, net als Milliband gedaan heeft.
@32
Ze zijn totaal weggevaagd in Schotland. Noem dat maar niks. Het was de slechtste resultaat voor Labour sinds 1983.
@33: Kun je nagaan, dan hebben ze in Engeland en Wales nog netto zetels gewonnen ook.
Loony left and radically right #RR
http://www.krapuul.nl/category/politiek-blog/corruptie-2/corrupte-vvder-du-jour/
@34 En ondanks dat oordeelde Miliband het als dramatisch en is afgetreden. Vandaar ook dat we net een leiderschapsverkiezing hebben gehad.
@31:
Omdat ik mij maar één bezoek kon herinneren, en ik jou niet vertrouw.
@37: Maar dan nog, stel dat het inderdaad maar een keer was geweest en ik dus had overdreven, maakt dat dan enig verschil voor jouw mening over mijn punt? Stel je nu je mening over Tsipras bij?
@24 Behalve dan dat Corbyn als hij premier zou worden vermoedelijk nu juist geen gemene zaak zou maken met de dictators waar Westerse leiders als Obama en Cameron (en vóór hen Bush, Clinton en Blair) gezellig mee op de koffie gaan, van wapens voorzien en zaken mee doen.
Op dit moment voeren de Saudi’s een oorlog tegen de Houthi’s, waarbij men zonder scrupules de bevolking bombardeert en honger laat lijden. Met Amerikaanse wapens en de Amerikaanse zegen (want gezien de ontwikkelingen in Irak krijgt Iran al veel te veel invloed in de regio).
Geen Britse tabloid die zich daar over opwindt, geen journalist die aan Cameron vraagt of hij Obama daarover aan zijn jasje gaat trekken.
Maar als Corbyn vertegenwoordigers van Hamas en Hezbollah uitnodigt om hun kant van de zaak te horen, en dan zegt: “Ik heb enkele vrienden van Hamas en Hezbollah uitgenodigd, maar die eersten konden helaas niet komen”, dan is het prijsschieten, want met dat soort lui hoor je je niet te encanailleren.
En via dergelijke guilty-by-association redeneringen tracht het journaille Corbyn dus voortdurend verdacht te maken. Want hij verscheen eens in een paneldiscussie met zus-en-zo, en die deugt niet; en hij gaf eens geld aan een stichting om de slachting in Deir Jassin onder de aandacht te houden, nou, maar die club blijkt gerund te worden door een holocaustontkenner… etc, etc.
Dat zegt mij allemaal niet zoveel, aangezien de context ontbreekt. Want waar ging die paneldiscussie over, wiens idee was het om Corbyn uit te nodigen, wist hij met wie hij te maken had in dat panel, en zo zijn er nog wel wat vragen die je eerst beantwoord zou moeten zien, voordat je kunt stellen dat dit ook iets zegt over Corbyns beleidsposities.
Ga maar na: volgens de kranten is zelfs Abou Jahjah verdacht. Terwijl die man zonder meer een democraat is en geen enge islamist. Hadden de media hem op een antisemitische uitlating kunnen betrappen, dan was dat wel breed uitgemeten. Toch wordt hij erbij gesleept als dubieus figuur om Corbyn verdacht te maken.
Moet ik dat als kritische lezer nu werkelijk serieus nemen?
@38:
Wat denk je dat mijn mening is over Tsipras?
Wat een draadje.
Wat is er gebeurd met het voordeel van de twijfel?