Gastlogger: Het doel heiligt de Oudejaarsloterijen

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we – uiteraard met toestemming – overnemen van andere weblogs, of via onze mail binnenkomen. Hieronder een stuk van Isaac, die het via de mail inzond.

LoterijenHet jaar nadert zijn einde en dus is het weer de hoogste tijd om loten te kopen voor de Oudejaarsloterijen. De gigantische hoofdprijzen worden bij menig persoon in gedachte alweer meegenomen in de begroting voor 2007. Voor veel van hen zal het nieuwe jaar echter met een tegenvaller beginnen, slechts een enkeling zal de poen opstrijken. In die laatste uren van het jaar, hakken we zo eigenhandig de kloof tussen ‘arm’ en ‘rijk’ nog even wat verder uit, en dat terwijl we op dat moment eigenlijk omkomen in de explosieven.

Loterijen werken echter erg goed als middel om allerlei projecten te kunnen financieren, zo schijnt dat de Chinese Muur met de opbrengsten van een loterij is gefinancierd. En ook tegenwoordig wordt de Staatsloterij – die al sinds 1726 bestaat – gebruikt om de staatskas te spekken, of om een schilderij voor de Koningin te kopen (Vivat Oraenge). Dat kon er makkelijk vanaf, want in 2005 werd ruim 4 miljoen euro aan prijzengeld niet afgehaald (Jaarverslag 2005). Het uitkeringspercentage was dat jaar 61,9% en dat is inclusief zo’n 9% aan kansspelbelasting. Het is eigenlijk een manier om mensen vrijwillig extra ‘belasting’ te laten betalen. Daarnaast bestaan er ook de Goededoelenloterijen, die een deel van de opbrengst gebruiken om, u raad het al, goede doelen te steunen. Het doel heiligt de middelen in deze gevallen. Maar aan dat middel valt best nog wat te verbeteren.

Zo is het helemaal niet nodig dat het merendeel van de deelnemers na de trekking met lege handen komt te staan. Met een loterij organiseer je namelijk een grote groep mensen en dat geeft de mogelijkheid om met een deel van de opbrengst grote partijen prijzen in te kopen met een fikse korting. Muziek en andere digitale content is hiervoor bij uitstek geschikt omdat het vrijwel kosteloos te kopiëren is. Ik neem aan dat menig artiest er ook geen moeite mee zou hebben om ineens 40 maal Platina te halen, hoewel het in ontvangst nemen na een Platina Plaat of zeven natuurlijk wel gaat vervelen. Daar staat tegenover dat het digitaal signeren van de albums wel een stuk sneller gaat. Gezamenlijk kunnen de deelnemers dus veel meer waarde voor hun inleg krijgen, en op deze manier moet het mogelijk zijn dat elke deelnemer zijn inleg er ruimschoots uithaalt als je rekent met de winkelwaarde van de content die elke deelnemer wint.

Er ontstaat zo dus een win-win situatie, en als klap op de vuurpijl hebben we in de loterij ook meteen een middel gevonden om gezamenlijk digitale content in te kopen tegen een gereduceerd tarief. Dit zou ook wel eens de voornaamste reden kunnen worden om aan de loterij deel te nemen, de mogelijkheid dat je ook de jackpot wint is dan een leuke bijkomstigheid. En hoe meer deelnemers, des te meer prijzen elke deelnemer wint en des te meer projecten er kunnen worden gefinancierd, zoals bijvoorbeeld de laddermolen van Wubbo Ockels. Al met al een goed voornemen voor 2007 lijkt mij zo.

Reacties (12)

#1 Jay

Zoals de Amerikanen het kernachtig uitdrukken: “Lotteries are a tax on people who suck at math.”

En ik heb zelf ook een half lot want je weet nooit ;)

  • Volgende discussie
#2 Peter

Opvallend is ook dat veel mensen die zelf het lot uit de loterij niet zijn, er aardig op los gokken. De zogenaamde kansarmen. Die vaak net zo arm blijven als ze kansen hebben (niet dus).
Los van de genoemde verbetering zouden de kansen voor de nieten van de samenleving wat groter worden als een jackpot van 40 miljoen niet naar één persoon gaat. Als er 80 mensen een half miljoen krijgen is dat toch veel mooier?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Joost

@peter: Ah, maar zo werkt een loterij dus niet. Mensen zijn veel meer bereid een euro te betalen voor een loterij met één prijs van 10 miljoen dan voor een loterij met 10 prijzen van één miljoen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Isaac

Het gaat inderdaad om de mogelijkheid dat je die hoofdprijs van een paar miljoen wint. Ik denk dat weinig mensen ook weten hoe groot de kans is en welke prijzen er nog meer worden uitgekeerd. Het gaat erom dat er een kans is, hoe groot die kans doet er eigenlijk niet toe.
Kansarmen krijgen met de loterij toch de kans om ‘rijk’ te worden, waar ze zonder de loterij geen hoop op zouden hebben. Juist daarom is voor die groep de loterij ook zo verleidelijk. Die kortstondige (valse) hoop is vaak het enige wat ze er voor terugkrijgen. Daar zit dus totaal geen vooruitgang in.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Joost

De kans dat je die prijs wint is zo astronomisch klein dat het je voorstellingsvermogen compleet te boven gaat.

Maar dan nog. Voor de meeste mensen is het gewoon een kleine investering met een potentieel gigantische winst.

Ikzelf doe ook mee aan een paar loterijen. Altijd leuk, dat idee wekelijks of maandelijks opeens de kans hebben miljonair te zijn.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 micha

Wat mij betreft is de postcode loterij de meest verdorven loterij. Die speelt in op de angst bij mensen om buiten de boot te vallen. Al je buren winnen maar jij niet.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Joost

Maar even on-topic: Is het niet veel goedkoper om je aan te sluiten bij zoiets als united consumers ofzo?

Mensen gaan altijd voor het grote geld, niet voor een wekelijks voordeeltje. Daarvoor hebben ze de (gratis) AH bonuskaart al :-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Isaac

@Spuyt12
Voor een loterij is dit gewoon iets extra waardoor je meer waarde voor je geld krijgt, net zoals mp3 speler functionaliteit op je mobiel. Ze kunnen die functionaliteit wel weglaten maar daar wordt het mobieltje niet goedkoper door. Voor een organisatie als United Consumers is een loterij op zich niet nodig, net zoals er geen belfunctionaliteit op je mp3 speler zit. Maar zoiets werkt alleen als je een grote groep consumers weet te verenigen, en zoals je al zei: mensen gaan niet voor een wekelijks voordeeltje, maar wel voor het grote geld. Het lijkt mij dus dat je met behulp van een loterij zo’n groep snel kan laten groeien. En pas als zo’n groep daardoor erg groot wordt, kan je echt fikse groepskortingen regelen. Zo staat bij United Consumers dat ruim 230.000 consumenten u voor zijn gegaan. De Staatsloterij daarentegen heeft al meer dan een miljoen deelnemers voor de trekking van vanavond. Met het grote geld kan je veel mensen lokken en zodra er een grote groep is verandert dat wekelijkse voordeeltje in een aanzienlijk voordeel.

Wat ik in gedachte heb is een idee voor SellaBand.com die wereldwijd een enorme groep mensen kunnen verenigen. Een band moet $50,000 ophalen om een album op te nemen in een studio. Over de hele wereld kunnen mensen aandelen in het album kopen van $10 per stuk. Daarvoor krijg je het album op cd en deel je mee in de winst. Volgens hetzelfde concept zouden ze ook een loterij kunnen organiseren, bijvoorbeeld: een loterij moet $200,000 ophalen voordat er een trekking wordt gehouden. De loten zijn $10 per stuk. Er is een hoofdprijs van $100,000 met het doel om veel mensen aan te trekken. De overige $100,000 wordt gebruikt om de pot van de top ranking bands aan te vullen tot de benodigde $50,000 (dus minimaal 2 albums). Elke deelnemer uit de loterij krijgt dan als troostprijs de mogelijkheid om die albums van die bands te downloaden. Als het aantal deelnemers toeneemt kan je het bedrag verhogen naar $2 miljoen, dus 200.000 loten. De gegarandeerde troostprijs gaat dan van minimaal 2 albums, naar minimaal 20 albums, en dat voor diezelfde $10.

Verhoog het naar $20 miljoen (2 miljoen loten) en dan is de gegarandeerde prijs 200 albums, wederom voor slechts $10. Ter vergelijking, de Oudejaarsloterij van vanavond bestaat uit bijna 3 miljoen loten meen ik. Als het aantal deelnemers/loten toeneemt kan ook de beloning voor de bands omhoog, dus dan worden de prijzen bijvoorbeeld 15 albums en 100 albums in het bovenstaande voorbeeld. Maar 100 albums voor $10 zou ik geen voordeeltje meer noemen. En dat zou op zich alleen in Nederland al mogelijk zijn, kun je nagaan wat er werelwijd mogelijk zou zijn. 200 miljoen loten misschien? Zo’n 5.000 albums voor $10. Zoveel albums lijkt mij erg overdreven, het zou dan beter zijn om wat meer geld per album uit te geven om zo ook de albums van de beter verkopende bands te kunnen kopen. Met zulke grote gegarandeerde troostprijzen heb je het grote geld (hoofdprijs) niet meer nodig om veel loten te verkopen lijkt mij. Als je die hoofdprijs schrapt is het ook geen loterij meer (zoals een special purpose mp3 speler, dus zonder bel functionaliteit). Een loterij is mogelijk dus maar een tijdelijk middel, en overbodig als je al een grote groep consumers bij elkaar hebt.

De reden die de record labels opgeven voor de prijs van albums, is dat met de winst die wordt gemaakt op de top artiesten de andere bands worden gefinancierd, daarom zijn de albums zo duur. Maar als dat zo is, waarom krijg je als je het album koopt van de topartiest, die albums van die andere bands er niet gratis bij, want daar heb je indirect wel voor betaald via de hoge prijs. Of dan zouden ze juist de albums van die andere bands tegen een erg lage prijs aan moeten bieden. De hoge prijzen zorgen er ook voor dat mensen minder albums kopen. Dit maakt echt heel slecht gebruik van al die creaties, en het geeft dan ook de mogelijkheid om zoveel winst te halen zoals op bovenstaande wijze. Dit is niet enkel het geval bij muziek, maar bijvoorbeeld ook bij boeken (e-Books), films, software en games.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 micha

United consumer, de overtreffende stap van de tussenhandel voor wat betreft het afdwingen van kostefficientie? Aangezien wij zelf niet echt een productie land zijn zal dat dus een negatieve spiraal naar beneden zijn. Laat staan dat er ruimte is voor goede doelen. Of wil je de tijdelijke prijsvoordelen weggeven? Dan versnelt de spiraal.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Isaac

@micha
Ik heb het specifiek over digitale content, iets wat heel eenvoudig verminigvuldigd kan worden, i.t.t bijvoorbeeld gas en andere grondstoffen. De totale productiekosten voor 1 exemplaar zijn vrijwel even groot als de productiekosten voor een miljard exemplaren aangezien iedereen zelf een kopie kan maken. Als het niet op een legale manier wordt gedaan, dan wordt het wel op een illegale manier gedaan. Het gaat eigenlijk enkel om het beschikbaarstellen van iets wat er al is. Dus ook beschikbaarstellen voor de minder bedeelden onder ons.

Dit is nu net de rijkdom waar we niet zuinig mee om moeten springen. Het is er in overvloed alleen benutten we het niet ten volste. Dat is geen efficient gebruik van beschikbare rijkdom. Het is niet iets wat we moeten delen, maar wat we allemaal kunnen bezitten. Je kan het aan een ander geven zonder het zelf te verliezen.

Het is juist een stimulans voor de productie van content, wat toch veelal in de westerse landen plaatsvindt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 micha

Isaac, 9=@7

Zoals je zelf al aangaf is united consumers niet gebaat bij een loterij. Sterker, dat werkt averechts. Maakt niet uit of het digitaal is of niet, men wil de laagste prijs. Dan krijg je daarmee ook een versobering. R&D zal minder geld krijgen.

Voor wat betreft je voorbeeld. Ik denk dat er ergens toch een positieve selectie op talent moet zijn. Doe dus niet standaard de albums van de nieuwe groepen erbij maar alleen “trailers”. Laat de nieuwe groepen zich daarmee ook eerst bewijzen en singeltjes verkopen voordat er een album wordt gemaakt. Anders worden de goede platen extra duur door bagger.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 Isaac

@Micha: “Maakt niet uit of het digitaal is of niet, men wil de laagste prijs. Dan krijg je daarmee ook een versobering. R&D zal minder geld krijgen.”

Het maakt wel degelijk uit of die producten die eigenschap hebben, zoals digitale content dat ook heeft. Om Einstein te citeren:

“If I give you a pfennig, you will be one pfennig richer and I’ll be one pfennig poorer. But if I give you an idea, you will have a new idea, but I shall still have it, too.” — Albert Einstein

Zeg dat de kosten voor een album $50,000 zijn. En i.p.v. 10.000 albums te verkopen -zoals normaal- voor $10 per stuk, verkoop je nu 2 miljoen albums voor $0.25 per stuk. I.p.v. $50,000 blijft er nu $450,000 over voor ‘R&D’. Dat komt doordat de variabele kosten nihil zijn. Je krijgt veel meer waarde voor je geld en dat maakt het aantrekkelijk om juist in die markt meer geld uit te gaan geven, omdat je er zoveel waarde voor terugkrijgt. Dat geeft juist een stimulans i.p.v. dat het zorgt voor versobering. Er gaat dan bijvoorbeeld 2 keer zoveel geld om in de muziekindustrie, maar we krijgen er 100 keer zoveel voor terug.

Door werk te verrichten creëren we waarde. Op bovenstaande manier kunnen we veel meer waarde creëren zonder meer werk te verrichten.

  • Vorige discussie