De cd heeft nog wel even

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Ditmaal voor Martijn ter Haar.

De cd is op sterven na dood. Downloaden gaat het fysieke schijfje vervangen. Tenminste, dat is de algemene teneur in veel stukjes die over de muziekindustrie verschijnen. Er zijn echter nog twee dingen die de cd voorlopig in leven houden. Eén belangrijk, één minder belangrijk.

De minder belangrijke van de twee is de kwaliteit. Downloads worden slechts zelden op cd-kwaliteit aangeboden. Voor wie alleen naar mainstream pop luistert via zijn mp3-speler of computerluidsprekers maakt dat niet veel uit. Wie echter een dure stereoinstallatie heeft staan en houdt van bijvoorbeeld dubstep met zijn extreme bassen of kan genieten van het geweld op de dubbele basdrum van een deathmetaldrummer zal meer willen dan een 160 kbps mp3-bestand.

De belangrijkere reden treft niet alleen de audiofiele liefhebber met een aparte smaak, maar iedereen. Harde schijven gaan nog wel eens kapot. Als dat net de schijf is waar de voor veel geld aangeschafte muziekcollectie opstaat, dan is dat een ramp. Ja, iedereen weet wel dat back-ups essentieel zijn, maar bijna iedereen vergeet ze ook regelmatig te maken. Bovendien bestaat er al een handige vorm van back-up in de vorm van een solide plastic schijfje, dat ook nog eens mooi verpakt kan worden met extra informatie als songteksten erbij.

De enige manier waarop de muziekindustrie daarmee kan concurreren met betaalde downloads is als ze een online opslagmogelijkheid gaan aanbieden. Dit moet dan wel een opslagmogelijkheid zijn die aan zware eisen voldoet. Een cd bevat al snel 500 MB aan data. Met diverse ?lossless? compressiemethoden is dat tot ongeveer de helft terug te brengen zonder kwaliteitsverlies. Dan nog heb ik voor mijn collectie van ongeveer 1000 cd?s ruwweg 250 GB aan opslag nodig. Bovendien wil ik dat als ik naar een liedje wil luisteren, er nú naar kunnen luisteren; als ik eerst tien minuten moet downloaden, dan gaat de lol er al snel af.

Er moet dus een gegarandeerde snelle toegang tot de servers zijn. Iets waar zelfs een bedrijf als Google de nodige moeite mee heeft, gezien het horten en stoten dat YouTube-filmpjes regelmatig plaagt. Dan is er nog de prijs. De online opslag zou vanwege voordelen als het overal ter wereld beschikbaar zijn van de muziekcollectie wat meer mogen kosten dan een cd, maar niet heel veel meer. Meer dan enkele tientallen euro?s per maand mag een abonnement zeker niet gaan kosten. Dat moet mogelijk zijn, want fotosite Flickr vraagt voor onbeperkte opslag slechts 25 dollar per jaar.

Een alternatief zou zijn om een auteursrechtheffing op internet in te voeren en het uitwisselen van bestanden daarmee volledig legaal te maken, een vaak voorgesteld model waar de entertainmentindustrie tot nu zeer heftig tegen gekant is. In het geval van een gecrashte harde schijf zou je dan alles opnieuw kunnen downloaden. Wat dan wel weer een frustrerende bezigheid kan zijn in het geval van minder gangbare platen (je moet niet van 15e eeuwse muziek uitgevoerd op de originele instrumenten houden?)

De eisen die aan de online, ?virtuele? vervanger van de cd gesteld worden, zijn dus redelijk hoog en worden momenteel nog nergens aangeboden. Het is gezien de nog steeds snel voortschrijdende techniek van internet zeker niet uitgesloten dat in de nabije toekomst de beschreven dienst mogelijk wordt. Tot die tijd heeft de cd echter zeker nog een aantal jaar.