De onvermijdelijke saaiheid van democratische mode

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bovenstaande filmpje over de kleding van politici zag ik op Slate. Op zich geen diepgaand vertoog, maar wel één dat allerlei interessante vragen oproept.

Ik vraag me bijvoorbeeld af of de saai geklede democratische politicus niet ook een feedbackloop creëert, die mannenmode nu al anderhalve eeuw gevangen houdt in variaties op zwarte en grijze pakken. Immers, als de hoogst geplaatste mannen in een maatschappij pakken dragen, dan zullen allen die lager sociaal op de ladder staan dit gaan overnemen in de hoop ook wat van dat statusvoordeel mee te pakken. Zo blijft het pak dé outfit voor de man die hogerop wil komen.

Als je bijvoorbeeld Lodewijk XIII vergelijkt met Lodewijk XIV, dan zie je dat het er vroeger in de herenmode veel heftiger aan toe ging, zowel wat betreft de stijl als de veranderingen hierin. Sinds de opkomst van de democratie kan een man met veel minder kastruimte toe, maar het is ook een beetje saai allemaal (hoewel zo’n Lodewijk-outfit niet lijkt aan te raden bij temperaturen boven de 15°C.)

Je kan je ook afvragen waarom sommige politici zich onttrekken aan die dresscode. Dat lijkt me voor de hand liggend. Met de Hans Spekmantrui laat deze politicus zien: “Ik ben geen onderdeel van het systeem, ik ben onafhankelijk.” Dat is gemakkelijk (nou ja, gemakkelijk, je moet er wel Hans Spekmantruien voor dragen) gepakte winst op andere politici. Het is tegelijkertijd ook een serieuze handicap op weg naar de echte top: zou jij Spekman in zijn trui als premier met de koningin op de foto willen zien?

Interessant is ook de kleding van vrouwelijke politici. Hun mantel- en broekpakken zijn nog minder gestandaardiseerd, waarschijnlijk omdat er tot nog niet zo heel lang geleden maar weinig vrouwen op belangrijke functies waren. De vraag is of er sinds circa 1970 toch ook een ontwikkeling is gekomen naar outfits die zo min mogelijk opvallen. Ik meen te zien dat Hillary Clinton en Angela Merkel toch vaker opvallende kleuren dragen, terwijl jongere politici toch kiezen voor zwart of blauw. Maar dat zou meer systematisch bekeken moeten worden.

Reacties zijn uitgeschakeld