De Partij van de Arbeid
Back in the USSR
Honderd en vijftig jaar geleden ongeveer ontdekte de intellectuele klasse dat de arbeiders niet alleen de benen en handen van de maatschappij waren die voor hen het vuile werk opknapten, maar dat deze georganiseerd kon worden tot een machtige en invloedrijke politieke machine. Sindsdien stortten hele groepen rijkeluiszoontjes en
Reacties (18)
Het blijft toch bere-interessant om met een Amerikaanse bril naar Nederlandse aangelegenheden te kijken. En aangezien veel Amerikanen Europa irrelevant vinden, dus Nederland al h
@caprio,
ik wil een kanttekening maken mij jouw laatste, liberaal getinte, alinea. Op zich is met deze stellingname niets mis. Tegen de opvatting dat steun lui maakt is weinig in te brengen. Het is een mening in de klassieke discussie tussen links en rechts. Een kapitalistische, liberaal economische, maatschappij kent in het geheel geen solidariteit. Dit leidt echter tot de concentratie van kapitaal in weinig handen. Dit stokt de economie. Zie bijvoorbeeld hoe Henry Ford zorgde dat zijn arbeiders zijn producten konden aanschaffen, het heeft zijn bedrijf groot gemaakt. Lees ook het verhaal ‘De Bovenbazen’ van Maarten Toonder, waarin O. B. Bommel onterecht door middel van een weddenschap een florijn wint van Tom Poes. Het brengt zijn vermogen boven een kritische massa zodat het alle geld uit de omgeving gaat aantrekken. Een puur kapitalistisch systeem gaat niet werken.
Over een systeem waarin de solidariteit dusdanig wordt opgevoerd dat de staat de complete productie gaat beheren, kan ik kort zijn. Voorbeelden genoeg dat dit verstikkend werkt op een maatschappij. Afgezien nog van de neiging tot dictatoriale trekken, die blijkbaar niet te vermijden is.
Sociale ondersteuning, bijstand, herverdeling van kapitaal is dus in zekere mate nodig, maar niet absoluut. Collectiviteit leidt tot misbruik, en er is dus een groot grijs gebied. Permanente discussie tussen links en rechts is gewenst en in landen waar dit volop gebeurd, zoals Nederland, leidt dit tot slingerbewegingen in het denken. Nodig voor het noodzakelijke evenwicht.
In ons land heeft de PvdA altijd een groot aandeel in deze discussie gehad, van uit een linkse grondhouding. Ze noemen zich dan ook sociaal democratisch.
In de VS, waar door gebrek aan solidariteit een groot gedeelte van de bevolking in armoede en zonder zorgverzekering verkeert, kan de PvdA een nuttige functie vervullen.
@ALO: Een kapitalistische, liberaal economische, maatschappij kent in het geheel geen solidariteit.
Dit is dus een linkse misvatting vanjewelste. Het liberalisme kent bijvoorbeeld een stroming zoals het sociaal-liberalisme waarin de vrije competitie tussen individuen, wordt bevorderd door het verzekeren van gelijke startvoorwaarden, zoals scholing met name, maar je zou ook aan andere steunvoorwaarden kunnen denken bijvoorbeeld om de competitie tussen kleine en grote bedrijven op de kapitaalmarkt te bevorderen.
In de VS maken veel niet-verzekerden gebruik van de Emergency Room, omdat daar niet voor betaald hoeft te worden, dus het is niet zo schrijnend als men in Nederland graag denkt. Het onderwijssysteem en gezondheidszorg zijn desondanks twee grote mislukkingen in de VS, vind ik, hoewel niet 100% omdat de top juist beter presteert.
Ik maak me dan ook niet hard voor het afschaffen van de bijstand, maar voor het scheppen van harde voorwaarden aan de bijstand. Ik denk aan een kredietsysteem waarbij je bijstand verdient door te werken, voor elke elke 10 uur dat je werkt verdien je bovendien 2 uur scholing bijvoorbeeld. Het ‘weggeven’ van bijstand is echter idioot. Geen enkele financieel instituut geeft geld gratis weg, zonder dat daar een verplichting tegenover staat.
@Baruch: de opzet van het Baruch College doet er in zekere zin sterk aan denken. Op je donder echter dat de motivatie van mensen de doorslag geeft op de vooruitzichten op succes. De bijstand in Nederland is niet gebaseerd op ‘incentives’ maar op straffen in combinatie met het natuurlijke recht op bijstand.
Ik snap je verwijzing naar Guiliani niet helemaal, misschien doel je op diens status als boven de partijen verheven. Ik zou beslist niet willen pleiten voor een partijloos systeem, dit bevorderd doorgaans vooral rijke volksvertegenwoordigers en figuren als Arnie. De verkiezing van Bloomberg, onafhankelijk van diens trackrecord, verdient niet echt de schoonheidsprijs.
Het probleem van integratie en assimilatie is wel bijzonder interessant en misschien wel het interessantste voorbeeld mbt NYC. Ik schreef er al eens een kleine column over op Szirine Magazine, “Myth and Reality for Immigrants in New York and Amsterdam”.
http://www.szirine.com/countrytemplate.php?id=3
Soortgelijke programma’s zoals je omschrijft in de Wtw zijn er in Nederland in het zgn. Maatwerk programma. Mensen zijn in de afgelopen tien jaar via deze regeling in semi-overheidsinstellingen terecht gekomen zoals bijv. in het jongerenwerk waarin ik zelf werk. Het probleem is echter dat men het vanuit de politiek nu weer anders wil, alleen weet men niet hoe. Onze banenpoolers moeten misschien in de toekomst verdwijnen, terwijl ze prima op hun plek zitten en goed gemotiveerd zijn, hoewel dit overigens niet over de hele linie te zeggen valt omdat sommigen van hen hun positie misbruiken en weten dat ze op dit moment niet kunnen worden ontslagen omdat er geen geld is voor vervanging en de organisatie dus met een probleem zit bij vertrek van de banenpooler.
De herintreders worden aan het lijntje gehouden en het kwam zelfs voor dat iemand al 19 jaar lang via de regeling werkte bij onze organisatie. De doorstroming (misschien is dit wel het beste woord dat het falend beleid van de pvda weergeeft aangezien dit in alle lagen van de maatschappij (bijv. ook in de huizenmarkt) ontbreekt) bestaat niet omdat de arbeidskrachten goedkoop zijn en men het liever zo laat.
Op dit moment is de besluitvorming over de Maatwerk-regeling al drie keer vooruitgeschoven (nu tot eind 2005) en het valt te hopen dat verantwoordelijk wethouder Aboutaleb nu net zo doortastend zal optreden als in zijn rol in de nasleep van de moord op Theo van Gogh, omdat ik anders vrees dat zowel de organisaties als de uitkeringsgerechtigden erop achteruit zullen gaan. Kort termijndenken overheerst in de hoofdstedelijke pvda.
@Sik, met dien verstande dat Maatwerk niet IN RUIL voor bijstand, maar als aanvulling bestaat waarschijnlijk, maar misschien kun je wat meer licht werpen op de beleving van dat soort programma’s. Mijn enige objectief is om mensen hun zelfredzaamheid en sociale verplichting te versterken.
@caprio: inderdaad, het gaat vaak om mensen met een moeilijke achtergrond en enigszins kansloos op de arbeidsmarkt. Door deze mensen, die vaak ook niet geschikt zijn voor kantoorbanen, nieuwe kansen te bieden, wordt hun zelfredzaamheid vergroot. Het systeem is er echter niet op ingesteld om ze daarna eerlijke kansen te geven, zodat ze dus als het ware als Sisyphus dezelfde steen voort blijven rollen zonder deze ooit boven te krijgen.
Ik vind het helemaal niet vreemd om een tegenprestatie te leveren als je geld ontvangt van de overheid. Tegenover rechten behoren nu eenmaal plichten te staan.
Natuurlijk kunnen we weer moeilijk gaan doen, onszelf ideologische veren in onze reet gaan steken en politiseren (dhr Baruch, dank u wel) maar daar is nog nooit iemand beter van geworden behalve de politicus himself.
Laat bijstandgerechtigden de straten en parken maar schoon houden bijvoorbeeld. Er is op maatschappelijk gebied genoeg te doen. De maatschappij is nog nooit beter geworden van mensen die tot 12 uur in hun nest liggen of de hele dag in het theehuis zitten. ( ik hoor de verontwaardigde praatjes al komen ;-)
In datzelfde licht ben ik er ook voor om te bezien of het minimum-loom wel altijd betaald moet worden, evenals om de tot nu toe de soms te rigide ontslagbescherming eens tegen het licht te houden.
Naar mijn mening is het voor werklozen belangrijker om kansen te krijgen en werkervaring op te doen. Op die manier hebben ze hun leven meer in eigen hand. Dat is volgens mij veel beter dan om ze te “beschermen”. Het gevolg daarvan is namelijk dat ze niet aan het werk (“aan de bak”) gaan of komen.
De maatschappij is nog nooit beter geworden van mensen die tot 12 uur in hun nest liggen of de hele dag in het theehuis zitten.
Persoonlijk ken ik geen bijstandstrekkers die tot 12 uur in hun nest liggen of de hele dag in het theehuis zitten, en al zeker niet een combinatie van de twee, maar ik weet niet precies welke bijdrage deze uitspatting aan de discussie dient te leveren? Doet u dat eens uit de doeken wellicht. Ook als de bijstandstrekker vroeg uit de veren is en de hele dag actief is, doet dat niets af aan het principe welk u gelukkig wel ondersteunt. Qua soort werk dat nu niet gedaan wordt maat maatschappelijk noodzakelijk is, denk ik aan ouderenzorg/begeleiding, schoolhulpen (voor huiswerkbegeleiding bijvoorbeeld of andere taken), en je kunt aan werktrajecten denken die nu wel al bestaan, zo kunnen we de hele 17e eeuwse Nederlandse handelsvloot nabouwen op ware schaal bijvoorbeeld.
Zeer sterk stuk, Caprio, zeer overtuigend ook. Het plaatst ook een aantal van je laatste potsen en reacties.
Meer uit oprechte vraag dan kritiek, toch dit.
Caprio: zo kan ik ook genoeg zinsneden uit jouw stukjes aandragen die niet direct bijdragen aan de discussie. Het laatste wondertje:
“Als anarchist die meer naar Weber dan naar Marx helt, zonder de laatste te verstoten uit de kring van intellectuele intimi, begrijpt u dat ik helemaal niets moet hebben van zo
@Crachat:
– je slaat de spijker op zijn kop: een bepaald soort banen is economisch niet meer rendabel maar maatschappelijk wel gewenst. Ik heb er geen enkel probleem mee als de mensen met werk belasting moeten betalen voor mensen met geen werk (eigenlijk met mensen wiens werk nu in Roemenie,Polen of China zit), maar die mensen moeten wel werken voor hun bijstand.
– Ik wil het helemaal niet hebben over ethnische groepen in een discussie over bijstand, dat is irrelevant.
– Hoe komt u erbij dat de werk-ethiek in de VS wel maar in Europa niet op uitbuiting uitkomt, dit is inherent aan het kapitalisme. Uitbuiting is slechts een woord met een nare connotatie, maar deze methode stimuleert wel de verhoging van efficiency van de maatschappelijk productie, hetgeen weer aan iedereen ten goede komt. Ik weet niet of u deze discussie al gepasseerd bent, maar ik loop al op de Derde Weg voort, laat me weten als u nog ideologisch om wilt kijken.
Het minimum hongerloon in de VS ligt trouwens hoger dan in Europa volgens mij. Maar ik wil er geen punt van maken, van sommige vooroordelen wil men toch niet af.
– Uw discussie over zelfregulering springt van een specifieke discussie over bijstand, naar een macro-macro-meta niveau, waarin zoveel meer meespeelt als bijstand. Ik weet niet of dat een relevante opmerking is. Bovendien zijn de oorzaken van de toestanden in Italie compleet verschillend dan die in de VS, ik zie de verbanden niet zo moet ik u zeggen.
– Ik heb het maw niet over de mensen die willen profiteren, die interesseren mij niet eigenlijk, mijn ideeen worden niet geboren uit misplaatste verontwaardiging, ik maak mij in de laatste plaats tot helemaal in het geheel niet druk om profiteurs en andere zielepieten, dat is het probleem van de bijstand helemaal niet volgens mij. Mijn ideeen zijn vooral gericht op zelfredzaamheid, sociale verplichting, en eigenwaarde.
@Sikbock: dat mijn uitspraken of zelfimportantie nergens op gebaseerd is lijkt me duidelijk als anarchist.
even terug naar het pvda netwerkclubje ik kwam een ander clubje tegen wat voor hun misschien nog een mooi voorbeeld zou kunnen zijn http://www.indymedia.nl/nl/2003/05/11849.shtml [docu die van de buis verbannen is censuur?]
@caprio: dat klopt; het gaat vaak om mensen die ergens in hun leven
op een zijspoor waren beland en weinig kansen hadden op de
arbeidsmarkt. Door ze een nieuwe kans te bieden in dit soort functies, konden ze
weer zelverzekerder worden in het arbeidsproces en bouwen aan hun
zelfredzaamheid. Het gaat er hierbij om initi
Fake zelfredzaamheid, ik wil die mensen wel eens met losse handen zien lopen, bijstand is een destructieve relatie, vroeg of laat kies je weer die foute vent.
Ik bespeur hier een duidelijk meningsverschil tussen het Angelsaksische en Rijnlandse regeringsmodel.
Tussen het nieuwe en het oude model?