Veenbrand in Timboektoe

Decennialang werd aangenomen dat de ondergrondse brand nabij Lac Faguibine ten westen van Timboektoe in Mali verband hield met vulkanisme. Een gezaghebbende franse wetenschapper had dat in 1961 immers geconcludeerd uit mineralen in de bodem. Deze mineralen zouden alleen gevormd kunnen worden tijdens omsmelting door magma. Het vulkanisme verhaal bleef echter vragen oproepen omdat het Westen van Afrika deel uitmaakt van het Precambrisch schild. Een geologisch schild dat al honderden miljoenen jaren stabiel is, zonder vulkanisme.

Desalniettemin wordt het gebied nabij Timboektoe al jaren geteisterd door de ondergrondse brand die de plantenwortels verschroeid, op sommige plaatsen stijgt rook op uit de bodem via zogenaamde fumaroles.

Noorse onderzoekers hebben nu vastgesteld dat het hier gaat om een veenbrand die zichzelf heeft aangestoken. Ze groeven een greppel en vonden op 60 cm diepte géén magma maar een brandende veenlaag. Micro-biologische activiteit in de veenlaag zorgt voor een temperatuurstijging, deze stijging kan zo hoog zijn dat het veen spontaan ontbrandt. De onderzoekers ontdekten dat de veenbrand zo heet is dat deze in staat is om mineralen in de bodem om te smelten tot de eerder waargenomen ‘vulkanische’ mineralen.
• Cooling Mali’s volcanism (GeoTimes)

Natuurlijke veenbranden komen overal ter wereld voor, evenals brandende steenkoollagen. Kyoto eat your heart out…