Today was a good day (deel 1)

Today was a good day! Ik moest de deur uit om een pakje te versturen. Een paar dagen geleden had ik een topje op Vinted geplaatst, en die was de volgende dag verkocht. Het levert weinig op; ik vroeg maar 3 euro en ik heb de gewoonte om er een klein cadeautje bij te doen als ik iets verkoop. In dit geval een paar zelfgemaakte oorbellen, die ik er wel bij vond passen. Ik maak dus dik verlies zelfs, maar het is gewoon de lol. Ik leuk het pakje ook altijd een beetje op met geinige stickers, gebruik daarvoor de papieren zakjes die ik met de bezorgde boodschappen van Appie krijg. Niet helemaal eco-friendly, want er gaat natuurlijk wel wat plastic tape, een geprint label en die plastic stickers op het pakketje. Maar ik doe mijn best om te recyclen en het ook nog leuk te houden. [caption id="attachment_345446" align="aligncenter" width="899"] Bron: eigen foto's[/caption] Daarom word ik ook altijd zo moe van die rechtsdraaiende zeikerds die oreren over de hypocrisie van milieuactivisten en ambtsbekleders die zelf vliegen, autorijden, in een groot huis wonen en wegens hun activiteiten waarschijnlijk een CO2-footprint van heb ik jou daar hebben. We zitten nu eenmaal allemaal vast in een systeem dat we zelf gecreëerd hebben. Dat was vast niet met hele kwade bedoelingen, mensen zijn – over het algemeen – gewoon kortzichtig, egoïstisch en vooral nieuwsgierig. Maar ik dwaal af; daar wil ik het helemaal niet over hebben. Want ik had juist zo’n fijne dag! Het is nu 9 uur ’s avonds en nog 25 graden, eerder was het veel warmer, maar wel met een fikse bries, dus het was goed te doen. Na het versturen van mijn pakje ben ik een stukje verderop naar de markt in Ganzenhoef gegaan. Hier in Zuidoost is het 6 dagen markt; 3 keer in de Amsterdamse Poort, dinsdag hier vlakbij bij Kraaiennest, woensdag een stukkie verder in Reigersbos en zaterdag dus op Ganzenhoef. Allemaal bereikbaar binnen 20 minuten met OV, al kan ik in die tijd ook naar Kraaiennest lopen. Doe ik vrijwel nooit, want ik word toch echt wel een dagje ouder. Maar het is wel een mooie wandeling, bovenop de Gaasperdammertunnel is een fijn park aangelegd. Die doe ik binnenkort nog wel eens, maar dan om bloemen te plukken, die ik dan kan drogen. Nieuwe hobby. Pakt niet altijd goed uit, maar het doet me wel goed om rond te kijken wat er allemaal groeit en bloeit. De markt was ook een succes. Ik heb sinaasappels en 2 rozenplantjes voor een prikkie op de kop getikt, en een XL portie kibbeling gescoord. Een van de weinige visvarianten die ik lekker vind. Dat eet ik niet in 1 keer op natuurlijk, mijn maag is - ehh - heul snel vol, zeg maar. Dus de rest vries ik in. En bij de terugtocht kreeg ik zomaar een compliment over mijn uiterlijk. De leuke variant hè, niet van “schatje kom ’s hier” of “waarom lach je niet”, maar gewoon “jij ziet er goed uit”. Well thank you very much, I try my best. Ik ben 52 en dat is op het eerste gezicht niet heel erg zichtbaar. Gelukkig heb ik geen verzakt of gerimpeld gezicht, ik ben zo slank als een den, weet ik me te kleden en vooral de onvolkomenheden goed te verbergen. Geen shorts of korte rokjes/jurkjes met blote benen, halslijn niet al te laag, niet te veel make-up, wel een grote zonnebril, schoenen meestal gehakt, maar vandaag waren lage slippers geoorloofd. And swag and a smile on my face, ‘cause I had music in my ears, the sun was shining brightly and I had good food and roses in my shopping bag. I was happy as Larry. [caption id="attachment_345447" align="aligncenter" width="602"] Bron: eigen foto's[/caption] En dan thuiskomen in mijn geweldige park, waar ik een omweggetje maakte om de bloemenpracht te bekijken. Via het verzorgingstehuis dat we hier hebben, waar een oude meneer op een bankje zat bij een struik met prachtige bloemen. Waar ik er eentje van heb gepikt, om te drogen natuurlijk, met zijn goedkeuren en wat nu ons geheimpje is. Toen ik de sleutel in het slot van het voorportiek stak, was er een andere oude man met zijn fiets en - heel verstandig - een helm op, die vroeg of ik de even deur voor hem open wilde houden, wat ik natuurlijk deed. "Jij woont hier beneden toch? Ik zie je niet zo vaak?" "Nee meneer dat kan wel kloppen, ik ben nogal op mezelf. En waar woont U?" "Op de derde." "Nou, U zult me de komende tijd zeker vaak in de tuin zien struinen, hoewel het vandaag wel heel erg warm is." "Niet als je fietst, meisje" (Op dat moment smolt ik tot een plasje ongeloof en adoratie.) "Oh ja, er stond best een stevig windje, dus dat zal wel prettig zijn geweest. Fijne avond meneer!" "Ja jij ook meid" Eenmaal binnen de katjes natuurlijk getrakteerd op een paar stukjes kibbeling – Marbles taalt er niet naar, maar die geef ik dan gewoon een andere snack. Waarna ze gelukzalig hebben liggen roly-polyen in de tuin. Ik had net geveegd voor ik wegging, maar ach… Today was a good day. [caption id="attachment_345448" align="aligncenter" width="604"] Bron: eigen foto's[/caption]

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Hector Alejandro (cc)

De bladblazer

COLUMN - De bladblazer is niet meer weg te denken uit het Nederlandse landschap. En dat is jammer.

De marketinggoeroe die het voor elkaar gekregen heeft een herriemakende en energieslurpende machine aan de man te brengen terwijl het oorspronkelijke alternatief, de bezem en hark, vele malen beter werken, verdient een gouden paarse broek.

Te werk gestelde werkelozen en pensionado’s maken het leven van menig thuiswerker en zzp-er een maand lang onmogelijk. Ook de halve vogelpopulatie is inmiddels vroegtijdig richting Afrika afgereisd.

Waarom is het nodig om blaadjes te verplaatsen met veel geweld terwijl de wind dat ook al doet? Waarom moeten al die blaadjes weg? Snappen mensen dan werkelijk zo weinig van tuinieren dat ze niet inzien dat blaadjes een nuttige functie hebben. Dat ze het volgend voorjaar geen mest nodig hebben en minder onkruidbestrijdingsmiddelen als ze ze gewoon laten liggen? Denkt de gemeente nou echt dat het haar burgers een dienst bewijst als ze alle blaadjes van straat naar straat verplaatsen waarbij ze iedere conversatie gedurende uren onmogelijk maken?

En heeft die verlengstukbehoevende man (ja, bijna altijd man) nou echt niet in de gaten dat met een uur bladblazen twee weken besparing van al zijn mooie energiezuinige lampen in het huis teniet gedaan zijn?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.