Een terugkeer naar de Romantiek?

Recentelijk interviewde Filosofie magazine de Duitse filosoof Rüdiger Safranski naar aanleiding van zijn laatste boek 'Romantik. Eine deutsche Affäre'. Rüdiger Safranski pleit voor een gedeeltelijke herwaardering van de Romantiek. Volgens Safranski kan de Romantiek ons antwoorden geven op de problemen die de huidige globalisering met zich meebrengt. Het probleem dat wij als individuen dreigen te verdrinken in de globalisering, ontdaan van eigen identiteit en verwondering over deze wereld, die nu ijskoud en volledig door de Rede gevuld is zou met een herwaardering van de Romantiek worden tegengegaan. Safranski ziet eigenlijk twee problemen; Ten eerste kan het individu niet leven in een wereld die enkel door de Rede is gevuld (zie bijvoorbeeld hang naar geloof & nationalisme). Het individu heeft een anker nodig in zijn of haar bestaan. Het tweede probleem vloeit hieruit voort. Wij, de mens, zullen nooit volledig kunnen opgaan in een geglobaliseerde samenleving. Tenminste, niet zonder terug te vallen op lokale waarden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.