Amerikaanse ex-agent doet boekje open over politiecultuur

Voormalig agent uit Baltimore Michael Wood legt uit hoe het komt dat de Amerikaanse politie vooral achter zwarte jongemannen aanzit, en hen als de vijand beschouwt. Ze zien de burgers volgens Wood niet als volwaardige en gelijkwaardige mensen. Om te beginnen worden politiekorpsen gedomineerd door blanken, die niet zijn opgegroeid noch wonen in de wijken waar ze patrouilleren. Voor hen zijn de mensen op straat volstrekte vreemden. Zwarte agenten zijn overigens nog wat harder richting zwarte delinquenten en hangjongeren, omdat ze vinden dat die de zwarte gemeenschap een slechte naam bezorgen. Chefs verwachten een aantal boetes en arrestaties, en die ga je als agent niet halen in een nette blanke wijk. Dus zelfs als je zo'n wijk loopt, ga je op jacht in een arme, zwarte wijk.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ook Bernie Sanders doet het niet goed onder zwarte kiezers

En die moet hij wel zien te overtuigen, wil hij werkelijk een kans hebben om te winnen.

Het is niet alsof zwarte activisten niet hun best doen om Democratische politici – en vooral Sanders – te laten weten dat hij hun klachten over politiegeweld serieus moet nemen: die klimmen regelmatig bij hem op het podium om hun punt duidelijk te maken.

Maar Sanders weet daar vooralsnog niet zo goed raad mee, zo lijkt het.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: Penn State Special Collections (cc)

Herstelbetalingen?

ACHTERGROND - Verdienen zwarte Amerikanen herstelbetalingen voor hun eeuwenlange uitbuiting en exploitatie? Deze vraag is nu weer even actueel.

Afgelopen week heeft dit artikel, ‘The Case for Reparations’ van Ta-Nehisi Coates in The Atlantic veel stof doen opwaaien in de Amerikaanse blogosphere. (Het verhaal is absoluut de moeite waard. Lees het dus helemaal.)

In dit artikel laat Coates overtuigend zien hoe de zwarte bevolking van de VS – ook nadat de slavernij werd afgeschaft – stelselmatig bleef worden uitgebuit. Het is daarom tijd, zo meent Coates, om het eindelijk eens over herstelbetalingen te hebben.

Clyde Ross

Coates hangt een groot deel van zijn verhaal op aan de levensgeschiedenis van Clyde Ross, een zwarte man die in 1923 in de staat Mississippi werd geboren. En hoewel zijn vader zijn eigen land bezat, duurde dat niet lang:

When Clyde Ross was still a child, Mississippi authorities claimed his father owed $3,000 in back taxes. The elder Ross could not read. He did not have a lawyer. He did not know anyone at the local courthouse. He could not expect the police to be impartial. Effectively, the Ross family had no way to contest the claim and no protection under the law. The authorities seized the land. They seized the buggy. They took the cows, hogs, and mules. And so for the upkeep of separate but equal, the entire Ross family was reduced to sharecropping.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.