Reisverslag Moskou – St. Petersburg 4/1

Noot van de redactie: In samenwerking met onze correspondent in Ecuador presenteren we onze tijdelijke correspondent Rusland. De komende periode zult u hier van hem een reisverslag uit Rusland in vier delen kunnen lezen.

Aankomst
Het valt niet mee om Rusland binnen te komen. Controle hier, controle daar. Lange rijen die uitermate langzaam vooruitgaan omdat alles bekeken wordt. Bovendien is een van de nationale hobby’s stempels zetten. Toch kom je binnen (Rusland verlaten is nog moeilijker, maar dat komt later) en dan begint het culturele feest. Aangekomen, ga je met de bus. Maar het kost je wat om op je plek te komen. Het vliegveld ligt zo’n 20 km buiten Moskou. Allereest worden de buitenwijken getoond, zeer mistroostig (ook al schijnt de zon). Kilometers lang betonnen, hoge flats. Voornamelijk betonrot met daartussen ongeplaveide wegen. Alles een erfenis uit het communistische tijdperk waar gold: voor iedereen een woning voor weinig geld. Woningen die uit twee, hooguit drie kamertjes bestaan met een keuken voor 5 gezinnen. De wegen zijn overdruk, maar uiteindelijk, na anderhalf uur kom je dan toch aan bij het beloofde hotel. Precies de plek waar de enorm hoge blokken die ooit gebouwd waren voor de Olympische Spelen van 1980 staan. De kamers zijn goed en het eten is voortreffelijk. Een plus voor onze oude communististische vrienden.
De eerste kennismaking met Moskou centrum krijg je nog diezelfde avond voor de kiezen. Omdat het hotel aan de rand van het centrum ligt duurt het toch nog drie kwartier voordat je in het eigenlijke centrum zit (Kremlin en omgeving). Je krijgt een sight-seeing van dit stuk Moskou hetgeen meteen een overweldigende indruk achterlaat.

Moskou
Een dag later begint de echte stadstrip: de metro stations (360° foto’s) , het visitekaartje van Moskou. Prachtige stations met schilderingen, marmer, kristallen luchters, geen papiertje op de grond. De reden voor het perfecte onderhoud van de moskouse metro heeft een interessante communistische achtergrond: Als een reactie op de rijkdom van de vroegere paleizen werd de metro tot het nieuwe paleis voor het gewone volk gebombadeerd. Stalin heeft er een prestige project van gemaakt en wonder boven wonder heeft dat stand gehouden.

Het volgende bezienswaardige punt in Moskou is het “Nieuw Maagdenklooster” (Novodevitsji klooster) gesticht in 1524 en later uitgebreid onder Peter de Grote in de 17de eeuw. Het werd voornamelijk gebruikt om vrouwen van tsaren en hoge edelen die niet meer voldeden aan hun wensen, op te sluiten.Het is een prachtig komplex met veel bezienswaardigheden. Hiernaast ligt een beroemde begraafplaats met graven van bekende russen. Zo kun je bv. het graf van Chroetsjov en de vrouw van Gorbatsjov zien.

’s Middags was er een lunch in de Arbat, een autovrije flaneerstraat met winkeltjes en restaurants. Als het zonnig weer is, is het er druk. Na de lunch werd de Tretsjakov gallerij bezocht. Een museum met zalen vol met de mooiste iconen die er bestaan. Ook de kunst van veel Russische kunstenaars. Tretsjakov was een rijke Rus die met een privé verzameling begon en in 1892 zijn verzameling aanbood aan de stad Moskou.

’s Avonds een bezoek aan het warenhuis Gum. Dit ligt met de volle lengte langs het Rode Plein. Het is gigantisch groot, hoewel het gedeeltelijk afgesloten is in verband met de Tjetsjeense aanslagen. Dit warenhuis was vroeger voor de inkopen van de gewone man, dat wil zeggen, ze hadden toegang tot twee gallerijen. De derde was voor de communistische elite die met extra pasjes toegang had tot de luxe artikelen. Nu is het een verzameling van boutiekjes met alle grote wereld namen zodat geen enkele gewone Rus hier nog iets kan kopen. De nieuwe Russen kunnen er echter naar hartelust shoppen. Deze zogenaamde elite bestaat uiteraard voornamelijk uit maffia.