Zoekend naar een aanknopingspunt om mijn anti-militairistische sentimenten te kunnen spuien, stiet ik op dit verhaal:
“Mijn vader kreeg 24 jaar geleden als lid van de Whiskey Compagnie een afgrijselijk skiongeluk in Noorwegen. Hij overleefde dit wonderwel. Maar zijn toekomst als Marinier en Mensch was totaal verwoest. In het Marinehospitaal in Overveen ontsnapte mijn vader ten tweede male aan de dood d.m.v. een stomateruglegging uitgevoerd door de toenmalige marinechirurg Wiekmeyer. En enkele dagen na de operatie explodeerde mijn vader zijn buik.”
Lees hier hoe het verder ging…
Reacties (3)
Het is een groots klein mens’lijk drama.
Ik stel voor om op de filmrechten te bieden. Tuurlijk, verfilming wordt niet goedkoop, denk alleen al aan de special effects voor de stomateruglegging en exploderende buik, maar dan heb je ook meteen een spektakelfilm met hitpotentie…..
Dat van die buik laat ook mij niet los. Die man, eindelijk geopereerd, opgelucht en blij, visite erbij, iedereen lachen, hij laat net z’n litteken zien, WHAM! explodeert plotseling die buik!
Die Wiekmeyer moet er meer van weten. Dat zaakje stinkt….
En daarom laat ik altijd mijn scheten ins blaue hinein.