De oorzaak van de vernietiging van de natiestaat binnen de EU is cynisch genoeg het nationalisme, dat de Eurolanden tegen elkaar uitspeelt. "Een catalogus van wreedheden", zo omschrijft het Duitse 'Der Spiegel' de draconische maatregelen die Griekenland krijgt opgelegd in de ruil voor het vermijden van de gevreesde Grexit. "De lijst met eisen van de Eurogroep is waanzin." schrijft de New York Times. "Dit is pure wraakzucht, totale verwoesting van de nationale soevereiniteit, zonder enige hoop op verbetering." Griekenland is aan het eind van deze week wellicht geen land meer", schrijft Tine Peeters in de Morgen. Het opheffen van de Griekse autonomie is volgens haar totaal: ze geldt voor de politiek, de economie en de financiën van het failliete land. Wat gaat er gebeuren?
Interview met ex-minister van Financiën van Griekenland, Yanis Varoufakis.
“The complete lack of any democratic scruples, on behalf of the supposed defenders of Europe’s democracy.”
Hoeveel is waar? Interessant is het in ieder geval.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
DATA - Op het moment dat ik dit artikel schrijf wordt nog ‘onderhandeld’ met de Grieken. Vernederen is een beter woord. De boodschap is duidelijk: resistance is futile, you will be assimilated. Wie zich niet wil of kan aanpassen wordt gedwongen te vertrekken. In dit en volgende artikelen zal ik op basis van economische gegevens laten zien waarom Griekenland niet de oorzaak van de eurocrisis is, en dat een Grexit geen oplossing is.
Het lijkt de laatste tijd weer wat beter te gaan met de economie in de eurozone, als we de media mogen geloven. Maar hoe blijvend is dat? Is de eurocrisis echt voorbij? De werkloosheid is nog steeds relatief hoog en van volledig herstel van de eurocrisis is nog lang geen sprake.
Desondanks prijzen politici zichzelf omdat de pijnlijke maatregelen van de afgelopen jaren nu vrucht lijken af te werpen. Eindelijk zijn we aangekomen bij het ‘zoet na het zuur’. Maar, zo haasten zij zich toe te voegen, we zijn er nog niet: we moeten nu doorpakken om de Monetaire Unie af te maken. De eurolanden moeten beter voorbereid zijn voor de volgende crisis. Dit moet bereikt worden door meer fiscale en politieke integratie en strenge handhaving van de (begrotings-) regels. Elk land moet tekorten zo snel mogelijk afbouwen om voldoende reserve te hebben om de volgende schok op te kunnen vangen. Ook moeten we werk maken van flexibilisering van de arbeidsmarkt en moet overbodige regelgeving gestroomlijnd worden. Europa moet competitief worden zodat het klaar is voor nieuwe uitdagingen in een snel veranderende wereldeconomie.
COLUMN - De brief van Dijsselbloem roept vooral vragen op. De vraag is sowieso of de positie van Dijsselbloem als priester van de Neoliberale kerk nog houdbaar is.
De ledenbrief die Dijsselbloem naar de PvdA-leden stuurde is hoogst opmerkelijk. In die brief doet hij het voorkomen als zou de regering Tsipras tijdens de onderhandelingen vooral problemen hebben met het snijden in de defensie-uitgaven en het opleggen van belastingen aan rijke reders.
Gedraaid?
Nu is dat vreemd, omdat Syriza juist met belastingverhoging voor rijke Grieken en fors snijden in Defensie de verkiezingen in was gegaan: het stond letterlijk in haar 40 puntenprogramma (zie nummer 8 en 10).
Is Syriza gedraaid, en zo ja waarom? Het enige wat ik kan verzinnen is dat dit standpunt gewijzigd is vanwege de rechts-nationalistische coalitiepartner van Syriza, of dat de regering omgekocht zou zij door de rijke reders. Het zou kunnen, maar het blijft onwaarschijnlijk, ook omdat deze draai haaks staat op de gehekelde linkse ideologie waar Syriza zo aan hangt.
Los daarvan noemt Dijsselbloem in zijn brief niet dat de regering Tsipras zich zou verzetten tegen de BTW verhoging en het hakken in de pensioenen, terwijl dat nu juist is waar het volgens andere lezingen vooral om te doen zou zijn. Sterker nog, hij doet het voorkomen alsof juist de EU de partij is die dit zou willen voorkomen. Ook raar, want ook dit staat haaks op wat Tsipras zelf verkondigt.
In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
Na Elma Drayer en Patrick van Schie is het een verademing om te lezen dat Trouw ook goede columnisten kan hebben: Ger Groot met een column over de Griekse crisis die mij uit het hart gegrepen is.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Brekend: EU sluit deal met Griekenland
“Juist nu het tijd is voor een nieuw Marshallplan en een nieuwe schuldenconferentie, wordt Europa geregeerd door kleine, bange mannen.”
“(…) wie het grotere plaatje overziet, moet erkennen dat een eurozone zonder structurele welvaartsoverdracht van noord naar zuid onmogelijk is. Net zoals Zuid-Holland eigenlijk Drenthe subsidieert en New York geld pompt naar South Carolina, zo kan de eurozone alleen werken als de rijke landen solidair zijn met de armere landen. Uiteindelijk wordt iedereen daar beter van, want als het goed gaat met je buurman gaat het ook beter met jou.
‘Maar kiezers pikken het niet als er nog meer geld naar de Grieken gaat,’ klinkt het dan. De waarheid is dat vrijwel geen enkele politicus het überhaupt geprobeerd heeft om dit eerlijke verhaal te vertellen. Vijftien jaar geleden hadden de Europese leiders het lef om aan een monetaire unie te beginnen. Nu hebben ze de moed niet deze echt te verdedigen.”
Gisteren sprak een zichtbaar opgewonden Guy Verhofstadt, de leider van de liberale fractie in het Europees Parlement, de Griekse premier Alexis Tsípras verwijtend toe. Verhofstadt besloot zijn speech met een historische verwijzing. Tsípras zou een ‘revolutionaire hervormer’ kunnen worden door in de voetsporen van Charilaos Trikoupis en Eleftherios Venizelos te treden.
NRC.Next (betaalmuurtje) drukte vanmorgen de volledige speech van Verhofstadt af.
]
De Correspondent (achter registratieformulier) heeft de moeite genomen uit te zoeken wie deze twee lichtende voorbeelden waren. De hoogtepunten (of moet ik zeggen dieptepunten) uit hun carrière, bezien vanuit de crediteuren:
Journalisten die te duidelijk op de hand van een ‘Ja’-stem waren in het referendum over het aanvaarden van de voorgestelde bezuinigingsmaatregelen van EU-wege in ruil voor kredieten, moeten zich verantwoorden voor de Griekse vereniging van journalisten, een andere door de overheid ingestelde mediawaakhond en mogelijk ook de officier van justitie.
Dat bericht de Australische krant The Age.
Commerciële mediakanalen waren nogal kritisch over het advies van de regering Tsipras aan de bevolking om ‘Nee’ te stemmen, en worden nu op het matje geroepen door quasi-overheidslichamen die de integriteit van de journalistiek moeten bewaren, maar die volgens critici geleid worden door partijgetrouwen van Syriza.
Simon Wren-Lewis lijkt iets op het spoor te zijn:
Germany refuses to discuss debt relief with Greece, yet seems quite happy to see Greece leave the Eurozone, the inevitable consequence of which would be that Greece would obtain much greater debt relief through default. Talk about cutting off your nose to spite your face. What is driving Germany’s desperate need to rid itself of the Greek problem?
One possible answer is that Germany finds the truth about Greece too upsetting, too challenging. This is because since 2010 Greece has done most of what the Troika asked of it. In particular, changes in its government’s underlying primary budget balance (i.e. the degree of austerity enacted) have been greater, by a long distance, than any other European economy. For many outside Germany what has happened to Greece as a result is hardly surprising: austerity is contractionary, and austerity on steroids is ruinous. Yet Germany is a country where the ideas of Keynes, and therefore mainstream macroeconomics in the rest of the world, are considered profoundly wrong and are described as ‘Anglo-Saxon economics’. Greece then becomes a kind of experiment to see which is right: the German view, or ‘Anglo-Saxon economics’.
The results of the experiment are not to Germany’s liking. […] Confronting this reality has been too much for Germany. So instead it has created its fantasy, a fantasy that allows it to cast its failed experiment to one side, blaming the character of the patient.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.