Sargasso biedt gelegenheid tot het plaatsen van gastbijdragen.
Vandaag plaatsen wij een bijdrage van DeJa.
Hoewel het met een christenfundamentalistische regering niet als haalbaar moet worden beschouwd, zou een één kind politiek voor de Nederlandse samenleving een stuk gezonder zijn dan de huidige situatie waarin het krijgen van kinderen wordt bevorderd middels kinderbijslag, kinderopvangtoeslag, kinderaftrek en andere maatregelen.
De bevolkingsdichtheid van Nederland bedraagt 394,3 inwoners per vierkante kilometer. Van de ‘gewone landen’ (niet stadstaten of eilanden) staan we daarmee na Bangladesh en Zuid-Korea op de derde plaats. Binnen Europa kennen we daarmee zelfs een nog hogere bevolkingsdichtheid dan Luxemburg (185,7) en Liechtenstein (214) maar ook ten opzichte van bijvoorbeeld China (137,7) lopen we ver voorop.
Door de politiek wordt volcontinue geschermd met de komende en hoe erg dat toch wel niet is voor onze samenleving. De waarheid is dat het op dit moment voor 50+’ers al nauwelijks mogelijk is een nieuwe baan te vinden en dat door het juist inzetten van 50+ en wellicht op termijn vrijwillig optrekken van de pensioenleeftijd naar 67/70 jaar er geen enkel vergrijzingsprobleem is. Er is enkel een klein financieringsprobleem, maar ook dal zal middels de genoemde kleine verandering volkomen teniet worden gedaan.
Onze huidige kinderbijslag is ingevoerd in 1941 als een rechtstreeks uitvloeisel van de ariërpolitiek van Hitlers Groot Duitse Rijk. Hoewel er sindsdien de nodige aanpassingen hebben plaatsgevonden is de essentie nog dezelfde. De grootste, wat mij betreft positieve verandering in dit stelsel, heeft plaatsgevonden in 1995, toen de bijdrage per kind gelijk is gesteld. Natuurlijk door een kabinet (Paars-1) zonder christenfundamentalistische grondslag!
