Weekendquote | Hindenburg Omen

'Ik, James Randi, zal vandaag sterven' (De Tijd) Skeptisch illusionist James Randi stopte iedere ochtend een papiertje in zijn broekzak met bovenstaande tekst. Mocht hij onverhoopt onder een stadsbus komen dan zouden mensen hem postuum uitroepen tot helderziende profeet. Zo is het waarschijnlijk ook met een hoop (zelfbenoemde) beursanalisten die in deze onzekere tijden de kapitalistische Apocalyps voorspellen. Afgelopen vrijdag was men op de internets in rep en roer over de Hindenburg Omen: een technische beursindicator die stelt dat de beurs in elkaar klapt als aan vijf specifieke indicatoren is voldaan. De Hindenburg Omen, die al eerder op 7 juli 2008 correct aangaf dat het mis zou gaan, zou nu voor aankomende september een crash voorzien. Van Nouriel Roubini wordt achteraf gezegd dat hij de kredietcrisis als een van de weinigen zag aankomen. Maar hoe verhoudt Roubini zich tot Randi en waartussen zweeft die Hindenburg Omen dan eigenlijk? Voor wie later óók als helderziend beursmedium wil doorgaan staan de comments open voor uw accurate Doom & Gloom voorspellingen. Mocht het economische Armageddon straks aanvangen garandeert Sargasso dat de server minstens nog zes uur blijft draaien zodat u hier smalend uw gelijk kunt halen alvorens we allemaal wegzakken in prehistorisch isolement (lees: geen internet, geen geld en veel gedoe met weckpotten enzo).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.